Σε ηλικία 87 ετών έφυγε από τη ζωή ο ξεχωριστός Έλληνας και κορυφαίος ζωγράφος, Αλέκος Φασιανός. Την Τρίτη στις 2 το μεσημέρι το τελευταίο αντίο από το Νεκροταφείο Παπάγου.

Τα parapolitika.gr και η Σάσα Σταμάτη επικοινώνησαν με τη σύζυγό του, Μαρίζα Φασιανού για μια πρώτη εκ βαθέων εξομολόγηση για τον μεγάλο εκλιπόντα.

Κυρία Φασιανού, αφού σας μεταφέρω τα συλλυπητήριά μου, θα ήθελα τις πρώτες σκέψεις σας για αυτή τη σημαντική απώλεια. Και προσωπικά και για το χώρο της τέχνης, αλλά και για τη χώρα γενικότερα.

Η ύλη είναι φθαρτή, αλλά το πνεύμα του είναι αθάνατο. Πιστεύω ότι θα μας συντροφεύει για πάντα. Θα είναι πάντα κοντά μας γιατί ήταν ένα ιδιαίτερο πνεύμα. Ήταν ένας βαθυστόχαστος άνθρωπος, ένας λάτρης της ζωής, ένας αισιόδοξος, σπουδαίος άνθρωπος. Κανονικά δεν πρέπει να το λέω εγώ αυτό γιατί εγώ ζούσα μαζί του, αλλά αυτοί που ήταν κοντά του ξέρουν πόσο μεγάλος ήταν και σαν προσωπικότητα και σαν συμβουλάτορας και σαν φίλος, σαν λάτρης των ανθρώπων των καθημερινών. Το πνεύμα του και το έργο του θα μείνουν για πάντα. Το οποίο έχει ταξιδέψει και θα συνεχίζει να ταξιδεύει στους αιώνες. Το πνεύμα του ήταν τόσο διδακτικό και τόσο ιερό που πραγματικά είναι πολύτιμο. Και αν μπορέσουμε θα συνεχίσουμε να το διαδίδουμε ούτως ώστε να διδάσκονται ή να βοηθιούνται λίγο και άλλοι άνθρωποι. Γιατί ο Φασιανός έδινε μικρές υπέροχες συμβουλές.

Τι θα λείψει περισσότερο από εκείνον;

Θα μου λείψει η παρουσία του αυτή καθ΄ αυτή. Ήταν τόσο έντονη, τόσο καταλυτική στη ζωή μου. Ήταν μέντορας φίλος δάσκαλος, συμβουλάτορας, τα πάντα όλα. Πώς είναι δυνατόν να μη σου λείψουν όλα αυτά; Είναι κάτι το οποίο δεν ξεπερνιέται. Είναι ένα τεράστιο κενό δεν υποκαθίσταται. Συνεχίζεις να ζεις…

Προλάβατε να του πείτε όσα θα θέλατε;

Ήταν ο ίδιος αστείρευτος. Έλεγε εκείνος τόσα πολλά και τόσα ωραία, αλλά πιστεύω είχε καταλάβει και ήταν χαρούμενος έτσι έλεγε τουλάχιστον από την συνύπαρξή μας, οπότε αυτό με παρηγορεί.