Στον ευρωατλαντικό διπλωµατικό χώρο το ζήτηµα της ΠΓ∆Μ τοποθετείται σήµερα στο κέντρο της «νέας αρχιτεκτονικής» των ∆. Βαλκανίων. Η περιοχή αυτή ενδιαφέρει σε τούτη τη φάση όχι µόνο τις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ ως συµπαγής στρατηγική ζώνη απέναντι στη Ρωσία.

Σε διπλωµατικούς κύκλους της Αθήνας θεωρείται µεν δεδοµένο ότι οι ΗΠΑ «πιέζουν» και τον Αλέξη Τσίπρα και τον Ζόραν Ζάεφ για µια ταχεία πορεία προς τη «λύση», αλλά υποστηρίζεται και κάτι άλλο:

Οτι στο στενό επιτελείο του προέδρου Τραµπ δεν τοποθετούν την «τακτοποίηση» της υπόθεσης του ονόµατος των Σκοπίων στην πρώτη γραµµή των προτεραιοτήτων της εξωτερικής πολιτικής τους, υπολογίζοντας πως έτσι κι αλλιώς οι ΗΠΑ ελέγχουν στρατιωτικά τα Βαλκάνια.

Ωστόσο -προσθέτουν οι ίδιοι κύκλοιείναι ο σκληρός πυρήνας του State Department που επιµένει στη γραµµή της «λύσης τώρα», προκειµένου να κλείσει η «µαύρη τρύπα» που συνιστά η «ασταθoύς» αλβανοσλαβικής ισορροπίας FYROM.

Εδώ σηµειώνεται ότι ο ευθυγραµµισµένος µε τις στρατηγικές των ΗΠΑ υπουργός Εξωτερικών, Νίκος Κοτζιάς, εργάζεται για µια «βελτίωση» των άκρως προβληµατικών σχέσεων της Αθήνας µε τα «αυθάδη» Τίρανα και τάσσεται υπέρ της αναγνώρισης του Κοσόβου από την Ελλάδα, αλλά δείχνει απρόθυµος -επί του παρόντος για ανάπτυξη καλύτερων σχέσεων µε τη Σερβία. Στο σηµείο αυτό εντοπίζεται µια «µαύρη τρύπα» στη βαλκανική πολιτική της κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ.