Με απόφαση της Ολομέλειας του Συμβουλίου της Επικρατείας, στο πλαίσιο του θεσμού της «πιλοτικής δίκης», κρίθηκε οτι οι προϊστάμενοι του Δημοσιου και ευρύτερου δημόσιου τομέα πρέπει να λαμβάνουν το ίδιο σε ύψος επίδομα θέσης. Κι αυτό ακόμα και αν εισπράττουν επιπλέον επιδόματα όπως αυτό της ανθυγιεινής εργασίας.


Με την απόφαση της, η Ολομέλεια του ΣτΕ δικαίωσε 15 προϊσταμένους που κατείχαν θέση ευθύνης από 1.1.2016 έως 30.6.2016 στον «Ευαγγελισμό» και έπαιρναν επίδομα 250 ευρώ μηνιαίως ενω οι προϊστάμενοι τμημάτων της Διοικητικής Υπηρεσίας του νοσοκομείου λάμβαναν 290 ευρώ. Οι εν λόγω μειώσεις προβλέπονταν στο νόμο 4354/2015.


Στην απόφαση της Ολομέλειας του Ανωτάτου Ακυρωτικού Δικαστηρίου της χώρας (υπ. Αριθμ. 874/2018) τονίζεται πως η συγκεκριμένη μείωση «αντίκειται στην αρχή της ισότητας που κατοχυρώνεται με το άρθρο 4 παρ.1 του Συντάγματος , δεδομένου ότι η εξαίρεση των προϊσταμένων τμημάτων της Νοσηλευτικής Υπηρεσίας των νοσοκομείων…δεν παρίσταται δικαιολογημένη, ενόψει και των αναφερόμενων στην αιτιολογική έκθεση του νόμου αυτού , κατά την οποία το σύστημα αμοιβών που θεσπίζεται υπόκειται μεταξύ άλλων στις αρχές της ισότητας και της αξιοκρατίας , που κατοχυρώνονται με την μισθολογική εξέλιξη, ανάλογα με τα τυπικά και ουσιαστικά προσόντα του υπαλλήλου, καθώς και με την προσωπική του απόδοση, δηλαδή την προσωπική του αξία και ικανότητα , που αποτιμάται για κάθε πρόσωπο με ίσους όρους , σε συνάρτηση με το επίπεδο θέσης ευθύνης που κατέχει , τις συγκεκριμένες συνθήκες εργασίας , την άσκηση των αρμοδιοτήτων και την επίτευξη της εύρυθμης λειτουργίας της υπηρεσίας στην οποία ανήκει…».


Παράλληλα, επισημαίνεται πως η καταβολή μειωμένου επιδόματος θέσης ευθύνης «δεν δικαιολογείται ούτε από το ότι οι προϊστάμενοι τμημάτων της Νοσηλευτικής Υπηρεσίας των νοσοκομείων λαμβάνουν …επίδομα επικίνδυνης και ανθυγιεινής εργασίας, διότι αφενός μεν το επίδομα αυτό καταβάλλεται για άλλη αιτία από το επίδομα θέσης ευθύνης, αφετέρου δε το εν λόγω επίδομα επικίνδυνης και ανθυγιεινής εργασίας δεν καταβάλλεται μόνο στους υπηρετούντες στη Νοσηλευτική Υπηρεσία των νοσοκομείων αλλά και σε άλλες κατηγορίες υπαλλήλων , σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 18 του ως άνω νόμου, χωρίς να εξαιρούνται ,άλλωστε, από την καταβολή του όσοι λαμβάνουν λόγω της θέσης τους και επίδομα θέσης ευθύνης κατά το άρθρο 16 του ίδιου νόμου…».


Η απόφαση της Ολομέλειας του ΣτΕ ληφθηκε κατά πλειοψηφία. Σύμφωνα με τις δύο απόψεις της μειοψηφίας που εκφράστηκαν ενώπιον της Ολομέλειας του ΣτΕ, αφενός η προσφυγή έπρεπε να απορριφθεί καθώς οι εν λόγω υπάλληλοι λάμβαναν και επίδομα ανθυγιεινής εργασίας , αφετέρου η επίμαχη ρύθμιση για τους προισταμένους τμημάτων της Νοσηλευτικής Υπηρεσίας των νοσοκομείων δεν αντίκειται στη συνταγματική αρχή της ισότητας, και ότι «σε κάθε περίπτωση η διαφοροποίηση αυτή δεν συνιστά εκδήλως άνιση μεταχείριση, ώστε να υπόκειται σε δικαστικό έλεγχο».


Η υπόθεση εισήχθη προς κρίση αρχικώς στην επταμελή σύνθεση του Στ΄Τμήματος του ΣτΕ αλλά λόγω του ότι αφορούσε ζητήματα γενικότερου ενδιαφέροντος παραπέμφθηκε στην Ολομέλεια του Ανωτάτου Δικαστηρίου προκειμένου να εκδικαστεί με το θεσμό της «πιλοτικής» δίκης.