Ο Γιάννης Ζουγανέλης ετοιμάζεται για την επιθεώρηση του καλοκαιριού στο θέατρο «Αλσος» «Τι φάση πάλι, ρε».
Ο καταξιωμένος καλλιτέχνης μιλάει στα «Π» για την παράσταση, την καριέρα της κόρης του, Ελεωνόρας Ζουγανέλη, αλλά και την πολιτική.
Τι ετοιμάζεις για το φετινό καλοκαίρι;
Εχει γίνει μια απολύτως αρμονική, ιδιαίτερη συνεργασία στον καλύτερο χώρο που υπάρχει στην Αθήνα, το Αλσος, όπου επιχειρούν ο Μαροσούλης και ο Κοταρίδης. Εξαιρετικοί άνθρωποι, φιλόξενοι, όχι μόνο για εμάς, αλλά και γι’ αυτούς που θα έρθουν. Η επιθεώρηση λέγεται «Τι φάση πάλι, ρε», που γράφει η εξαιρετική Δήμητρα Παπαδοπούλου και σκηνοθετεί ο Θοδωρής Αθερίδης μαζί με τον Φωκά Ευαγγελινό, ο οποίος έχει και την καλλιτεχνική επιμέλεια. Μια σειρά από πρωταγωνιστές που συνυπάρχουν δημιουργούν μια παράσταση όπου νιώθω ότι ο κόσμος θα περάσει καλά, θα σκεφτεί, θα γελάσει, ενδεχομένως και θα προβληματιστεί με όλα αυτά που συμβαίνουν στην κοινωνία.
Σε τι φάση είσαι εσύ στη ζωή σου;
Είμαι σε πολύ καλή φάση, γιατί προέρχομαι από μια θεατρική επιτυχία, τον «Μπακαλόγατο», που ανεβάσαμε με τον Βάλαρη στο «Πειραιώς 131». Εχω εκδώσει έναν δίσκο στην Αμερική εδώ και δύο χρόνια, που πάει πάρα πολύ καλά. Γενικά είμαι στο στούντιο και δημιουργώ.
Τα παιδικά σου χρόνια πώς ήταν;
Στην οικογένειά μου, όταν ήμασταν παιδιά, ο πατέρας μου και η μάνα μου ήταν πολύ εργατικοί. Δεν είχαμε περάσει δύσκολα οικονομικά. Δεν ήμασταν πλούσιοι, αλλά περάσαμε πάρα πολύ ωραία σε όλα τα επίπεδα. Ηταν ένα ανοιχτό σπίτι, πλούσιο σε πνεύμα, σε έρωτα και σε αλήθεια.
Με τη σύζυγό σου, Ισιδώρα Σιδέρη, πόσα χρόνια είστε μαζί;
Με την Ισιδώρα είμαστε 41 χρόνια μαζί. Εχουμε αποδεχτεί ο ένας την προσωπικότητα του άλλου με σεβασμό. Είναι μια εξαιρετική μάνα η Ισιδώρα. Μια ζωή που ο κόσμος μάς επέτρεψε να είμαστε καλά και ισορροπημένοι.
Σου έχουν κάνει πρόταση να ασχοληθείς με την πολιτική;
Ναι, κατ’ επανάληψη. Μπορώ να σου πω ότι από το 1985 και μετά είχα προτάσεις, αλλά δεν απάντησα θετικά, γιατί πιστεύω ότι λειτουργώ ως πολίτης. Θεωρώ τον άνθρωπο πολίτη και δη τον καλλιτέχνη πολίτη πολύ ισχυρότερο από τον πολιτικό που μπαίνει σε μια διαδικασία να υπηρετεί συμφέροντα, ενώ εμείς υπηρετούμε την αγάπη, τον έρωτα.
Θα πας να ψηφίσεις;
Ε, βέβαια, πάντα. Δεν υπάρχει εκλογική αναμέτρηση όπου να μην έχω πάει να ψηφίσω. Οι πολιτικοί τα τελευταία χρόνια δεν έχουν πει καινούργια πράγματα. Οι ιδεολογίες έχουν ταυτιστεί με συμφέροντα. Και κάνουν και το εξής ατόπημα: Λένε τα κόμματα: «Σας δώσαμε αυτό». Δεν μας δίνουν τίποτα. Μοιράζουν με τον δικό τους τρόπο τα χρήματα που κρατούνται μέσα από τη φορολογία, την άμεση και την έμμεση, και αυτοί πουλάνε μούρη ότι δίνουν. Δεν δίνουν τίποτα. Διακινητές είναι. Παρ’ όλα αυτά, δεν μπορούμε να μην είμαστε πολίτες. Θα πρέπει να δουλέψουμε. Θα πρέπει να ψηφίζουμε και οι νέοι να ψηφίζουν.
