«Οι απανωτές περικοπές των μισθών μας, οι στρεβλώσεις του νέου μισθολογίου σε συνδυασμό με την υπερφορολόγηση που εφήρμοσε αυτή η κυβέρνηση, καθώς και το υψηλό κόστος ζωής οδηγεί τον αστυνομικό σε οικονομικό αδιέξοδο αναζητώντας διακαώς δεύτερη ή ακόμα και τρίτη εργασία για να επιβιώσει».

Αυτό αναφέρει σε άρθρο του που δημοσιεύτηκε στο τεύχος μηνών Δεκεμβρίου 2017 - Ιανουαρίου 2018 της εφημερίδας «Σύγχρονη Αστυνομία» της Ένωσης Αστυνομικών Υπαλλήλων Αθηνών ο Ιωάννης Καραστατήρας, αντιπρόσωπος της ΕΑΣΥΑ στην ΠΟΑΣΥ.

Όπως λέει στη συνέχεια, «το ισχύον άδικο νομοθετικό πλαίσιο, το οποίο χρονολογείται από το 1989 (!), θεωρεί παράνομη κάθε εργασία η οποία προσκρούει στα καθήκοντά του αστυνομικού και δίνει αφορμή για δυσμενή σχόλια σε βάρος του ιδίου ή για το Σώμα, χωρίς όμως να ξεκαθαρίζει ποια είναι αυτά τα επαγγέλματα "ντροπής" και σίγουρα εν έτει 2018 δεν δύναται η σύγχρονη ελληνική αστυνομία να λειτουργήσει με αναχρονιστικές διατάξεις και νομολογίες δεκαετίας του 1980.

Σήμερα μόνο, οι γιατροί της ελληνικής αστυνομίας νομιμοποιούνται να ασκούν δεύτερη εργασία σε ιδιωτικό ιατρείο πέρα των ωρών εργασίας τους στα Κεντρικά Ιατρεία της ΕΛΑΣ. Ακόμα και οι πτυχιούχοι τριτοβάθμιας εκπαίδευσης απαγορεύεται να προσφέρουν τις πιστοποιημένες γνώσεις τους στην αγορά εργασία έναντι αμοιβής».

Και προσθέτει: «Έτσι η υπηρεσία αφενός μεν ναρκοθετεί το εργασιακό δικαίωμα του αστυνομικού πτυχιούχου και αφετέρου δε τον εξομοιώνει με το υπόλοιπο προσωπικό (άνευ πτυχίου) αφού δεν τα προσμετρά στην μισθολογική και βαθμολογική του εξέλιξη. Σαφώς μία άλλη λύση είναι η επαναφορά των αμειβομένων υπηρεσιών (αμειβόμενες πεζές περιπολίες), οι όποιες καταργήθηκαν το 2015 , ώστε οι αστυνομικοί να εκτελούν επιπλέον υπηρεσία πέραν της διατεταγμένης, σε όλες τις βαθμίδες του προσωπικού και με άλλες υπηρεσίες (πλην της πεζής), καλύπτοντας ταυτόχρονα και τις αυξημένες υπηρεσιακές ανάγκες που έχουν προκύψει τα τελευταία χρόνια. Εξάλλου η Υπηρεσία θα μπορούσε να εκμεταλλευτεί ότι ο κανονισμός προβλέπει διάθεση αστυνομικών και μέσων προς ΝΠΔΔ, ΝΠΙΔ και τρίτους, με καταβολή ανταλλάγματος (άρθρο 22 ν. 3938/2011) απευθείας από τον ιδιώτη. Εν κατακλείδι, είναι εφικτή η δεύτερη-νόμιμη εργασία, σαφώς με αυστηρές προϋποθέσεις και γνώμονα πάντοτε το υπηρεσιακό συμφέρον ώστε να μην κινδυνέψει να μετατραπεί η κύρια εργασία (αστυνομική) σε πάρεργο και τη θέση της να καταλάβει η "νομιμοποιημένη παράλληλη" ως βασική, εξαιτίας υψηλότερου εισοδήματος. Επιπρόσθετα θα εξαλειφθεί η τυχόν υπάρχουσα παράνομη & "μαύρη εργασία" που θέτει σε πειθαρχική και ποινική διαδικασία τον αστυνομικό άδικα τόσα χρόνια».

Ο κ. Καραστατήρας τονίζει επιπλέον στο άρθρο: «Οι συνθήκες ωρίμασαν προκειμένου να αναθεωρηθεί το υπάρχον άδικο αναχρονιστικό νομοθετικό πλαίσιο σε συνεργασία με τη φυσική ηγεσία, τα αρμόδια στελέχη του υπουργείου μας καθώς και των συνδικαλιστικών ενώσεων. Ο σύγχρονος επαγγελματίας αστυνομικός, που η κοινωνία αποδεδειγμένα εμπιστεύεται, αξίζει να έχει εισοδήματα τα όποια του επιτρέπουν ένα αξιοπρεπές επίπεδο ζωής».