Επίθεση στην πρεσβεία της Σαουδικής Αραβίας στο Παλαιό Ψυχικό πραγματοποίησαν τα ξημερώματα της Πέμπτης μέλη του «Ρουβίκωνα». Στο βίντεο που ανάρτησαν φαίνονται οι κρανοφόροι της αναρχικής ομάδας να σπάνε το φυλάκιο και να πετούν αντικείμενα στο εσωτερικό της πρεσβείας.  

Σε κείμενο που ανάρτησε στο athens.indymedia ο «Ρουβίκωνας» κάνει αναφορά και στην υπόθεση της πώλησης όπλων στη Σαουδική Αραβία, κατηγορώντας τον ΣΥΡΙΖΑ για «εθνική αρπαχτή» και υποκρισία όταν μετά από λίγες ημέρες ψήφισε υπερ του εμπάργκο όπλων, αλλά και τη ΝΔ που «ξαφνικά θυμήθηκε τα παιδάκια της Υεμένης να ψηφίζει κατά του εμπάργκο».

Το κείμενο που αναρτήθηκε έχει ως εξής:  

Υπάρχει ένα κράτος, και μάλιστα περιφερειακή υπερδύναμη, του οποίου το όνομα είναι αυτό της βασιλικής του οικογένειας. Η Σαουδική Αραβία. Η οικογένεια Σαούντ με όρους φεουδάρχη, βασιζόμενη στο πετρέλαιο που βρίσκεται κάτω από το έδαφος του «κτήματός» της, όχι μόνο έχει επιβάλει μια μεσαιωνική δυστοπία για τη μεγάλη πλειοψηφία των εργατών (ναι, η μεγάλη πλειοψηφία των κατοίκων της Σ. Αραβίας είναι εργάτες στη βιομηχανία του πετρελαίου και υπηρετικό προσωπικό των αριστοκρατικών οικογενειών) αλλά δοκιμάζει να εξάγει αυτήν τη δυστοπία σε όλη τη Μέση Ανατολή, έχοντας τη φιλοδοξία να την εξάγει και σε όλο τον υπόλοιπο κόσμο.  

Από πού να αρχίσει και πού να τελειώσει κανείς. Όσα κάνει το ISIS και το χαλιφάτο του, που δίκαια συγκέντρωσαν τον αποτροπιασμό όλου του πλανήτη, στη Σ. Αραβία γίνονται δεκαετίες, μπροστά στα μάτια όλων, και εκεί είναι αποδεκτά από τον «πολιτισμένο κόσμο». Αποκεφαλισμοί μοιχαλίδων στη μέση του δρόμου, ακρωτηριασμοί κλεφτών σε γήπεδα με αλαλάζοντα πλήθη, ολοκληρωτική υποταγή των γυναικών, εξαφανίσεις και εκτελέσεις αντιφρονούντων και ατόμων της gay κοινότητας.

Η εφαρμογή της πιο σκληρής εκδοχής της ισλαμικής σαρίας φυσικά δεν αφορά τους αριστοκράτες που απολαμβάνουν μέσα στη χλιδή κάθε πιθανή και απίθανη ελευθερία, όπως κάνουν άλλωστε οι καπιταλιστές αντίστοιχοι τους στη Δύση. Αφορά την πλατιά κοινωνική βάση και μακριά από θρησκευτικές αναγνώσεις, είναι -για την ώρα- ένα εξαιρετικά αποτελεσματικό εργαλείο κοινωνικού ελέγχου.  

Αξίζει να επισημάνουμε πως η δουλεία στη συγκεκριμένη χώρα καταργήθηκε μόλις το 1962.

Καταργήθηκε στα χαρτιά. Σήμερα, οι νόμιμοι οικονομικοί μετανάστες που ζουν εκεί ανέρχονται στο 30% του πληθυσμού και σε αυτό το ποσοστό δεν μετράμε και τους παράνομους. Ζουν σε συνθήκες πραγματικής δουλείας στις γεωτρήσεις και τα διυλιστήρια, ενώ ένα μεγάλο κομμάτι είναι σκλάβοι στα αρχοντικά των εμίρηδων. Μισθοί πείνας, σεξουαλικές κακοποιήσεις, βασανιστήρια, δολοφονίες, αυτή είναι η καθημερινότητα των εργαζόμενων μαζών σε μια υποτιθέμενη πλούσια χώρα. Αν σε αυτούς τους ξένους εργάτες προσθέσουμε και τους φτωχούς Σαουδάραβες αλλά και τις θρησκευτικές και εθνικές μειονότητες, αντικρίζουμε μια βάρβαρη ταξική κοινωνία στην οποία μια μικρή μειοψηφία έχει άμεσο δικαίωμα ζωής και θανάτου επί των πολλών. Αλλά το πρόβλημα δεν μένει στο εσωτερικό.

