ΕΚΤΑΚΤΗ ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ
Οι Αυστριακές από τον Βόλο - Μια διαδρομή σαν παραμύθι των αδερφών Αλεξανδρή στην καλλιτεχνική κολύμβηση
Πώς προέκυψε η σχέση του Βόλου με την Αυστρία ακόμα και στις μέρες μας παραμένει σχετικά ασαφές
Η σχέση του Βόλου με την Αυστρία μοιάζει καρμική. Από το 1881, που βρίσκουμε σε δημοσίευμα εφημερίδας την αναφορά για τους Βολιώτες «ους οι καλοί καγαθοί Ευβοείς και αυστριακούς ονομάζουσιν», έως τις μέρες μας, οπότε τρία κορίτσια, οι αδερφές Αλεξανδρή, αφήνοντας πίσω τους τη ζωή στους πρόποδες του βουνού των Κενταύρων, διαπρέπουν στην καλλιτεχνική κολύμβηση στις Ανατολικές Άλπεις.
Πώς προέκυψε η σχέση του Βόλου με την Αυστρία ακόμα και στις μέρες μας παραμένει σχετικά ασαφές. Μια εξήγηση είναι ότι στα μέσα του 19ου αιώνα τα ατμόπλοια της εποχής, που πήγαιναν στο λιμάνι της Μαγνησίας, ήταν της αυστριακής εταιρείας Τριεστίνα.
Πολύ πιο ξεκάθαρα είναι τα πράγματα για τις τρίδυμες Άννα-Μαρία, Ειρήνη και Βασιλική. Οι δύο πρώτες είναι οι πρωταθλήτριες κόσμου, που πανηγύρισαν τη μεγαλύτερη επιτυχία της καριέρας τους στον τελικό του ελεύθερου προγράμματος του ντουέτου, στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα υγρού στίβου, που διεξάγεται αυτές τις ημέρες στη Φουκουόκα της Ιαπωνίας.
Η τρίτη, η Βάσω, ήταν πάντα η αναπληρωματική, που ένιωθε προφανώς τον ίδιο χτύπο στην καρδιά της, όπως και οι άλλες δύο, η οποία όμως κάνει πλέον και σόλο καριέρα. To μετάλλιο στην Ιαπωνία ήταν ιστορικό, διότι ήταν και το πρώτο χρυσό στην καλλιτεχνική κολύμβηση για την Αυστρία στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Υγρού Στίβου.
Τα τρία κορίτσια σε ηλικία 13 ετών ήταν μια ομάδα που έπαιρνε μέρος σε αγώνες και σάρωνε τα μετάλλια. Ο Βόλος όμως και η Ελλάδα δεν τις χωρούσαν. Αν και ήταν «χρυσές» στα Πανελλήνια Πρωταθλήματα για πέντε χρόνια, το γεγονός ότι δεν είχαν επιλεγεί σε κάποιους αγώνες τις έκανε να θέτουν θέμα αξιοκρατίας. Τότε, παρακινούμενες από τους γονείς, πήραν τη μεγάλη απόφαση να πάνε στην Αυστρία. Η επιλογή της χώρας έγινε διότι είχε φροντίσει γι’ αυτό το πεπρωμένο.
Η Βουλγάρα προπονήτρια Μπλαντένοβα Αλμπένα εργάστηκε για δέκα χρόνια στην Ελλάδα. Αργότερα πήγε στην Αυστρία, όπου εργάζεται μέχρι σήμερα. Όταν κάποτε συνάντησε τα τρία κορίτσια, τα ενημέρωσε ότι η συγκεκριμένη χώρα αναζητεί αθλητές και αθλήτριες.
Η υπηκοότητα ήρθε, μαζί και τα δελτία, και άρχισαν οι αγώνες. Κάπως έτσι πήραν όλα τον δρόμο τους. Έμειναν πέντε χρόνια στο οικοτροφείο, πλέον είναι μέλη του αυστριακού στρατού και συνεχίζουν τις ζωές τους σε μια χώρα η οποία τις υποδέχτηκε με ανοιχτές αγκάλες.
