Την Παρασκευή, 24 Μαρτίου, βραβεύτηκαν από την Ακαδημία Αθηνών.
«Ήρωας δεν είμαι, ποτέ δε θα γίνω ήρωας. Ήρωας είναι κάτι διαφορετικό, απλά θεωρώ ότι είμαι άνθρωπος, βαθιά μέσα μου θεωρώ ότι υπάρχει ανθρωπιά», δήλωσε ο 18χρονος φοιτητής Άγγελος Τσιαμούρας.
Ήταν εκεί, στην κόλαση του τρένου των Τεμπών, στο έκτο βαγόνι. Μόλις ξεπέρασε το πρώτο σοκ το μόνο που σκέφτηκε ήταν πώς να βοηθήσει. Από βαγόνι σε βαγόνι κατάφερε να απεγκλωβίσει 16 επιβάτες.«Το να βοηθάμε τους συνανθρώπους μας, αυτό μας κάνει πραγματικούς ανθρώπους, όχι ήρωες», δήλωσε με ταπεινότητα μετά την βράβευσή του από την Ακαδημία Αθηνών.
«Έχω συνείδηση καθαρή»
«Οι εικόνες ήταν εφιαλτικές. Ήταν σαν να ζω ταινία. Προσπάθησα να τους βγάλω όλους, πετάξαμε όσες βαλίτσες ήταν εκεί. Εκεί που θα πέφταμε, να πέφταμε στα μαλακά». Ο 20χρονος φοιτητής Ανδρέας Αλικανιώτης, επιβάτης στο φλεγόμενο δεύτερο βαγόνι, δε λογάριασε τον κίνδυνο. Μόλις κατάφερε και βγήκε, πήρε ανάσα και ρίχτηκε ξανά στις φλόγες για να σώσει τους συνεπιβάτες του.
«Δεν θα ήθελα σε καμία περίπτωση, δε θα ήθελα κάποιος που ήξερα και είχα δει ότι ήταν στο βαγόνι και μπορούσα να βοηθήσω, δε θα μπορούσα να είχα τη συνείδησή μου καθαρή έτσι», δήλωσε.
24 ημέρες μετά το τραγικό δυστύχημα των Τεμπών, εικόνες και μυρωδιές στοιχειώνουν τις νύχτες του Ανδρέα. «Η μυρωδιά του καμένου, αυτό είναι που με έχει στιγματίσει περισσότερο και από τις εικόνες», είπε.
«Πάτα πάνω μου για να βγεις»
«Πάτα πάνω μου για να βγεις», φώναξε ο 20χρονος Μιχάλης Κλάψηςσε μια κοπέλα που δεν μπορούσε να βρει την έξοδο. Μαζί, κατάφεραν και βγήκαν. Ο φοιτητής δεν σταμάτησε, συνέχισε να βοηθά.
Τρία νέα παιδιά με καλοσύνη, αρχές και ήθος. Η Ακαδημία Αθηνών στο πρόσωπό τους τίμησε όλους όσοι βοήθησαν αλλά δεν έγιναν γνωστά τα ονόματά τους, καθώς και όσους έσπευσαν να δώσουν αίμα αμέσως μετά τη σιδηροδρομική τραγωδία που σημάδεψε για πάντα τη χώρα.
