Στις τελευταίες θέσεις παραμένει η Ελλάδα στις μεταμοσχεύσεις, τόσο στην ΕΕ, όσο και σε όλον τον ανεπτυγμένο κόσμο, όπως, επισημαίνει ο πρόεδρος του Συλλόγου Νεφροπαθών Νομού Θεσσαλονίκης, Χρήστος Καραγκιόζης.   Σύμφωνα με τα στοιχεία που επικαλείται ο πρόεδρος, έως το τέλος του Οκτωβρίου του 2018 υπήρξαν μόνο 35 δότες και πραγματοποιήθηκαν μόνο 54 μεταμοσχεύσεις και 54 από συγγενή δότη.  

Όπως αναφέρει, με αφορμή την 1η Νοεμβρίου /Πανελλήνια Ημέρα Δωρεάς Οργάνων και Μεταμόσχευσης, η αναλογία δοτών ανά εκατομμύριο πληθυσμού στην Ελλάδα είναι μόνο 3,2, ενώ ο μέσος όρος στην ΕΕ είναι περίπου 20, στην Πορτογαλία 33 και στην Κροατία 38.  

«Στην Ελλάδα η αναμονή στη λίστα για μεταμόσχευση νεφρού ξεπερνά τα 10 χρόνια, ενώ στη λίστα αναμονής βρίσκονται 1250 νεφροπαθείς. Ζούμε σε μια χώρα όπου διαχρονικά οι κυβερνήσεις έχουν εκτός των σχεδιασμών τους τη δωρεά οργάνων και τις μεταμοσχεύσεις και υποβαθμισμένο τον Εθνικό Οργανισμό Μεταμοσχεύσεων (ΕΟΜ), τόσο σε σχέση με τις υποδομές του, όσο και με το ανθρώπινο δυναμικό του, ενώ σε μερικές περιπτώσεις υπάρχει αδιάφορο επιστημονικό προσωπικό ειδικά στις Μονάδες Εντατικής Θεραπείας (ΜΕΘ), που είναι και επιφορτισμένες με το καθήκον της επιλογής της δωρεάς οργάνων.

Οι οργανώσεις των νεφροπαθών στην Ελλάδα ζητούν την άμεση εκπόνηση εθνικού σχεδίου για τις μεταμοσχεύσεις. Η επίλυση του προβλήματος των μεταμοσχεύσεων έχει σημαντικό όφελος και για τα δημόσια οικονομικά, αφού αν αυξήσουμε κατά 100 τις μεταμοσχεύσεις στην Ελλάδα σε βάθος πενταετίας θα εξοικονομηθούν πάνω από 100.000.000 ευρώ. Η έκδοση, επιτέλους μετά από έξι χρόνια, της κάρτας δότη από το υπουργείο Υγείας αποτελεί θετική εξέλιξη.

Καλούμε την κυβέρνηση, τον υπουργό κ. Πολάκη, να προχωρήσει θαρραλέα και να θεσμοθετήσει εθνικό σχέδιο για τις μεταμοσχεύσεις στην χώρα μας» τονίζει ο κ. Καραγκιόζης.  

Ο Σύλλογος Νεφροπαθών νομού Θεσσαλονίκης σε ανακοίνωσή του προτείνει την εφαρμογή του ισπανικού μοντέλου για τις μεταμοσχεύσεις, προσαρμοσμένου στα δεδομένα της Ελλάδας.

Το μοντέλο αυτό εφαρμόζεται με παραλλαγές σε όλες τις χώρες της ΕΕ, εκτός της Ελλάδας και συνιστάται από:  

α) τη δημιουργία δικτύου ιατρών συντονιστών με την υποστήριξη διοικητικού προσωπικού, στα μεγάλα νοσοκομεία της χώρας, επιφορτισμένων με το σύνολο των διαδικασιών της δωρεάς οργάνων ως τη μεταμόσχευση. Στην Ελλάδα υπολογίζεται ότι αρκούν 50 ιατροί ειδικά καταρτισμένοι.  

β) τον έλεγχο και την λογοδοσία προς τον ΕΟΜ και τις διοικήσεις των νοσοκομείων αναφοράς, καθώς και στην παροχή κινήτρων προς τα νοσοκομεία  

γ) Τη διαρκή ενημέρωση και ευαισθητοποίηση της ελληνικής κοινωνίας.