Τα τρία κορίτσια δεν ξεχνούν την πικρή εμπειρία του 2016, όταν η Άννα-Μαρία και η Ειρήνη προκρίθηκαν στους Ολυμπιακούς Αγώνες στο Ρίο. Όχι διότι οι νεότερες που πήραν μέρος στο αγώνισμα κατέλαβαν τη 12η θέση. Άλλωστε, ήταν η καλύτερη θέση της Αυστρίας τα τελευταία 32 χρόνια. Ήταν γιατί τους έλειπε πολύ η Βασιλική. Δεν επιτρεπόταν να βρεθεί στο Ολυμπιακό Χωριό και δεν είχε ταξιδέψει στη Βραζιλία. Για πρώτη φορά είχαν χωρίσει τα τρίδυμα κι αυτό επηρέαζε ακόμα και το… χτένισμα. «Είμαστε πάντα μαζί, οι τρεις μας», είχε εξηγήσει η Ειρήνη: «Ήταν ο πρώτος αγώνας που δεν ήμασταν μαζί. Αυτό επηρέασε ακόμα και τα απλά πράγματα, τις μικρές μας συνήθειες, ακόμα και το χτένισμα πριν από τον αγώνα. Ήμασταν οι δυο μας. Πραγματικά κάτι έλειπε».
Πλέον η Βάσω λέει: «Φυσικά μερικές φορές είναι πολύ δύσκολο. Ειδικά όταν φεύγουν και μένω εγώ».
Ρεπορτάζ: Κώστας Μπελιάς
Δημοσιεύθηκε στην Απογευματινή
Πώς προέκυψε η σχέση του Βόλου με την Αυστρία ακόμα και στις μέρες μας παραμένει σχετικά ασαφές. Μια εξήγηση είναι ότι στα μέσα του 19ου αιώνα τα ατμόπλοια της εποχής, που πήγαιναν στο λιμάνι της Μαγνησίας, ήταν της αυστριακής εταιρείας Τριεστίνα.
Πολύ πιο ξεκάθαρα είναι τα πράγματα για τις τρίδυμες Άννα-Μαρία, Ειρήνη και Βασιλική. Οι δύο πρώτες είναι οι πρωταθλήτριες κόσμου, που πανηγύρισαν τη μεγαλύτερη επιτυχία της καριέρας τους στον τελικό του ελεύθερου προγράμματος του ντουέτου, στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα υγρού στίβου, που διεξάγεται αυτές τις ημέρες στη Φουκουόκα της Ιαπωνίας.
Η τρίτη, η Βάσω, ήταν πάντα η αναπληρωματική, που ένιωθε προφανώς τον ίδιο χτύπο στην καρδιά της, όπως και οι άλλες δύο, η οποία όμως κάνει πλέον και σόλο καριέρα. To μετάλλιο στην Ιαπωνία ήταν ιστορικό, διότι ήταν και το πρώτο χρυσό στην καλλιτεχνική κολύμβηση για την Αυστρία στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Υγρού Στίβου.
Κάτι σπάνιο
Τι γυρεύουν όμως «τρία παιδιά Βολιώτικα» σε μια χώρα της Κεντρικής Ευρώπης, μακριά από την πατρίδα τους; Η ιστορία ξεκίνησε λίγο μετά τη γέννησή τους, στις 15 Σεπτεμβρίου 1997. Πρώτη ήρθε στον κόσμο η Βασιλική, ακολούθησε η Άννα-Μαρία και τελευταία η Ειρήνη, αλλά και οι τρεις στα τριάμισι χρόνια τους έμαθαν να κολυμπούν κανονικά. Λίγο αργότερα ένας προπονητής συγχρονισμένης κολύμβησης τις παρατήρησε να παίζουν στο νερό και είδε αμέσως τις δυνατότητες που είχαν. Άλλωστε, τα δίδυμα στο άθλημα είναι κάτι αρκετά συνηθισμένο, αλλά τα τρίδυμα είναι κάτι σπάνιο. Έκαναν καλλιτεχνική κολύμβηση, την ερωτεύτηκαν και από τότε έκαναν πολλά για να φτάσουν εδώ που έφτασαν.Τα τρία κορίτσια σε ηλικία 13 ετών ήταν μια ομάδα που έπαιρνε μέρος σε αγώνες και σάρωνε τα μετάλλια. Ο Βόλος όμως και η Ελλάδα δεν τις χωρούσαν. Αν και ήταν «χρυσές» στα Πανελλήνια Πρωταθλήματα για πέντε χρόνια, το γεγονός ότι δεν είχαν επιλεγεί σε κάποιους αγώνες τις έκανε να θέτουν θέμα αξιοκρατίας. Τότε, παρακινούμενες από τους γονείς, πήραν τη μεγάλη απόφαση να πάνε στην Αυστρία. Η επιλογή της χώρας έγινε διότι είχε φροντίσει γι’ αυτό το πεπρωμένο.
Η Βουλγάρα προπονήτρια Μπλαντένοβα Αλμπένα εργάστηκε για δέκα χρόνια στην Ελλάδα. Αργότερα πήγε στην Αυστρία, όπου εργάζεται μέχρι σήμερα. Όταν κάποτε συνάντησε τα τρία κορίτσια, τα ενημέρωσε ότι η συγκεκριμένη χώρα αναζητεί αθλητές και αθλήτριες.
