«Δεν έβρισκα ούτε μια φωτογραφία…Βρέθηκε όμως μια έτσι απρόσμενα… Σας συστήνω τον μπαμπάκα μου !!! Τον υπέροχο μπαμπάκα μου!!! Γιατί τελικά οποίος και αν φύγει απ’ τη ζωή μας πάντα θα κάνει την εμφάνιση του με απροσδόκητους τρόπους!! Ναι… και εγώ σ’ αγαπώ!», έγραψε η γνωστή ηθοποιός.

Η Εβελίνα Παπούλια μέσα από μία συγκινητική ανάρτηση στα social media μάς σύστησε τον πατέρα της ο οποίος έχει φύγει από την ζωή.

Συγκεκριμένα, η αγαπημένη ηθοποιός δημοσίευσε μία φωτογραφία με τον μπαμπά της από τότε που ήταν μικρό κορίτσι.

Η Εβελίνα Παπούλια σε παλαιότερη συνέντευξη στη BOVARY είχε αναφερθεί στον πατέρα της και τα παιδικά της χρόνια.

«Γεννήθηκα και μεγάλωσα στην Αθήνα, στην Πατησίων. Η μητέρα μου δούλευε, ήταν λογίστρια. Της άρεσε να εργάζεται. Οταν σταμάτησε έφτιαχνε κατασκευές και τις έδινε σε φίλες της που είχαν μαγαζιά. Δεν κράτησε πολύ όλο αυτό -ο πατέρας μου δεν άντεξε το σπίτι εργαστήριο. Εκείνος είχε κρεοπωλείο στην Κυψέλη. Το άνοιξε γιατί τότε αυτή η δουλειά είχε πολλά χρήματα. Μόλις είχα γεννηθεί εγώ και ήθελε να νοιώθει ασφαλής με δική του δουλειά.


Ημουν μοναχοπαίδι. Οι γονείς μου ήταν-είναι υπέροχοι άνθρωποι -ο πατέρας μου δεν ζει πια. Ανοιχτά μυαλά. Ο,τι είχε να κάνει με δικά μου θέλω και καριέρα, ήταν πάντα ανοιχτοί να με ακούσουν. Ημασταν μια οικογένεια που ζούσε καλά, χωρίς υπερβολές –αν και ο πατέρας μου ήταν της υπερβολής.

Εγώ δεν κατάλαβα ούτε στιγμή να υπάρχει ζόρισμα. Μου έδωσαν το ΟΚ να πάω Αμερική, και μόνον όταν επέστρεψα, μου εξολομολογήθηκε ο πατέρας μου ότι πήγε να τρελαθεί από τα μεγάλα έξοδα.

Αν και προστατευμένη ήξερα, ταυτόχρονα, τι μου γινόταν. Ηξερα ότι με πάρα πολλή δουλειά μπορείς να καταφέρεις πράγματα -το είχε μάθει από τον χορό».

Εχω μια έντονη αίσθηση ελευθερίας. Μοιάζω σ΄αυτό του μπαμπά μου, και στην όψη. Ηταν ένα πολύ ελεύθερο πνεύμα. Είχε τον δικό του τρόπο να ζει την ζωή του. Η μητέρα μου, πιο στιβαρή, αβαν-γκαρντ προσωπικότητα, αλλά και προχωρημένη για την εποχή της. Με τα χρόνια έχω συνειδητοποιήσει ότι μόνο εγώ, αν θέλω, καταπιέζομαι. Αν δεν πιεστείς, δεν καταφέρνεις πράγματα. Θέλει και λίγο όριο η ελευθερία».