ΕΚΤΑΚΤΗ ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ
Τραγωδία στα Τέμπη: Έδωσε τους... λουφαδόρους ο σταθμάρχης - Τι είπε στην απολογία του
Ο 59χρονος προφυλακισμένος ονομάτισε όλους όσοι έφυγαν νωρίτερα το μοιραίο βράδυ και περιέγραψε τις κινήσεις του
Την απολογία του σταθμάρχη
για το βράδυ της Τρίτης, 28 Φεβρουαρίου, που έγινε η σύγκρουση των τρένων στα Τέμπη, παρουσίασε το ρεπορτάζ του Mega. Σύμφωνα με αυτό, ο 59χρονος προφυλακισμένος μίλησε για όλους τους υπαλλήλους που έφυγαν πριν τελειώσει η βάρδια τους.
«Η έναρξη της βάρδιάς μου ήταν στις 22:00. Στις 21:15 με 21:20 δέχτηκα τηλεφώνημα από το συνάδελφό μου, ο οποίος υπηρετούσε στο σταθμό Παλαιοφαρσάλων, ότι είχαν πέσει ηλεκτροφόρα καλώδια στο ρεύμα ανόδου και για τον λόγο αυτό η κυκλοφορία μέχρι τον σταθμό της Λάρισας θα έπρεπε να γίνει σε μονή γραμμή, και συγκεκριμένα στη γραμμή καθόδου.
Όταν πήγα στις 21:20 στο σταθμό, στη γραμμή ανόδου ήταν η αμαξοστοιχία 56. Η συγκεκριμένη αμαξοστοιχία έφυγε στις 21:50 κανονικά για Θεσσαλονίκη από τη γραμμή ανόδου».
Όσα τρένα, λοιπόν, έφταναν πλέον στο σταθμό της Λάρισας από το Παλαιοφάρσαλο, έμπαιναν αρχικά ανάποδα στην γραμμή καθόδου και εν συνεχεία ο σταθμάρχης, γυρνώντας τα αντίστοιχα κλειδιά, έβαζε τους συρμούς στο ρεύμα ανόδου.
Αναφέρεται, έπειτα, πως πέντε λεπτά αργότερα, στις 21:25, φτάνει στο σταθμό αμαξοστοιχία η οποία έχει βλάβη και, όπως ισχυρίζεται στη συνέχεια της κατάθεσής του ο σταθμάρχης, δημιουργούσε πρόβλημα στις ενδείξεις του.
Ακολουθούν και άλλοι συρμοί από και προς τον σταθμό της Λάρισας. Συνολικά επτά, από τις 22:00 έως τις 23:00. Στις 22:25, ο σταθμάρχης μένει μόνος και, δέκα λεπτά μετά, υποδέχεται άλλον ένα συρμό.
«Στις 22:35, η αμαξοστοιχία 2597, προαστιακός από Θεσσαλονίκη για Λάρισα, κινήθηκε κανονικά προς τον σταθμό της Λάρισας στη γραμμή καθόδου. Για να εισέλθει και να μπει στη γραμμή προαστιακού, όπως έπρεπε, γύρισα τα κλειδιά 118 και 117 στη διαγώνιο.
Στη συνέχεια, ο μηχανοδηγός της αμαξοστοιχίας με ενημέρωσε ότι τα κλειδιά 115 και 116 ήταν σε παρακαμπτήριο. Η ένδειξη που είχα εγώ στον πίνακα για αυτά ήταν ότι τα κλειδιά ήταν στην ευθεία. Τότε του είπα να κάνει πίσω για να διευθετήσω τα κλειδιά».
Στον πίνακα ελέγχου υπάρχει μία ένδειξη, την οποία ισχυρίστηκε ότι είχε διαπιστώσει και την προηγούμενη ημέρα. Ό,τι έκανε, λοιπόν, μία ημέρα πριν, το επανέλαβε και αυτήν τη φορά.
«Γύρισα δύο φορές στον πίνακα και τα κλειδιά επανήλθαν σε ευθεία γραμμή και η αμαξοστοιχία μπήκε κανονικά στην γραμμή του προαστιακού. Αφού μπήκε η 2597 στη θέση της, γύρισα στην ευθεία τα κλειδιά 117 και 118 για να ‘ναι έτοιμα για τις αμαξοστοιχίες 62, την εμπορική αμαξοστοιχία 63503 και την 1564 που αναμενόταν να έρθουν στο σταθμό.
