ΕΔΕ σε 10 πυροσβέστες για αναρτήσεις τους στα social media
Τι λένε οι συνδικαλιστές
Σε περίπου 10 Ένορκες Διοικητικές Εξετάσεις έχει προχωρήσει το Πειθαρχικό Συμβούλιο του Πυροσβεστικού Σώματος σε πυροσβέστες με αφορμή αναρτήσεις τους στο Facebook και στα λοιπά μέσα κοινωνικής δικτύωσης.
Όπως αναφέρεται σε δημοσίευμα του Ελεύθερου Τύπου, λίγο μετά την τραγωδία στο Μάτι το υπουργείο Προστασίας του Πολίτη ζήτησε από το Αρχηγείο του Πυροσβεστικού Σώματος να ερευνήσει όσα κοινοποίησαν πυροσβέστες, καθώς είχαν γίνει αναφορές τόσο για σχόλια κατά του υπουργού Εθνικής Άμυνας, Πάνου Καμμένου, όσο και κατά των κυβερνητικών στελεχών και των χειρισμών που έγιναν στις καταστροφικές φωτιές στο Μάτι.
Έτσι μετά από έλεγχο των καταγγελιών του υπουργείου, το Αρχηγείο του Πυροσβεστικού Σώματος διέταξε ΕΔΕ για περίπου 10 πυροσβέστες και όσα δημόσια έγραψαν.
Όπως δηλώνουν συνδικαλιστές του Σώματος, είναι η πρώτη φορά που διεξάγονται ΕΔΕ για αναρτήσεις πυροσβεστών οι οποίοι καταφέρθηκαν κατά της κυβέρνησης, ενώ σχολίασαν στον «Ε.Τ.» πως αντί το Αρχηγείο να προσπαθεί να επιλύσει τα χρόνια και σημαντικά προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι πυροσβέστες, ασχολείται με σχόλια στα social media.
Ακόμη, ιδιαίτερη εντύπωση έχει προκαλέσει και η αποκάλυψη της εφημερίδας «Πρώτο Θέμα», σύμφωνα με την οποία, επιβλήθηκε ποινή στον πυροσβέστη, Νίκο Ρουκούδη για ανάρτηση του στο Facebook στις 25 Ιουνίου, όπου περιέγραψε με συγκινητικό τρόπο την εμπειρία του στο Μάτι, μαζί με μία φωτογραφία του δείχνοντάς τον εμφανώς καταβεβλημένο και βουρκωμένο.
Η ανάρτηση αυτή συγκίνησε με χιλιάδες χρήστες, ο οποίοι κοινοποίησαν στη συνέχεια την ανάρτησή του πυροσβέστη από το Κιλκίς.
Το Πειθαρχικό Συμβούλιο του Πυροσβεστικού Σώματος, ωστόσο, είχε αντίθετη άποψη, καθώς έκρινε τον πυροσβέστη πειθαρχικά ελεγκτέο και επιβάλλοντας του μείωση κατά 1/11 στο μισθό του, δηλαδή 100 ευρώ, επειδή εξέφρασε τη θλίψη του δημόσια.
Αναλυτικά η ανάρτησή του πυροσβέστη, Νίκου Ρουκούδη:
«Μάτι Αττικής 23-25 Ιουλίου 2018. Αυτήν την ώρα είμαι στο υπηρεσιακό λεωφορείο και επιστρέφω στην οικογένεια και το σπίτι μου. Θα δω ξανά την κόρη και τη γυναίκα μου. Θα τους αγκαλιάσω όπως ποτέ ξανά…Θα κάνω ένα μπάνιο και θα προσποιηθώ πως επιστρέφω σιγά σιγά στη ρουτίνα μου… Δεν είναι τίποτα ίδιο όμως… Δεν το εξηγείς ούτε με λόγια ούτε με φωτογραφίες…
Άλλωστε πώς να εξηγήσεις κάτι που ούτε εσύ το έχεις χωνέψει;;; Πόση λύπη κ τραγωδία να χωρέσει σε λίγα στρέμματα…; Πόσες ψυχούλες χαμένες… Αδικα και γρήγορα… Πόσες περιουσίες στάχτη… -Είστε όλοι καλά; ρωτούσα ανθρώπους που έβρισκα στο δρόμο να μαζεύουν ό,τι τους έχει απομείνει… -Πώς να είμαστε καλά αγόρι μου; η πιο συνηθισμένη απάντηση… Πώς να είναι οι άνθρωποι καλά ρε μ… όταν έχασαν συγγενείς, φίλους, γείτονες, περιουσία κ ελπίδα;;; -Τουλάχιστον είστε ζωντανοί… προσπαθούσα να τους ηρεμήσω… Μάταια πολλές φορές…
Δεν ξέρω πώς να το περιγράψω όλο αυτό, δεν μπορώ να το περιγράψω και δεν ξέρω εάν χρειάζεται… Να μην ξεχάσω… Δεν γίνεται να μετρήσεις πόσοι άνθρωποι ήρθαν για βοήθεια. Πόσοι μας ρώτησαν αν θέλουμε νερό και φαγητό… Αν χρειαζόμαστε το οτιδήποτε… Και ακόμα πηγαίνουν. Και θα συνεχίσουν. Υπέροχοι, απλοί άνθρωποι, χωρίς όνομα, χωρίς αντάλλαγμα δίνουν ελπίδα και βοήθεια, απλόχερα.
Μια ομορφιά μέσα στη φρίκη και τη μαυρίλα… Σεβασμός κ συγκίνηση… Κανένας πυροσβέστης δεν θεωρεί τον εαυτό του ήρωα. Δεν θέλει να γίνει ήρωας… Θέλει να βοηθήσει, να σώσει, δηλαδή να κάνει τη δουλειά του σωστά και με το παραπάνω, και να επιστρέψει σπίτι του…».