Μηνυτήρια αναφορά από πρώην αξιωματικό του ΠΝ για τη φωτιά στο Μάτι
Τι ζήτησε ο Παναγιώτης Σταμάτης
Στα χέρια ειδικού εφέτη ανακριτή ζητάει να περάσει «λόγω σπουδαιότητας» η δικαστική διερεύνηση της φονικής πυρκαγιάς της 23ης Ιουλίου 2018 ο εν αποστρατεία αξιωματικός του Πολεμικού Ναυτικού Παν. Σταμάτης, ο οποίος κατέθεσε την πρώτη μηνυτήρια αναφορά για την υπόθεση.
Στην αίτησή του προς την Ολομέλεια του Εφετείου ο κ. Σταμάτης επισημαίνει πως θα πρέπει να οριστεί εφέτης ανακριτής για την έρευνα που διεξάγεται «εξαιτίας της σοβαρότητας του θέματος», καθώς «είναι πασίδηλη η αδράνεια και οι παραλείψεις των αρμοδίων υπευθύνων, οι οποίες ανά πάσα στιγμή μπορεί και πάλι να επαναληφθούν και να πλήξουν έννομα αγαθά».
Παράλληλα ο κ.Σταμάτης επισημαίνει πψς «η οργανωμένη κυβερνητική προσπάθεια συγκάλυψης του εγκλήματος και η καταστροφή των ιχνών, που οδηγούν στους ενόχους, δεν επιτρέπεται να περάσει. Είναι θέμα Δημοκρατίας και Κράτους Δικαίου».
Ο αξιωματικός ε.α. υπογραμμίζει επίσης πως από τα μέχρι τώρα στοιχεία «προκύπτει ότι οι υπεύθυνοι δια Νόμου να αποτρέψουν ή να μειώσουν τους ανωτέρω κινδύνους, ενώ αναμφισβήτητα γνώριζαν το πρόβλημα, αποδέχθηκαν το αποτέλεσμα, αδρανώντας ή παραλείποντας ή εκτελώντας εσφαλμένα και αποδέχθηκαν έτσι το αποτέλεσμα και δη τον ορατό κίνδυνο πυρκαγιάς και την από αυτή κίνδυνο θανάτου ανθρώπων», επισημαιπνοντας μάλιστα πως «υπάρχει προσπάθεια οι κατηγορούμενοι να «πέσουν στα μαλακά», δηλαδή να ισχυριστούν ότι τα αδικήματα που διέπραξαν, με τις πράξεις ή παραλείψεις τους, έγιναν από αμέλεια (πλημμέλημα)».
Παράλληλα, ο κ.Σταμάτης κάνει λόγο για «διαστρέβλωση των τραγικών γεγονότων», καθώς και για «παραπλάνηση και εξαπάτηση» των πολιτών, επισημαίνοντας :«Υπήρχε δόλος, υπήρχε σχέδιο, ενώ μια περιοχή του Λεκανοπεδίου (Μάτι) καταστρεφόταν και δεκάδες άνθρωποι έχαναν την ζωή τους, (από εγκαύματα, ασφυξία ή από πνιγμό), οι κυβερνητικοί αξιωματούχοι αγωνιούσαν όχι για την τύχη όλων αυτών που είχαν εγκλωβισθεί μέσα στις φλόγες και όλων εκείνων που παρέμεναν επί μακρόν μέσα στη θάλασσα, αλλά για την δική τους τύχη. Το μόνο που τους ένοιαζε ήταν η επικοινωνιακή διαχείριση της καταστροφής».