Ο πίνακας μου έδειχνε ότι τα κλειδιά έχουν κλειδώσει και έχουν μπει στην ευθεία, το φως από τις λυχνίες ήταν λευκό. Έδωσα εντολή στον κλειδούχο να πάει στο κλειδί 101 Α και Β και να απασφαλίσει χειροκίνητα τις αρπάγες και να τα γυρίσει στη διαγώνιο».
Και συνέχισε: «Την προηγούμενη μέρα, την 05:00 πρωινή, τα κλειδιά 116 και 115 δεν κλείδωναν και αναβόσβηναν στον πίνακα και προσπάθησα να τα σταθεροποιήσω αλλά δεν τα κατάφερα και έστειλα τον κλειδούχο να το κάνει χειροκίνητα. Μέχρι όμως να φτάσει στο σημείο, δούλεψαν τα κλειδιά από τον πίνακα και τον γύρισα πίσω. Αυτό το συμβάν καταγράφηκε στο βιβλίο παράδοσης – παραλαβής. Όλη την ώρα αυτή, οι λυχνίες είχαν σταθερό λευκό φως. Όταν το φως της λυχνίας είναι λευκό και δεν πάλλεται αυτό σημαίνει ότι είναι κλειδωμένο το κλειδί, δηλαδή είναι ασφαλισμένο, είτε σε ευθεία είτε σε διαγώνιο και μπορεί να περάσει το τρένο κανονικά. Όταν το φως της λυχνίας είναι λευκό και αναβοσβήνει, σημαίνει ότι το κλειδί δεν έχει ασφαλίσει και πρέπει ο σταθμάρχης να στείλει τον κλειδούχο για να το ασφαλίσει χειροκίνητα. Αν η λυχνία ανάψει κόκκινο, σημαίνει βλάβη».
Από τις ώρες 22:00 έως 23:00, που συμπίπτουν η απογευματινή με τη βραδινή βάρδια, κανονικά υπηρετούν τρεις σταθμάρχες. Επικεφαλής είναι πάντοτε ο αρχαιότερος και, ανάλογα με τις ανάγκες, μοιράζονται τα καθήκοντα. Εκείνο το βράδυ, στις 22:10 με 22:15 ο πρώτος απογευματινός σταθμάρχης αναχώρησε. Λίγο μετά, περί την ώρα 22:20 με 22:25, αναχώρησε και ο δεύτερος απογευματινός και έμεινα μόνος μου».
Η διαγώνιος, για ακόμα μία φορά, εξυπηρετούσε ώστε το τρένο από τη γραμμή καθόδου, την οποία ακολουθούσε εξαιτίας της βλάβης στο Παλαιοφάρσαλο, να περάσει κανονικά στη γραμμή ανόδου και να φτάσει, εν τέλει, στο σταθμό της Λάρισας. «Ενημέρωσα το μηχανοδηγό της αμαξοστοιχίας 62 με τηλεγράφημα, με αριθμό νομίζω 45, ότι από γραμμή καθόδου μέσω διαγωνίου εισέρχεται στην γραμμή ανόδου.
Ο μηχανοδηγός της αμαξοστοιχίας δεν μου έδωσε δικό του αριθμό τηλεγραφήματος, αλλά επανέλαβε αυτά που του είπα και εγώ αντιλήφθηκα ότι είχε κατανοήσει αυτά που του είπα και η αμαξοστοιχία αφίχθη στη γραμμή ανόδου (2η) στο σταθμό, στις 23:02, με περίπου 53 λεπτά καθυστέρηση».
Πλέον, η αντίστροφη μέτρηση έχει αρχίσει. Η αμαξοστοιχία 62 βρίσκεται πλέον στο σταθμό της Λάρισας, αποβιβάζει και επιβιβάζει τους μοιραίους ταξιδιώτες. Στις 23:04 αναχωρεί για το ταξίδι στο θάνατο, με μια παραδοχή του σταθμάρχη που σοκάρει.
«Έπρεπε να είχα αναφέρει στον μηχανοδηγό της 62 σε ποια γραμμή θα κινούνταν η αμαξοστοιχία. Λόγω του φόρτου εργασίας εκείνη την ώρα δεν πρόλαβα να του δώσω υπόδειγμα 1001 που θα έγραφα "κυκλοφορείτε σε διπλή γραμμή ανόδου έως φωτόσημο εισόδου Νέων Πόρων" και ξέχασα να του το διαβιβάσω και με το ραδιοτηλέφωνο».
