Ξυλοδαρμοί, καταναγκαστική εργασία, διακοπή σχολικής φοίτησης, απομόνωση, στέρηση επαφής με το οικογενειακό περιβάλλον. Αυτές ήταν λίγες από τις τιμωρίες που επέβαλλαν οι εργαζόμενοι της «Κιβωτού του Κόσμου » στα παιδιά που φιλοξενούσε η δομή, σύμφωνα με το πόρισμα του Συνηγόρου του Πολίτη, το οποίο περιγράφει τις μεσαιωνικές συνθήκες που επικρατούσαν.

Η σύνταξη της 24σέλιδης έκθεσης ολοκληρώθηκε στα τέλη Φεβρουαρίου και τη Μ. Δευτέρα διαβιβάστηκε στην αρμόδια υφυπουργό Πρόνοιας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης, Δόμνα Μιχαηλίδου. Στο πόρισμα που φέρει τις υπογραφές του επικεφαλής Ανδρέα Ποττάκη και της βοηθού Συνηγόρου, Θεώνης Κουφονικολάκου, περιλαμβάνονται και οι διαπιστώσεις για τον πατέρα Αντώνιο, που πλέον αντιμετωπίζει δίωξη για ασέλγεια εις βάρος δύο ανηλίκων.

Άγριο ξύλο

Στο πόρισμα καταγράφεται το συμπέρασμα ότι το μοντέλο λειτουργίας της «Κιβωτού» βασιζόταν στην κρίση και τις απόψεις του για τη διαπαιδαγώγηση και τη μεταχείριση των παιδιών και δεν επιδεχόταν κριτική ή αμφισβήτηση. «Το κύρος και η ευρεία κοινωνική αποδοχή που περιέβαλλε τη δημόσια εικόνα του είχαν καταστήσει την “Κιβωτό του Κόσμου” ουσιαστικά υπεράνω κριτικής ή ελέγχου από τους αρμόδιους φορείς της πολιτείας», αναφέρεται στην έκθεση, καθιστώντας τον ιδρυτή της δομής ως τον ηθικό αυτουργό των κακοποιητικών συμπεριφορών των εργαζόμενων σε αυτή.

Μάλιστα, όπως αναφέρεται στην έκθεση, οι καταγγέλλοντες «εξέφρασαν ομόφωνα την πεποίθηση ότι ο πατέρας Αντώνιος είχε πλήρη γνώση των πρακτικών αυτών, δεδομένου ότι οι εν λόγω συνεργάτες του ήταν πρόσωπα απολύτου εμπιστοσύνης του, ενώ κάποιοι υποστήριξαν ότι επιχείρησαν να θέσουν υπόψη του περιστατικά βίας κατά ανηλίκων, αλλά εκείνος αρνήθηκε να τους μιλήσει».

Ο Συνήγορος του Πολίτη συγκέντρωσε μαρτυρίες από πρώην φιλοξενούμενους και εργαζόμενους, οι οποίοι περιέγραψαν ότι τα φιλοξενούμενα παιδιά υποβάλλονταν σε ένα σύστημα αξιολόγησης. Σε περίπτωση θετικής αξιολόγησης κέρδιζαν προνόμια, όπως για παράδειγμα δικαίωμα εξόδου με φίλους. Σε διαφορετική περίπτωση υφίσταντο συνέπειες που περιελάμβαναν «συναισθηματικά επώδυνες τιμωρίες», όπως ακύρωση προγραμματισμένης συνάντησης με την οικογένεια ή ακόμη και περιορισμό σε απομόνωση, που μπορούσε να διαρκέσει μέχρι και αρκετές εβδομάδες.

Ως μέτρο σωφρονισμού εφαρμοζόταν και η διακοπή της σχολικής φοίτησης και μάλιστα σε μια περίπτωση διεκόπη οριστικά η υποχρεωτική φοίτηση στο γυμνάσιο ενός αγοριού, το οποίο υποχρεώθηκε να δουλεύει σε αποθήκη στο υπόγειο του παραρτήματος της «Κιβωτού» στον Κολωνό. 

Άλλα παιδιά υποχρεώνονταν να απασχολούνται σε βαριές αγροτικές και άλλες εργασίες στο εσωτερικό της δομής, με το πρόσχημα της δήθεν συμμετοχής τους σε προγράμματα επαγγελματικής κατάρτισης, τα οποία όμως δεν είχαν κανενός είδους πιστοποίηση.

Οι αναδοχές...

Στο 24σέλιδο πόρισμα του Συνηγόρου του Πολίτη υπάρχει μια διαπίστωση που προκαλεί πολλά ερωτήματα, όχι μόνο για τον τρόπο διοίκησης της «Κιβωτού του Κόσμου» αλλά και για τους σκοπούς των επικεφαλής της δομής: την ώρα που η επαφή των παιδιών με τις οικογένειές του γινόταν όλο και πιο δύσκολη με ευθύνη των υπευθύνων της Κιβωτού, , τα ανήλικα αγόρια και κορίτσια δεν προετοιμάζονταν με κάποιον τρόπο για το ενδεχόμενο αναδοχής-υιοθεσίας. Έμεναν, δηλαδή, «εγκλωβισμένα» στις εγκαταστάσεις της «Κιβωτού» σε μια ιδιότυπη ομηρία που δεν είχε τέλος.

Σημειώνεται πως η έρευνα του Συνηγόρου ξεκίνησε έπειτα από αναφορές που δέχθηκε στο διάστημα Μαΐου - Σεπτεμβρίου 2022, πριν η υπόθεση δει το φως της δημοσιότητας.

Δημοσιεύτηκε στην ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗ στις 19/4