Για την απώλεια της μητέρας του αλλά και για την αδελφή του, Αγγέλω, μίλησε ο Γιώργος Γιαννόπουλος στην εκπομπή Στούντιο 4 της ΕΡΤ.


Ο ηθοποιός μίλησε για την αντιμετώπιση πολλές φορές της κοινωνίας απέναντι σε άτομα με αναπηρία, παρότι ο ίδιος, όπως εξομολογήθηκε, η αδελφή του ήταν πολύ αγαπητή.

«Η μητέρα μου έφυγε από αλτσχάιμερ. Δεν ξέρω αν η μαμά μου με έστειλε στη δουλειά αυτή ή αν είχε προβλέψει τι θα γίνω. Έβλεπε συνέχεια τηλεόραση, έβλεπε τον Πάριο και έλεγε το “Λωράκι” μας. Το έπαθε στα 62.

Είναι δύσκολο, αλλά νομίζω ότι καταλάβαινε τα πάντα, τη φροντίδα. Το βλέμμα της το καταλάβαινα. Αισθανόμουν ότι με καταλάβαινε.

Έχω μια φωτογραφία που είναι και στο μνήμα, που ο μπαμπάς μου της έδινε ένα τριαντάφυλλο και χαμογελούσε ενώ ήταν με τα τρία πόδια στον τάφο.

Εισέπραττε την αγάπη του πατέρα μου.

Όσο μπορούσα ήμουν κοντά της. Τον Νοέμβριο που έφυγε ήμουν διακοπές στη Μυτιλήνη, γύρισα έναν μήνα να είμαι κοντά της. Όσο μπορούσα ήμουν».


«Αυτονόητα δέχτηκα ρατσισμό γιατί ήμουν ο “αδελφός της ανάπηρης”. Την αγαπούσαν όλοι την Αγγέλω, “έφαγε” μεγάλη αγάπη, γυρνούσε τη γειτονιά. Την αγαπούσαν όλοι, φοβερή αγάπη. Αλλά ήμουν ο “αδελφός της ανάπηρης”. Αυτό μετά το έβγαλα και το έκανα πλεονέκτημα.

Την είχα στην Αθήνα, βγαίναμε για καφέ. Και τα μεγαλύτερα αδέλφια μου δέχτηκαν μπούλιγνκ, ένα ξύλο το έφαγαν. Όταν είσαι κάτι διαφορετικό, αυτόματα και το σπίτι και η κοινωνία σε διαφοροποιούν. Ήμουν και καλός μαθητής, τα έπαιρνα τα γράμματα.

Δεν έγραψε σαν στίγμα αυτό. Δεν γούσταρα και τις αγροτικές δουλειές, πήγαινα στην εκκλησία. Στις πολυκατοικίες κρύβονται πολλά δράματα. Και ένας ανιψιός μου που είχε κινητικά δέχτηκε πολλή αγάπη. Την αδελφή μου τη λέγαμε “πασαπόρτα” γιατί έβγαινε συνέχεια.

Αυτή η αγάπη που έπαιρνα από την αδελφή μου όταν γύριζα από το γύρισμα δεν υπάρχει. Ήταν πανέξυπνη, μπορούσε να αυτοσυντηρηθεί.

Υπάρχουν δράματα στα παιδιά με αναπηρία. Παρόλο που θα απαλλαχθείς από αυτό, εμάς μας λείπει η Αγγέλω, η αγάπη της. Έχεις μόνιμα ένα μικρό παιδί. Το άγχος της μαμάς μου ήταν αυτό και μας είπε “Τον νου σας στην Αγγέλω”. Ο πατέρας μου έφυγε ήσυχος γιατί έβλεπε τι χαρά μας έδινε.

Μέσα σε όλα, μάλιστα, ο γνωστός ηθοποιός αναφέρθηκε στην εμπειρία του από τη νύχτα, μιλώντας για τα ντεκαντάνς μαγαζιά όπου εργάστηκε στο πρόσφατο παρελθόν.

Ειδικότερα, ο Γιώργος Γιαννόπουλος σημείωσε χαρακτηριστικά πως «πίστευα ότι κάποια μέρα θα γίνει η… έκρηξη. Δεν είναι ψωνίστικο αυτό που λέω, είχα φάει τη φλασιά ότι είμαι καλός στη δουλειά μου, είμαι καλός ηθοποιός και θα 'ρθει μια μέρα που θα ευδοκιμήσει αυτό το πράγμα. Παρόλο που αυτό το πράγμα πέρασε από σκαμπανεβάσματα, από διαστήματα που δεν είχα δουλειά και τραγουδούσα σε κάτι σκυλάδικα που έβγαινα στις 5 το πρωί για το πρώτο μου πρόγραμμα».

«Από τα τελευταία σκυλάδικα στη Θηβών ήμουν με τον φίλο μου Γιώργο Καμπουρίδη και το μαγαζί άνοιγε στις 3 το πρωί. Πρόσφατα που ήμουν στην Ηλιούπολη, λίγο πριν από το "Σόι σου" στον Alpha. Σκυλάδικο χοντρό».

«Το χοντρό σκυλάδικο είναι αυτό που περιγράφει η Ελένη Βιτάλη στο τραγούδι της. Ότι μυρίζει κατρουλίλα, μη σου πω για ποιο λόγο, παρακμή, ντεκαντάνς. Κι εγώ το έζησα αυτό για έναν μήνα εδώ στη Θηβών. Λεφτά δεν παίρναμε αλλά το έκανα περισσότερο για την εμπειρία, να δω πώς ήταν», πρόσθεσε, ακόμα, ο Γιώργος Γιαννόπουλος στο ψυχαγωγικό μαγκαζίνο της δημόσιας τηλεόρασης.

Μίλησε και για την επιτυχημένη σειρά της ΕΡΤ «Η παραλία».


Ο ηθοποιός υποδύεται τον Μανώλη Παπαγιαννάκη, έναν σκοτεινό άνθρωπο που μέχρι στιγμής δεν έχει ξεδιπλωθεί για να δούμε τι ακριβώς κρύβει.

Ωστόσο, ήδη από το τελευταίο επεισόδιο είδαμε πως μαζί με τον κοινοτάρχη των Ματάλων έχουν κάποιες «μυστικές» κουβέντες.


«Τον χειμώνα θα ξεδιπλώσω τον ρόλο μου. Στο θέατρο μας λένε καμιά φορά αν κάνουμε τον “κακό”. Ο άνθρωπος είναι σύνθετη προσωπικότητα.

Στην παραλία κάνω τον Μανώλη Παπαγιαννάκη που είναι ένα ρεμάλι της κοινωνίας. Διαχειρίζεται γυναίκες, στέλνει όπλα στο Λίβανο.

Έχουμε δολοφονίες, πράγματα. Ε, φυσικά θα γίνουν. Τσάμπα με πληρώνουν;».


«Ήταν επιλογή της παραγωγής να μην έχει ντοπιολαλιά. Έγινε κουβέντα! Εγώ σαν Μανώλης έχω μπουζουξίδικο, είχα γύρισμα χθες και τραγουδούσα.

Με δείρανε κιόλας. Αρέσει πολύ. Με ρωτάνε τι θα γίνει ενώ δεν φαίνομαι ακόμη, μια πλάτη φάνηκε. Και ήταν κόλπο της παραγωγής αυτό».


«Ευτυχώς που ήταν και το “Σόι σου” που έκανα τον καλό. Στη σειρά ο κοινοτάρχης έχει παντρευτεί την αδελφή μου. Εμείς κινούμε τα όπλα!».