Μία σπάνια εμφάνιση στην τηλεόραση έκανε ο άλλοτε ζεν πρεμιέ του ελληνικού κινηματογράφου, Γιώργος Πάντζας.

Ο ηθοποιός φιλοξενήθηκε στο «Στούντιο 4» και φυσικά είχε πολλά να πει για τη ζωή και την καριέρα του.

Η συνέντευξη ξεκίνησε με χιούμορ για την υγεία του.

«Μπορώ και από τη μέση και πάνω και από τη μέση και κάτω, μπορώ άνετα να είμαι φυσιολογικός 5-6 φορές τη μέρα. Να το ξεκαθαρίσουμε, πηγαίνω 5-6 φορές την ημέρα στην τουαλέτα και κάνω πιπί μου. Ό,τι τρώω έτρωγα και ό,τι έπινα πίνω» είπε.

Ο ηθοποιός αναφέρθηκε με πολύ ωραία λόγια στη σύζυγό του με την οποία είναι μαζί 44 χρόνια. «Μόνο στην σκέψη ότι δεν θα είναι δίπλα μου με πιάνει πανικός. Πιστεύω ότι η γυναίκα είναι το ωραιότερο πλάσμα που δημιούργησε ο κόσμος. Χωρίς τη γυναίκα η ζωή θα ήταν άδεια».

Επική ήταν η στιγμή που στην εκπομπή προβλήθηκε ένα απόσπασμα από την ελληνική ταινία «Ο γαμπρός μου ο δικηγόρος» όπου χορεύει σαν επαγγελματίας με την παρτενέρ του, Μίρκα Καλατζοπούλου.

Ο ηθοποιός χειροκρότησε τον εαυτό του λέγοντας «Γιώργο μου αγόρι μου!».

Ο ηθοποιός αναφέρθηκε με συγκίνηση στους γονείς του.

«Η μάνα μου κι ο πατέρας μου ήταν μορφωμένοι άνθρωποι. Ο πατέρας μου μιλούσε δύο γλώσσες. Δεν προχώρησε παραπάνω γιατί ήταν αριστερός. Εξορία 17 χρόνια. Αγωνίστηκε με το ΕΑΜ. Ο θείος μου ήταν ο δεύτερος πατέρας μου.Έχω δει τον πατέρα μου με βγαλμένα νύχια, μαχαιρωμένο από Ιταλούς φασίστες και Έλληνες συνεργάτες τους».

Ειδικά για τη μητέρα του, ο Γιώργος Πάντζας είπε ότι ήταν ο μεγαλύτερος έρωτας της ζωής του και ότι εκείνη του απέκρυψε ότι είχε καρκίνο.

Έτσι δεν μπόρεσε να τη βοηθήσει.

«Το 1971 της αγόρασα σπίτι στο Παγκράτι, να φύγουμε πια από το νοίκι. Ήρθε κι ο πατέρας μου από την εξορία. Ξαφνικά ήρθε ο κεραυνός, το 1973, αρρώστησε με καρκίνο και μέσα σε 9 μήνες την έχασα. Δεν μου το είπε, μου το έκρυψε. Έφυγε το 1974 πριν προλάβει να ζήσει πολλά πράγματα που θα μπορούσα να της προσφέρω.

Στο κομοδίνο μου έχω τις φωτογραφίες της, κάθε μέρα μιλάμε. Έχω φτιάξει ένα εκκλησάκι στο όνομά της, Αγία Αικατερίνη, στην κυριολεξία».

Mεγάλη ήταν η συγκίνησή του για τον Λάμπρο Κωνσταντάρα με τον οποίο  έχει συνεργαστεί πολλές φορές.

«Είναι ο άνθρωπος στον οποίο οφείλω όλη την κινηματογραφική μου καριέρα. Με έβαλε στην πρώτη ταινία, τα “Ερωτικά παιχνίδια”.  Μια μέρα έχουμε πάει κάπου εκεί στη Γλυφάδα να φάμε… Λαμπρούκο μου… Και μου λέει “Γιώργο μου δεν με χρειάζεσαι, τώρα μπορείς να πετάξεις μόνος σου”» ανέφερε και βούρκωσε.