ΕΚΤΑΚΤΗ ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ
Τέμπη: «Μάθαμε από το Διαδίκτυο ότι έγινε σύγκρουση δύο τρένων» – Η μαρτυρία της Ευδοκίας
Η συγκλονιστική μαρτυρία της Ευδοκίας, που ήταν ανάμεσα στους επιβάτες που τραυματίστηκαν από τη σύγκρουση των δύο τρένων στα Τέμπη
Η Ευδοκία πέρασε τις πρώτες ημέρες στο νοσοκομείο. Όπως είπε η ίδια στο MEGA
, υπάρχει ακόμα ο πόνος από τα ράμματα, ωστόσο είναι σωματικά διαχειρίσιμος.
Η ίδια βρισκόταν στο τρίτο βαγόνι μαζί με έναν φίλο της. Όταν έγινε η σύγκρουση, το χέρι της εγκλωβίστηκε μεταξύ του καθίσματος και του τοίχου του βαγονιού. «Σαν άνθρωπος δεν έχω ψυχραιμία. Κοκκαλώνω, δεν μπορώ να διαχειριστώ την κατάσταση», εξομολογήθηκε στο «Πάμε, Δανάη!» και πρόσθεσε ότι εκείνος που τη βοήθησε ήταν ο φίλος της.
«Κάποια άτομα είχαν κινητά τηλέφωνα κι έβλεπαν ειδήσεις. Τότε μάθαμε ότι είχε γίνει σύγκρουση δύο τρένων, δεν το είχαμε καταλάβει», συμπλήρωσε.
Το πρώτο πράγμα που έκανε ήταν να ειδοποιήσει τη μητέρα της. «Μαμά, έχει εκτροχιαστεί το τρένο. Είμαι καλά. Έχω μια πληγή στην πλάτη, αλλά είμαι καλά», ήταν το μήνυμα που της έστειλε.
Όταν συναντήθηκαν ξανά μαμά και κόρη, το πρώτο πράγμα που της είπε η μητέρα της ήταν ότι φοβόταν ότι θα την έχανε. «Σκέφτηκα ότι θα μπορούσα να τη χάσω κι εγώ…», είπε με λυγμούς η Ευδοκία.
Η ίδια βρισκόταν στο τρίτο βαγόνι μαζί με έναν φίλο της. Όταν έγινε η σύγκρουση, το χέρι της εγκλωβίστηκε μεταξύ του καθίσματος και του τοίχου του βαγονιού. «Σαν άνθρωπος δεν έχω ψυχραιμία. Κοκκαλώνω, δεν μπορώ να διαχειριστώ την κατάσταση», εξομολογήθηκε στο «Πάμε, Δανάη!» και πρόσθεσε ότι εκείνος που τη βοήθησε ήταν ο φίλος της.
«Κάποια άτομα είχαν κινητά τηλέφωνα κι έβλεπαν ειδήσεις. Τότε μάθαμε ότι είχε γίνει σύγκρουση δύο τρένων, δεν το είχαμε καταλάβει», συμπλήρωσε.
Το πρώτο πράγμα που έκανε ήταν να ειδοποιήσει τη μητέρα της. «Μαμά, έχει εκτροχιαστεί το τρένο. Είμαι καλά. Έχω μια πληγή στην πλάτη, αλλά είμαι καλά», ήταν το μήνυμα που της έστειλε.
Όταν συναντήθηκαν ξανά μαμά και κόρη, το πρώτο πράγμα που της είπε η μητέρα της ήταν ότι φοβόταν ότι θα την έχανε. «Σκέφτηκα ότι θα μπορούσα να τη χάσω κι εγώ…», είπε με λυγμούς η Ευδοκία.