Στη συνέχεια της περιγραφής των γεγονότων, ο σταθμάρχης φαίνεται πως είχε ενδείξεις ότι κάτι συνέβαινε. Ωστόσο, θεωρούσε ότι οι σημάνσεις στον πίνακά του ήταν δικαιολογημένες: «23:15 με 23:20 ζητώ από τον κλειδούχο να γυρίσει χειροκίνητα τα κλειδιά 102 και 105 προκειμένου η αμαξοστοιχία από Παλαιοφάρσαλο προς Λάρισα να μπει από την γραμμή καθόδου στην άνοδο. Ο λόγος που απευθύνθηκα στον κλειδούχο, ήταν ότι δεν μπορούσα να γυρίσω το κλειδί από τον πίνακα λόγω κόκκινου κυκλώματος. Η χαλασμένη αμαξοστοιχία 2594 πατούσε σε μία επαφή και αυτό στον πίνακα ελέγχου φαίνεται ως κόκκινο κύκλωμα.
Μετά με πήρε τηλέφωνο ο ρυθμιστής έλξης από Θεσσαλονίκη και με ενημέρωσε ότι στον πίνακά του στη Θεσσαλονίκη βλέπει κόκκινο κύκλωμα στη Ραψάνη, πράγμα που σημαίνει ότι είχε γίνει διακοπή ρεύματος. Αμέσως μετά, κοίταξα τον ηλεκτρικό πίνακα, για να δω μήπως είχε βλάβη και δεν διαπίστωσα βλάβη πουθενά. Ταυτοχρόνως, ο μηχανοδηγός της αμαξοστοιχίας 2598 μού ανέφερε ότι δεν έχει ρεύμα το τρένο. Την ίδια στιγμή, με πήρε τηλέφωνο η Αστυνομία και με ρώτησε αν έχουμε κάποιο ατύχημα ή εκτροχίαση».
Ο σταθμάρχης ισχυρίστηκε ότι δεν θυμάται τι είχε συμβεί και πως ήταν βέβαιος ότι είχε γυρίσει τα κλειδιά στη σωστή θέση.
Η ανύπαρκτη εμπειρία του σταθμάρχη της Λάρισας
25-31/1: Νυχτερινή βάρδια ως βοηθητικός στο σταθμό της Λάρισας
1-14/2 και 17-18/2: Μοναδικός σταθμάρχης Καλαμπάκας
20/2: Μαθητεία δίπλα στη σταθμάρχη Νέων Πόρων
21-22/2: Πρωινή βάρδια ως μοναδικός σταθμάρχης Νέων Πόρων.
«Η έναρξη της βάρδιάς μου ήταν στις 22:00. Στις 21:15 με 21:20 δέχτηκα τηλεφώνημα από το συνάδελφό μου, ο οποίος υπηρετούσε στο σταθμό Παλαιοφαρσάλων, ότι είχαν πέσει ηλεκτροφόρα καλώδια στο ρεύμα ανόδου και για τον λόγο αυτό η κυκλοφορία μέχρι τον σταθμό της Λάρισας θα έπρεπε να γίνει σε μονή γραμμή, και συγκεκριμένα στη γραμμή καθόδου.
Όταν πήγα στις 21:20 στο σταθμό, στη γραμμή ανόδου ήταν η αμαξοστοιχία 56. Η συγκεκριμένη αμαξοστοιχία έφυγε στις 21:50 κανονικά για Θεσσαλονίκη από τη γραμμή ανόδου».
Όσα τρένα, λοιπόν, έφταναν πλέον στο σταθμό της Λάρισας από το Παλαιοφάρσαλο, έμπαιναν αρχικά ανάποδα στην γραμμή καθόδου και εν συνεχεία ο σταθμάρχης, γυρνώντας τα αντίστοιχα κλειδιά, έβαζε τους συρμούς στο ρεύμα ανόδου.
Αναφέρεται, έπειτα, πως πέντε λεπτά αργότερα, στις 21:25, φτάνει στο σταθμό αμαξοστοιχία η οποία έχει βλάβη και, όπως ισχυρίζεται στη συνέχεια της κατάθεσής του ο σταθμάρχης, δημιουργούσε πρόβλημα στις ενδείξεις του.
Ακολουθούν και άλλοι συρμοί από και προς τον σταθμό της Λάρισας. Συνολικά επτά, από τις 22:00 έως τις 23:00. Στις 22:25, ο σταθμάρχης μένει μόνος και, δέκα λεπτά μετά, υποδέχεται άλλον ένα συρμό.
«Στις 22:35, η αμαξοστοιχία 2597, προαστιακός από Θεσσαλονίκη για Λάρισα, κινήθηκε κανονικά προς τον σταθμό της Λάρισας στη γραμμή καθόδου. Για να εισέλθει και να μπει στη γραμμή προαστιακού, όπως έπρεπε, γύρισα τα κλειδιά 118 και 117 στη διαγώνιο.