Δεν φταίνε μόνο οι Μυκονιάτες που πούλησαν τις παραδόσεις τους και τη γη τους σε αμφιλεγόμενες προσωπικότητες επιχειρηματιών
Για το κίνημα «#Μetoο» τι έχεις να πεις;
Ταυτίζομαι απολύτως με το κίνημα αυτό. Οι γυναίκες είναι μονίμως καταπιεσμένες, γιατί η φαλλοκρατία δεν ξεπερνιέται, δυστυχώς. Ακόμα και οι γυναίκες, τώρα που ψηφίσανε, ψηφίσανε άνδρες ως επί το πλείστον. Τώρα, ό,τι κατακρίναμε πριν βλέπουμε να κατακρίνεται δημόσια. Τις χαίρομαι για το θάρρος τους και χαίρομαι πάρα πολύ που τώρα αυτό το κίνημα δεν θα επιτρέψει σε όλους τους σκοτεινούς ανθρώπους με τις σκοτεινές δυνάμεις τους να μπαίνουν στη βία ή σε οποιοδήποτε παρεμφερές. Θα το σκέφτονται. Γι’ αυτό και ταυτίζομαι.
Περίμενες η κόρη σου, Ελεωνόρα, να κάνει τέτοια καριέρα;
Ναι, το περίμενα. Πρώτα από όλα, τι σημαίνει καριέρα; Να μπορείς να ισορροπήσεις με τα όνειρά σου στην καθημερινότητα. Από μικρό παιδί ήταν μέσα στους χώρους όπου συνυπήρχα και εγώ και η μάνα της. Αγαπούσε τη μουσική, το τραγούδι και το θέατρο, τα σπούδασε όλα αυτά και έτσι δεν μπήκε και στη ματαιοδοξία. Ηταν μέσα στο βίωμά της. Ξέρω την ποιότητά της ως ανθρώπου και δεν το λέω επειδή είναι κόρη μου. Η Ελεωνόρα μπορεί να πει όλα τα είδη ελληνικής μουσικής και ξένους πολιτισμούς. Είναι ένα πολύ καλό πλάσμα.
Θέλεις εγγονάκι από την κόρη σου;
Σαν τρελός. Το ξέρει και εκείνη. Εύχομαι να πραγματοποιηθεί. Να γίνει.
Τα μαλλιά σου πότε τα έχασες;
Τα μαλλιά μου άρχισα να τα χάνω από την ηλικία των 22 χρόνων. Είχα πάρα πολλά μαλλιά. Και ο Αλέκος Σακελλάριος κάποια στιγμή, που έκανα την τελευταία δισκογραφική συνεργασία μαζί του και τραγουδούσε ο Γιάννης Βογιατζής, μου είπε: «Θα σου κάνω ένα τραγούδι που θα βάλεις εσύ τη μουσική και θα τραγουδάς». Και έγραψε τον «Μακρυμάλλη».
Σκέφτηκες ποτέ να βάλεις μαλλιά;
Δεν σκέφτηκα να βάλω μαλλιά, γιατί τότε που τα έχανα δεν υπήρχαν τρόποι να βάλεις. Ενδεχομένως τώρα να έβαζα.
Πώς σου φαίνεται η Μύκονος όπως έχει γίνει τώρα;
Η Μύκονος είναι ένα από τα νησιά στην Ελλάδα που η ομορφιά τους έγινε γνωστή σε όλο τον κόσμο. Αφέθηκε έρμαιο στους αυθαίρετους κατοίκους της και δημιούργησαν ένα άλλο νησί, που είναι σαν το Ντουμπάι. Ομως δεν φταίνε μόνο οι Μυκονιάτες που πούλησαν τις παραδόσεις τους και τη γη τους σε αμφιλεγόμενες προσωπικότητες επιχειρηματιών, αλλά και το κράτος, που μέσω των κυβερνήσεων δεν έλεγξε ποτέ τίποτα, γιατί λαδώθηκε. Ως καταγόμενος από τη Μύκονο, φωνάζω SOS. Οσο γίνεται, να επιστρέψει στο παρελθόν, με όποιο τίμημα.
*Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα «Παραπολιτικά» στις 10/6