Οι Σαούντ φιλοδοξούν να παίξουν ιμπεριαλιστικό και γεωπολιτικό παιχνίδι βασιζόμενοι τόσο στην οικονομική τους δύναμη όσο και στο θρησκευτικό συμβολικό τους κεφάλαιο ως επικυρίαρχοι των μουσουλμανικών ιερών τόπων και ιστορικοί προστάτες του Ουαχαμπιτικού Ισλάμ. Από την ώρα που οι Βρετανοί χάραξαν τα σύνορα στη Μέση Ανατολή η Σ. Αραβία έγινε ταυτόχρονα και ο χρηματοδότης και ο ενδιάμεσος του αγγλοσαξονικού άξονα στην περιοχή, έγινε το μουσουλμανικό «Ισραήλ» για τα συμφέροντα των ΗΠΑ και της Δύσης. Και από αυτή τη θέση άρχισε να προωθεί και τη δική του επιθετική παγκόσμια πολιτική. Δεν υπάρχει σουνιτική φονταμενταλιστική οργάνωση στον κόσμο που να μην έχουν χρηματοδοτήσει. Αρκεί μόνο να θυμηθούμε την Αλ Κάιντα, που πριν ρίξει τους Δίδυμους Πύργους ήταν οι μαχητές της ελευθερίας που πολεμούσαν τους Σοβιετικούς στο Αφγανιστάν. Ισλαμικά αντάρτικα στην Αφρική και τη Μέση Ανατολή, κυβερνήσεις μαριονέτες, σουνιτικά μέτωπα, όπως αυτό που βλέπουμε να ισοπεδώνει σήμερα την Υεμένη.  

Όμως η Σαουδική Αραβία είναι ένας πολύ μεγάλος παίχτης για να έχει την αντιμετώπιση που έχει το Ισλαμικό Κράτος. Η Σαουδική Αραβία αγοράζει τη διεθνή ανοχή και πληρώνει μετρητοίς με πετροδολαρια. Είτε πρόκειται για την εξαγορά του γαλλικού ιμπεριαλισμού που περιμένει να λάβει 3 δισεκατομμύρια για πολεμικούς εξοπλισμούς προς το κράτος του Λιβάνου είτε, σε αναλογία με τη σημερινή του θέση στην ιμπεριαλιστική ιεραρχία, το ελληνικό κράτος με μερικές δεκάδες εκατομμύρια για ληγμένα βλήματα πυροβολικού. Γιατί αποτέλεσε μνημειώδες παράδειγμα υποκρισίας όλη αυτή η συζήτηση για την πώληση όπλων, που έφτασε μέχρι τη Βουλή. Έκαναν όλοι ότι δεν καταλάβαιναν ότι επρόκειτο για μια προσπάθεια εξαγοράς μιας προληπτικής, ντε φάκτο ανατροπής του εμπάργκο όπλων σε αυτό το δολοφονικό καθεστώς, για να φτάσουμε στο τέλος στην κωμωδία ο μεν Σύριζα που πήγε να κάνει την «εθνική αρπαχτή» να ψηφίζει υπέρ του εμπάργκο όπλων λίγες μέρες μετά στην Ε.Ε. και η ΝΔ που ξαφνικά θυμήθηκε τα παιδάκια της Υεμένης να ψηφίζει κατά του εμπάργκο...  

Αυτή η υποκρισία διατρέχει όλο το ελληνικό καθεστώς: οι ισλαμόφοβοι ακροδεξιοί που στοχοποιούν τον κάθε κακομοίρη πρόσφυγα κάνουν τεμενάδες στους σεΐχηδες που χρηματοδοτούν την παγκόσμια τζιχάντ. Για τους πρόσφυγες υπάρχουν τα συρματοπλέγματα της Μόριας και για τους χρηματοδότες της τζιχάντ οι καμήλες στο ΝΑΜΜΟΣ της Μυκόνου. Για τους πρόσφυγες η πείνα και το κρύο, για τους σεΐχηδες οι επενδυτικές ευκαιρίες στην Ελλάδα της κρίσης.  

Δεν μας κάνει αυτή η υποκρισία και δεν πρέπει να κάνει σε κανέναν με κοινωνική συνείδηση. Αλλά δεν είναι μόνο ηθικό το θέμα. Όπως γράψαμε στο κείμενό μας για την παρέμβαση στο Πεντάγωνο, η Ελλάδα εντάσσεται σε ένα διεθνές πολεμικό μπλοκ που περιλαμβάνει την Αίγυπτο, το Ισραήλ, την Κύπρο και φυσικά τη Σ. Αραβία. Αυτό το μπλοκ υπό την ηγεμονία των ΗΠΑ αντιπαρατίθεται στο ρωσικό μπλοκ που περιλαμβάνει την Τουρκία, το Ιράν, τη Συρία του Άσαντ, και πιθανότατα το Κατάρ.

