Τα θεμέλια της ταράτσας του κοινοτικού γραφείου στη Μεταμόρφωση Καρδίτσας κρατούσαν ως το βράδυ της Πέμπτης, 70 ανθρώπους. Είναι εκείνοι που ανέβηκαν εσπευσμένα για να επιβιώσουν από την επερχόμενη καταστροφή , τις πλημμύρες, απότοκο της περιβόητης πλέον κακοκαιρίας Daniel, οι οποίες, σύμφωνα με μαρτυρίες, έχουν εξαφανίσει στο μεγαλύτερο ποσοστό ένα χωριό 300 κατοίκων. 



Δεν πρόκειται για μεταφορά ή για να αναδειχθεί η κλίμακα της ζημιάς στο χωριό. Μαρτυρίες αναφέρουν πως όντως ακούγονται κτίρια να καταρρέουν, ενώ σύμφωνα με τους εγκλωβισμένους, αγνοούνται μία γυναίκα και ο γιος της, επίσης κάτοικοι του χωριού. 

Από την κοινότητα γίνεται έκκληση για νερό και φαγητό στους εγκλωβισμένους, αν η διάσωση εναερίως δεν είναι εφικτή. Ο υπουργός Πολιτικής Προστασίας, Βασίλης Κικίλιας, διεμήνυσε το βραδάκι της Πέμπτης, 7 Σεπτεμβρίου, ότι ανέρχονται στους 67 οι άνθρωποι που έχουν διασωθεί από εναέρια μέσα, ωστόσο στη Μεταμόρφωση οι εναέριες δυνάμεις δεν είχαν καταφέρει, ως εκείνη την ώρα, να πλησιάσουν στο σημείο που θα έκαναν κάποια διάσωση. Στον Παλαμά, πάντως, οι επιχειρήσεις διάσωσης υφίσταται και είναι επιδραστικές, μια και εναερίως έχουν αποδράσει 25 άνθρωποι, ενώ στη στεριά έχει σπεύσει ομάδα από τον ελληνικό Ερυθρό Σταυρό, προκειμένου να παράσχει πρώτες και άλλες βοήθειες όπου χρειάζονται. 

Στην Καρδίτσα, οι παλιότεροι ανακαλούν το 1994, σε μια παρεμφερή καταστροφή η οποια είχε προκύψει όταν το φράγμα στον Πηνειό υποχώρησε. Στον Παλαμά, από τη μεριά τους, θυμούνται την κακοκαιρία Ιανός, προ τριετίας. Πρόκειται για μια περιοχή η οποία είναι περικυκλωμένη από τέσσερα ποτάμια, τον Πηνειό, τον Σοφαδίτη, τον Ενιπέα και τον Καλέντζη, τα οποία, σε ένα καταστροφικό τζακ ποτ, υπερχείλισαν την ίδια στιγμή, ενώ τα φράγματα επίσης υποχώρησαν μπροστά στην ένταση του ποταμού. 



Από τη Μαραθέα μέχρι τον Ενιπέα και από το Μουζάκι μέχρι τον Βλόχο, ολόκληρη η Καρδίτσα υποφέρει και μαζί της πονάει όλη η Θεσσαλία, οι πόλεις της οποίας δεν την έχουν βγάλει άβροχοις ποσί. Οι πλημμύρες επηρέασαν την περιοχή, αλλά οι ζημιές δεν πάνε πάντα ασορτί με την τραγωδία. Στην Καρδίτσα κάνουν λόγο για κραυγές αγωνίας, στον Παλαμά τα ουρλιαχτά αγγίζουν τους μυελούς οστέων εκείνους που, εγκλωβισμένοι σε μπαλκόνια και ταράτσες τα ακούνε, παραδείγματα όπως ένας πατέρας που έβγαλε τα παιδιά του με βάρκα από το σπίτι ουδένα αφήνουν αδιάφορο, ενώ οι εκκλήσεις για εγκλωβισμένους χωρίς τροφή και νερό έχουν πάρει κατακλυσμιαία μορφή, σχεδόν εφάμιλλη του άγριου φυσικού φαινομένου που έχει αφανίσει περιοχές. Τα φίδια, επίσης, ανεβαίνουν και συνιστούν επιπλέον απειλή.