Μία πολύ σημαντική επέτειος στην ιστορία του Στρατού Ξηράς και κατ’ επέκταση των Ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων ήταν χθες και – δυστυχώς – πέρασε μάλλον… «ξεχασμένη»!

Πρόκειται για την 38η επέτειο από την ολοκλήρωση της κατατάξεως της πρώτης σειράς Ελληνίδων Εθελοντριών στον Στρατό Ξηράς, που είχε πραγματοποιηθεί το τριήμερο 5-7 Φεβρουαρίου 1979, επί πρωθυπουργίας Κωνσταντίνου Καραμανλή και Υπουργού Εθνικής Αμύνης του Ευάγγελου Αβέρωφ-Τοσίτσα.

Προς άρσιν κάθε «παρεξηγήσεως» (ή παρερμηνειών), η επέτειος που προαναφέρουμε δεν αφορά την πρώτη συμμετοχή γυναικών στις Ένοπλες Δυνάμεις ή στις πολεμικές επιχειρήσεις, αφού ως τότε (1979) σε όλους τους πολέμους του ΕΣ συμμετείχαν γυναίκες ως νοσοκόμες μέλη του Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού και αργότερα, μεταπολεμικώς, ως Αξιωματικοί Νοσηλευτικής και των τριών Κλάδων των ΕΔ, ως απόφοιτοι της Σχολής Αξιωματικών Νοσηλευτικής (ΣΑΝ). Αφορά την πρώτη σειρά της συστηματικής – έκτοτε – κατατάξεως εθελοντριών γυναικών σε όλα τα Όπλα και Σώματα του Στρατού κάτι που πλέον αποτελεί θεσμό, σε ενιαίο πλέον πλαίσιο κατατάξεως ανδρών – γυναικών, ανεξαρτήτως φύλλου, όποτε πλέον γίνονται οι σχετικές προσλήψεις.

Τέσσερις ημερομηνίες αποτελούν «σταθμούς» στην παρουσία των γυναικών στις Ένοπλες Δυνάμεις.

Το 1946, όταν ως αποτέλεσμα των συνεπειών και των εμπειριών του Β’Παγκοσμίου Πολέμου, αλλά και της αναδιοργανώσεως του ΕΣ, που πραγματοποιείτο την εποχή αυτή, αποφασίστηκε η συγκρότηση της πρώτης παραγωγικής σχολής γυναικών αξιωματικών για μόνιμο στρατιωτικό νοσηλευτικό προσωπικό. Στην Σχολή εισάγονταν μόνο γυναίκες μετά από εξέταση επιτροπής αποτελούμενη από την Διευθύνουσα Νοσηλεύτρια της Διεύθυνσης Υγειονομικής Υπηρεσίας του ΓΕΣ και πέντε ανώτερους υγειονομικούς αξιωματικούς, με βάση το νέο Βρετανικό Σύστημα εκπαίδευσης που είχε υιοθετηθεί και εφαρμοζόταν στον Στρατό. Στις 14 Νοεμβρίου 1946, οι πρώτες 21 μαθήτριες εισήλθαν στη «Στρατιωτική Σχολή Εκπαιδεύσεως Αδελφών Νοσοκόμων», όπως ήταν η αρχική της ονομασία, από την οποία προέκυψε η σημερινή ΣΑΝ. Η ημερομηνία αυτή αποτελεί και την ημέρα εορτασμού της ιδρύσεως της Σχολής (Στοιχεία: ΣΑΝ).

Το 1978, όταν με απόφαση της τότε κυβερνήσεως επετράπη στις πρώτες γυναίκες να ενταχθούν, σε εθελοντική βάση, ως κατώτερες υπαξιωματικοί στους τρεις Κλάδους. Η απόφαση αυτή υλοποιήθηκε την επόμενη χρονιά με την κατάταξη της 1ης Σειράς στο ΣΞ, που πραγματοποιήθηκε ως προελέχθη το διάστημα 5-7 Φεβρουαρίου 1979, στο Κέντρο Εκπαιδεύσεως Γυναικών στην Αθήνα, που τότε υπαγόταν στην ΑΣΔΕΝ.

Το 1991, με πρωθυπουργό τον Κωνσταντίνος Μητσοτάκης και ΥΕΘΑ τον Γιάννη Βαρβιτσιώτη, αποφασίστηκε όπως οι πρώτες γυναίκες ενταχθούν στις παραγωγικές Σχολές Αξιωματικών των τριών Κλάδων (Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων στα «Σώματα», Σχολή Ναυτικών Δοκίμων ως Μηχανικοί, Σχολή Ικάρων ως Μηχανικοί και Στρατιωτική Σχολή Αξιωματικών Σωμάτων). Από το 1995, οπότε αποφοίτησαν οι πρώτες γυναίκες μόνιμοι αξιωματικοί, εκτός Νοσηλευτικής, μέχρι σήμερα, το νερό έχει μπει στο αυλάκι.

Το 2002, έπεσε και το τελευταίο «οχυρό», με την εισαγωγή των πρώτων γυναικών στην κατηγορία των «Όπλων» στη Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων, στους Ιπτάμενους της Σχολής Ικάρων και στους Μάχιμους της Σχολής Ναυτικών Δοκίμων, καθώς και στις «μάχιμες» ειδικότητες των παραγωγικών Σχολών Υπαξιωματικών.

Τέσσερα και δύο χρόνια αντιστοίχως αργότερα αποφοίτησαν από τις Σχολές οι πρώτες γυναίκες αξιωματικοί των Όπλων (Πεζικού, Πυροβολικού, Τεθωρακισμένων, Μηχανικού, Διαβιβάσεων και Αεροπορίας Στρατού), μάχιμες του ΠΝ και ιπτάμενες της ΠΑ. Πρακτικώς και τυπικώς αυτό σημαίνει ότι θεωρητικώς μπορεί περί το 2040 ή στη δεκαετία του ’40, να δούμε γυναίκα στρατηγό, ναύαρχο και πτέραρχο αρχηγό Κλάδου ή ΓΕΕΘΑ.

Στο τέλος του μικρού αυτού – σε σχέση με την προσφορά – αφιερώματος θα πρέπει να αναφερθεί και η μοναδική ως σήμερα, εξ όσων μπορούμε να θυμηθούμε, καταγραφή σε μορφή βιβλίου του πονήματος ενός εξαιρετικού συναδέλφου και παλαιού (και έμπειρου στρατιωτικού συντάκτη), του Νίκου Θεοτόκη, ο οποίος δούλεψε για πάρα πολλά χρόνια σε εφημερίδες και στην τηλεόραση του “MEGA”, διαπιστευμένος στο ΥΠΕΘΑ, με τίτλο «Γυναίκες και Πόλεμος» (εκδόσεις «Διηνεκές»), που έχει πλέον εξαντληθεί.