Το πού οδηγεί η σύγκρουση αυτών των δύο μπλοκ το βλέπουμε ήδη. Πρώτα στη Συρία και ύστερα στον άγνωστο πόλεμο της Υεμένης, εκεί όπου εκφράστηκε σε όλη της την έκταση η ιμπεριαλιστική πολιτική της Σ. Αραβίας. Συγκροτώντας έναν διεθνή συνασπισμό σουνιτικών κρατών, έναν συνασπισμό υπό σαουδαραβική ηγεμονία, έχει δημιουργήσει μια αληθινή κόλαση με δεκάδες χιλιάδες νεκρούς, πείνα και καταστροφή, με σκοπό να ελέγξει την εξουσία στη χώρα σε άμεσο ανταγωνισμό με τον άλλο «φάρο» του θρησκευτικού φονταμενταλισμού στην περιοχή, το Ιράν (που κάθε άλλο από αθώο είναι για τις εξελίξεις). Στην Υεμένη διεξάγεται μια αληθινή γενοκτονία. Τα δυτικά Μέσα σιωπούν όσο περισσότερο μπορούν για αυτήν τη βαρβαρότητα.

Οι κυβερνήσεις, και η ελληνική μέσα σε αυτές, κάνουν τα στραβά μάτια. Είναι κι αυτό μια από τις υποχρεώσεις τους λόγω της ένταξης στους ιμπεριαλιστικούς άξονες.

Είναι σημαντικό να αγωνιστούμε ώστε να μην υπάρχει καμία εμπλοκή στην ιμπεριαλιστική σύγκρουση που έχει ήδη ξεκινήσει και τείνει να επεκτείνεται στην ανατολική Μεσόγειο και τη Μέση Ανατολή. Μια σύγκρουση που ήδη μας έφτασε, με τους πρόσφυγες να θαλασσοπνίγονται στο Αιγαίο για να σώσουν τη ζωή τους, με τις νέες αμερικανικές βάσεις και τον αναβαθμισμένο ρόλο των παλιών όπως αυτή της Σούδας. Η Ελλάδα μπαίνει όλο και βαθύτερα σε αυτό τον επερχόμενο κυκεώνα κι όσοι αρέσκονται σε πομφόλυγες για «πολυδιάστατες εξωτερικές πολιτικές» και για «ρεαλισμό» στις διεθνείς σχέσεις ας ετοιμάσουν τις δικαιολογίες τους για την ώρα που εκτός απο τις οιμωγές των προσφύγων θα ακούγεται και ο ήχος των όπλων στο Αιγαίο.  

Ως αναρχικοί γνωρίζουμε πως η μόνη οριστική απάντηση βρίσκεται στη διεθνιστική αλληλεγγύη ανάμεσα σε οργανωμένους αγωνιζόμενους καταπιεσμένους. Δεν έχουμε αυταπάτες ότι αυτήν τη στιγμή αυτή η αλληλεγγύη που βρίσκεται στα σπάργανα μπορεί να ανατρέψει τους σχεδιασμούς των παγκόσμιων κυρίαρχων.

Υπό τις παρούσες συνθήκες, αυτό που μπορεί να κάνει ο κόσμος του αγώνα είναι να δίνει τις μικρές του μάχες, εκεί που μπορεί, για να σαμποτάρει τις πολεμικές εξελίξεις που έρχονται. Για να διατηρήσει την κοινωνική επαγρύπνηση ώστε αυτή να κεφαλαιοποιηθεί αν δεν γίνει κατορθωτό να αποφευχθεί η κόλαση. Σε αυτό το πλαίσο εντάσσεται η σημερινή μας παρέμβαση. Στο πλαίσιο μιάς ισχυρής συμβολικής διαμαρτυρίας, καλούμε τους πάντες να σκεφτούν πως για άλλη μια φορά το να μένουμε θεατές στις εξελίξεις σημαίνει να είμαστε θεατές στη δική μας δυστυχία. Και αυτή που ζούμε και αυτή, την ακόμα χειρότερη, που μας ετοιμάζουν.  

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΕ ΚΑΘΕ ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΜΟ ΝΑ ΣΤΗΣΟΥΜΕ ΟΔΟΦΡΑΓΜΑ ΣΤΟΝ ΕΠΕΡΧΟΜΕΝΟ ΠΟΛΕΜΟ  

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟΝ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΟ ΦΟΝΤΑΜΕΝΤΑΛΙΣΜΟ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΠΑΤΡΩΝΕΣ ΤΟΥ  

ΚΑΛΟΥΜΕ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΣΕ ΔΙΑΡΚΗ ΔΡΑΣΗ ΚΑΙ ΕΠΑΓΡΥΠΝΗΣΗ.