Ο Γιώργος Σουξές μιλάει για την υποκριτική, την εποχή που εργαζόταν ως κλόουν και για τον γάμο του
Πώς αντέδρασαν οι γονείς του όταν τους ανακοίνωσε ότι θέλει να ασχοληθεί με την υποκριτική;
Ο αγαπημένος ηθοποιός, Γιώργος Σουξές, μίλησε στην κάμερα του «Πάμε Δανάη!» και αναφέρθηκε στα νεανικά του χρόνια πριν μπει στο χώρο της υποκριτικής. Επίσης, μίλησε για τις δυσκολίες που έχει αντιμετωπίσει στο θέατρο και έκανε ειδική μνεία στη σύντροφό του, με την οποία ετοιμάζονται να παντρευτούν.
Από τη ΔΕΗ στο θεατρικό σανίδι. Πόσο δύσκολη ήταν αυτή η αλλαγή; Ο Γιώργος Σουξές απαντά: «Όταν εργαζόμουν στη ΔΕΗ βασανιζόμουν ψυχικά. Δεν περνούσα καλά. Μετά ήταν μία διαδρομή, που είχε πολλές δυσκολίες. Σιγά σιγά συνήθισα τη ζωή του ηθοποιού και τώρα είμαι πανευτυχής».
«Εργάστηκα ως κλόουν»
Παράλληλα, αποκαλύπτει: «Εργάστηκα ως κλόουν σε παιδικά πάρτι. Το έκανα για βιοποριστικούς λόγους. Πήγαινε πολύ καλά αλλά αποφάσισα μια μέρα να το σταματήσω γιατί έχανα το δρόμο προς το θέατρο».
Ακόμη θυμάται: «Όταν πρωτοξεκίνησα ως ηθοποιός, κάθε φορά που τελείωνε το πλάνο ήμουν αόρατος, ένα αναλώσιμο προϊόν, που δεν με χρειαζόντουσαν πια. Εγώ κατάλαβα ότι για να παραμείνω στη δουλειά έπρεπε να την μάθω καλά και επικεντρώθηκα εκεί. Έτσι άρχισαν να με εκτιμούν και να με βλέπουν με διαφορετικό μάτι. Οικονομικά βέβαια ήμουν πάντα χαμένος».
«Είναι πάντα επίκαιρο»
«Δεν είπα ποτέ ότι θα τα παρατήσω. Είχα όμως σαν πλάνο ότι αν δεν μπορούσα να ζήσω από αυτή τη δουλειά θα σταματούσα. Ευτυχώς δεν συνέβη», προσθέτει.
Μιλώντας για τη σύντροφό του και το γάμο τους, λέει: «Δεν προσέγγισα εγώ τη σύντροφό μου γιατί πρόλαβε εκείνη και έκανε την πρώτη κίνηση. Είναι πολύ τρυφερός άνθρωπος, είναι ανεξάρτητη. Η προετοιμασία του γάμου μας δεν θα πάρει πολύ χρόνο γιατί η σύντροφός μου θέλει να είναι σε κλειστό κύκλο και εγώ θέλω να κάνει ο,τι την ευχαριστεί. Αυτή θα αποφασίσει αν θα είναι σε εκκλησία ή σε δημαρχείο».
Για την παράσταση «Δεν πληρώνω Δεν πληρώνω», στην οποία πρωταγωνιστεί, σημειώνει: «Το έργο αυτό είναι πάντα επίκαιρο. Μιλάει για ανθρώπους που δυσκολεύονται οικονομικά και προσπαθούν να πορευτούν στη ζωή τους».
«Ονειρεύομαι να ερμηνεύσω τον «Οιδίποδα επί Κολωνώ» και ελπίζω κάποια στιγμή να τα καταφέρω», καταλήγει.