Στη συνέχεια, ο μηχανοδηγός της αμαξοστοιχίας με ενημέρωσε ότι τα κλειδιά 115 και 116 ήταν σε παρακαμπτήριο. Η ένδειξη που είχα εγώ στον πίνακα για αυτά ήταν ότι τα κλειδιά ήταν στην ευθεία. Τότε του είπα να κάνει πίσω για να διευθετήσω τα κλειδιά».
Στον πίνακα ελέγχου υπάρχει μία ένδειξη, την οποία ισχυρίστηκε ότι είχε διαπιστώσει και την προηγούμενη ημέρα. Ό,τι έκανε, λοιπόν, μία ημέρα πριν, το επανέλαβε και αυτήν τη φορά.
«Γύρισα δύο φορές στον πίνακα και τα κλειδιά επανήλθαν σε ευθεία γραμμή και η αμαξοστοιχία μπήκε κανονικά στην γραμμή του προαστιακού. Αφού μπήκε η 2597 στη θέση της, γύρισα στην ευθεία τα κλειδιά 117 και 118 για να ‘ναι έτοιμα για τις αμαξοστοιχίες 62, την εμπορική αμαξοστοιχία 63503 και την 1564 που αναμενόταν να έρθουν στο σταθμό.
Ο πίνακας μου έδειχνε ότι τα κλειδιά έχουν κλειδώσει και έχουν μπει στην ευθεία, το φως από τις λυχνίες ήταν λευκό. Έδωσα εντολή στον κλειδούχο να πάει στο κλειδί 101 Α και Β και να απασφαλίσει χειροκίνητα τις αρπάγες και να τα γυρίσει στη διαγώνιο».
Και συνέχισε: «Την προηγούμενη μέρα, την 05:00 πρωινή, τα κλειδιά 116 και 115 δεν κλείδωναν και αναβόσβηναν στον πίνακα και προσπάθησα να τα σταθεροποιήσω αλλά δεν τα κατάφερα και έστειλα τον κλειδούχο να το κάνει χειροκίνητα. Μέχρι όμως να φτάσει στο σημείο, δούλεψαν τα κλειδιά από τον πίνακα και τον γύρισα πίσω. Αυτό το συμβάν καταγράφηκε στο βιβλίο παράδοσης – παραλαβής. Όλη την ώρα αυτή, οι λυχνίες είχαν σταθερό λευκό φως. Όταν το φως της λυχνίας είναι λευκό και δεν πάλλεται αυτό σημαίνει ότι είναι κλειδωμένο το κλειδί, δηλαδή είναι ασφαλισμένο, είτε σε ευθεία είτε σε διαγώνιο και μπορεί να περάσει το τρένο κανονικά. Όταν το φως της λυχνίας είναι λευκό και αναβοσβήνει, σημαίνει ότι το κλειδί δεν έχει ασφαλίσει και πρέπει ο σταθμάρχης να στείλει τον κλειδούχο για να το ασφαλίσει χειροκίνητα. Αν η λυχνία ανάψει κόκκινο, σημαίνει βλάβη».
Οι βάρδιες στο σταθμό
Για τις βάρδιες στο μοιραίο σταθμό, τόνισε ότι οι δύο σταθμάρχες με τους οποίους συνέπιπτε, έφυγαν: «Μέχρι τις 25 Ιανουαρίου 2023, σε κάθε βάρδια στον σταθμό Λάρισας, υπηρετούσε ένας σταθμάρχης. Από τις 25 Ιανουαρίου 2023 που προστέθηκαν στην υπηρεσία άλλοι 14 σταθμάρχες, ορίστηκε να υπηρετούν δύο σταθμάρχες στην πρωινή βάρδια, δύο στην απογευματινή και ένας στη βραδινή.Από τις ώρες 22:00 έως 23:00, που συμπίπτουν η απογευματινή με τη βραδινή βάρδια, κανονικά υπηρετούν τρεις σταθμάρχες. Επικεφαλής είναι πάντοτε ο αρχαιότερος και, ανάλογα με τις ανάγκες, μοιράζονται τα καθήκοντα. Εκείνο το βράδυ, στις 22:10 με 22:15 ο πρώτος απογευματινός σταθμάρχης αναχώρησε. Λίγο μετά, περί την ώρα 22:20 με 22:25, αναχώρησε και ο δεύτερος απογευματινός και έμεινα μόνος μου».
