ΕΚΤΑΚΤΗ ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ
Τέμπη: Συγκινεί ο πυροσβέστης της ΕΜΑΚ που «λύγισε» στο σημείο της τραγωδίας - «Είδα καλλυντικά σκεπασμένα με αίμα και κομμάτια από σάρκα»
«Ήταν η δυσκολότερη στιγμή στα 23 χρόνια της καριέρας μου», επισημαίνει ο Γιάννης Παπαγιαννάκης
Η φωτογραφία
του Γιάννη Παπαγιαννάκη, που «λύγισε» με όσα αντίκρισε μετά τη φονική σύγκρουση των τρένων στα Τέμπη, αποτελεί «γροθιά στο στομάχι».
Μιλώντας στην εκπομπή του ΑΝΤ1 «Καλημέρα Ελλάδα», ο κ. Παπαγιαννάκης αναφέρθηκε στις πρώτες σκληρές εικόνες που αντίκρισε φτάνοντας στον τόπο της τραγωδίας, αλλά και στη συγκλονιστική φωτογραφία.
«Εκείνη τη στιγμή που με απαθανάτισε ο φακός, χωρίς να το γνωρίζω, ήμουν πάνω από τα προσωπικά αντικείμενα μιας κοπέλας: ρούχα, καλλυντικά σκεπασμένα με αίμα και κομμάτια από τη σάρκα της», είπε χαρακτηριστικά.
Ο πυροσβέστης της ΕΜΑΚ μίλησε για τη θλίψη και την οργή που ένιωσε φτάνοντας στο σημείο και βλέποντας όλες αυτές τις εικόνες και παραδέχτηκε ότι, ενώ έχει λάβει μέρος σε πολλές επιχειρήσεις έπειτα από δυστυχήματα, αυτή ήταν η δυσκολότερη στιγμή στα 23 χρόνια της καριέρας του.
Τέλος, είπε ότι η μεγαλύτερη ανταμοιβή που είχε ήταν το χειροκρότημα των παιδιών που προπονεί στο κολυμβητήριο, όταν τον υποδέχτηκαν στην πρώτη προπόνηση μετά την τραγωδία.
Μιλώντας στην εκπομπή του ΑΝΤ1 «Καλημέρα Ελλάδα», ο κ. Παπαγιαννάκης αναφέρθηκε στις πρώτες σκληρές εικόνες που αντίκρισε φτάνοντας στον τόπο της τραγωδίας, αλλά και στη συγκλονιστική φωτογραφία.
«Η δυσκολότερη στιγμή στα 23 χρόνια της καριέρας μου»
«Εκείνη τη στιγμή που με απαθανάτισε ο φακός, χωρίς να το γνωρίζω, ήμουν πάνω από τα προσωπικά αντικείμενα μιας κοπέλας: ρούχα, καλλυντικά σκεπασμένα με αίμα και κομμάτια από τη σάρκα της», είπε χαρακτηριστικά.Ο πυροσβέστης της ΕΜΑΚ μίλησε για τη θλίψη και την οργή που ένιωσε φτάνοντας στο σημείο και βλέποντας όλες αυτές τις εικόνες και παραδέχτηκε ότι, ενώ έχει λάβει μέρος σε πολλές επιχειρήσεις έπειτα από δυστυχήματα, αυτή ήταν η δυσκολότερη στιγμή στα 23 χρόνια της καριέρας του.
Τέλος, είπε ότι η μεγαλύτερη ανταμοιβή που είχε ήταν το χειροκρότημα των παιδιών που προπονεί στο κολυμβητήριο, όταν τον υποδέχτηκαν στην πρώτη προπόνηση μετά την τραγωδία.