Μετά το Γυμνάσιο
Κάπως έτσι, όταν η Άννα-Μαρία, η Ειρήνη και η Βασιλική τελείωσαν τη Γ' Γυμνασίου άφησαν πίσω τους τη ζωή στον Βόλο, τις παρέες τους και τον αγαπημένο τους σκύλο και πήγαν σε μια χώρα που δεν ήξεραν κανέναν. Δεν μιλούσαν καν τη γλώσσα. Τα δελτία τους από την Ελλάδα έκαναν έναν χρόνο να φτάσουν στη νέα πατρίδα και δεν μπορούσαν να πάρουν μέρος σε αγώνες. Έμειναν σε οικοτροφείο, η Άννα-Μαρία με την Ειρήνη μαζί, η Βάσω με συγκάτοικο, καθώς όλα τα δωμάτια ήταν δίκλινα. Τους έλειπε η μαμά… «Κλάψαμε πολύ», είχε πει η Ειρήνη σε συνέντευξη στην ιστοσελίδα insidesynchro.org. «Όταν κλαίγαμε, κλαίγαμε και οι τρεις. Είναι ένα δώρο που είμαστε τρίδυμα, είναι πραγματικά ξεχωριστό», είχε προσθέσει η Βασιλική.Η υπηκοότητα ήρθε, μαζί και τα δελτία, και άρχισαν οι αγώνες. Κάπως έτσι πήραν όλα τον δρόμο τους. Έμειναν πέντε χρόνια στο οικοτροφείο, πλέον είναι μέλη του αυστριακού στρατού και συνεχίζουν τις ζωές τους σε μια χώρα η οποία τις υποδέχτηκε με ανοιχτές αγκάλες.
Όταν η Βασιλική τις αποχωρίστηκε στο Ρίο το 2016
Πριν από την κατάκτηση του χρυσού μεταλλίου από τις Άννα-Μαρία και Ειρήνη στον τελικό του ελεύθερου προγράμματος του ντουέτου, είχαν προηγηθεί στη Φουκουόκα τα δύο ασημένια μετάλλια της Βασιλικής Αλεξανδρή στο τεχνικό και στο ελεύθερο πρόγραμμα του σόλο. Η σολίστ, πλέον, Βάσω τα κατάφερε εξαιρετικά και σίγουρα δεν είναι τυχαίο ότι και οι αδερφές της αναφέρθηκαν σε αυτήν όταν πήραν το δικό τους χρυσό. «Έχουμε άλλη μία αδερφή που επίσης αγωνίζεται στην καλλιτεχνική κολύμβηση», είπε η Ειρήνη και η Άννα-Μαρία τόνισε: «Η αδερφή μας πανηγύρισε δύο μετάλλια και τώρα μπορούμε να γιορτάσουμε ακόμα ένα μαζί ως οικογένεια».Τα τρία κορίτσια δεν ξεχνούν την πικρή εμπειρία του 2016, όταν η Άννα-Μαρία και η Ειρήνη προκρίθηκαν στους Ολυμπιακούς Αγώνες στο Ρίο. Όχι διότι οι νεότερες που πήραν μέρος στο αγώνισμα κατέλαβαν τη 12η θέση. Άλλωστε, ήταν η καλύτερη θέση της Αυστρίας τα τελευταία 32 χρόνια. Ήταν γιατί τους έλειπε πολύ η Βασιλική. Δεν επιτρεπόταν να βρεθεί στο Ολυμπιακό Χωριό και δεν είχε ταξιδέψει στη Βραζιλία. Για πρώτη φορά είχαν χωρίσει τα τρίδυμα κι αυτό επηρέαζε ακόμα και το… χτένισμα. «Είμαστε πάντα μαζί, οι τρεις μας», είχε εξηγήσει η Ειρήνη: «Ήταν ο πρώτος αγώνας που δεν ήμασταν μαζί. Αυτό επηρέασε ακόμα και τα απλά πράγματα, τις μικρές μας συνήθειες, ακόμα και το χτένισμα πριν από τον αγώνα. Ήμασταν οι δυο μας. Πραγματικά κάτι έλειπε».
Πλέον η Βάσω λέει: «Φυσικά μερικές φορές είναι πολύ δύσκολο. Ειδικά όταν φεύγουν και μένω εγώ».
Ρεπορτάζ: Κώστας Μπελιάς
Δημοσιεύθηκε στην Απογευματινή