Η μοιραία αμαξοστοιχία και το ταξίδι προς το θάνατο
Η διαγώνιος, για ακόμα μία φορά, εξυπηρετούσε ώστε το τρένο από τη γραμμή καθόδου, την οποία ακολουθούσε εξαιτίας της βλάβης στο Παλαιοφάρσαλο, να περάσει κανονικά στη γραμμή ανόδου και να φτάσει, εν τέλει, στο σταθμό της Λάρισας. «Ενημέρωσα το μηχανοδηγό της αμαξοστοιχίας 62 με τηλεγράφημα, με αριθμό νομίζω 45, ότι από γραμμή καθόδου μέσω διαγωνίου εισέρχεται στην γραμμή ανόδου.
Ο μηχανοδηγός της αμαξοστοιχίας δεν μου έδωσε δικό του αριθμό τηλεγραφήματος, αλλά επανέλαβε αυτά που του είπα και εγώ αντιλήφθηκα ότι είχε κατανοήσει αυτά που του είπα και η αμαξοστοιχία αφίχθη στη γραμμή ανόδου (2η) στο σταθμό, στις 23:02, με περίπου 53 λεπτά καθυστέρηση».
Πλέον, η αντίστροφη μέτρηση έχει αρχίσει. Η αμαξοστοιχία 62 βρίσκεται πλέον στο σταθμό της Λάρισας, αποβιβάζει και επιβιβάζει τους μοιραίους ταξιδιώτες. Στις 23:04 αναχωρεί για το ταξίδι στο θάνατο, με μια παραδοχή του σταθμάρχη που σοκάρει.
«Έπρεπε να είχα αναφέρει στον μηχανοδηγό της 62 σε ποια γραμμή θα κινούνταν η αμαξοστοιχία. Λόγω του φόρτου εργασίας εκείνη την ώρα δεν πρόλαβα να του δώσω υπόδειγμα 1001 που θα έγραφα "κυκλοφορείτε σε διπλή γραμμή ανόδου έως φωτόσημο εισόδου Νέων Πόρων" και ξέχασα να του το διαβιβάσω και με το ραδιοτηλέφωνο».
Στη συνέχεια της περιγραφής των γεγονότων, ο σταθμάρχης φαίνεται πως είχε ενδείξεις ότι κάτι συνέβαινε. Ωστόσο, θεωρούσε ότι οι σημάνσεις στον πίνακά του ήταν δικαιολογημένες: «23:15 με 23:20 ζητώ από τον κλειδούχο να γυρίσει χειροκίνητα τα κλειδιά 102 και 105 προκειμένου η αμαξοστοιχία από Παλαιοφάρσαλο προς Λάρισα να μπει από την γραμμή καθόδου στην άνοδο. Ο λόγος που απευθύνθηκα στον κλειδούχο, ήταν ότι δεν μπορούσα να γυρίσω το κλειδί από τον πίνακα λόγω κόκκινου κυκλώματος. Η χαλασμένη αμαξοστοιχία 2594 πατούσε σε μία επαφή και αυτό στον πίνακα ελέγχου φαίνεται ως κόκκινο κύκλωμα.
Μετά με πήρε τηλέφωνο ο ρυθμιστής έλξης από Θεσσαλονίκη και με ενημέρωσε ότι στον πίνακά του στη Θεσσαλονίκη βλέπει κόκκινο κύκλωμα στη Ραψάνη, πράγμα που σημαίνει ότι είχε γίνει διακοπή ρεύματος. Αμέσως μετά, κοίταξα τον ηλεκτρικό πίνακα, για να δω μήπως είχε βλάβη και δεν διαπίστωσα βλάβη πουθενά. Ταυτοχρόνως, ο μηχανοδηγός της αμαξοστοιχίας 2598 μού ανέφερε ότι δεν έχει ρεύμα το τρένο. Την ίδια στιγμή, με πήρε τηλέφωνο η Αστυνομία και με ρώτησε αν έχουμε κάποιο ατύχημα ή εκτροχίαση».
Ο σταθμάρχης ισχυρίστηκε ότι δεν θυμάται τι είχε συμβεί και πως ήταν βέβαιος ότι είχε γυρίσει τα κλειδιά στη σωστή θέση.
Η ανύπαρκτη εμπειρία του σταθμάρχη της Λάρισας
25-31/1: Νυχτερινή βάρδια ως βοηθητικός στο σταθμό της Λάρισας
1-14/2 και 17-18/2: Μοναδικός σταθμάρχης Καλαμπάκας
20/2: Μαθητεία δίπλα στη σταθμάρχη Νέων Πόρων
21-22/2: Πρωινή βάρδια ως μοναδικός σταθμάρχης Νέων Πόρων.