Αλέξανδρος Καλπακίδης στα ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ: "Δεν µπορείς να δεις όλες τις σειρές, σε καµία περίπτωση"

Ο Αλέξανδρος Καλπακίδης είναι ένας ηθοποιός µε αγωνία για την τέχνη του, αφού όπως δηλώνει, είναι το µοναδικό του εισόδηµα. Έγινε περισσότερο γνωστός στο ευρύ κοινό από την τηλεοπτική του συµµετοχή στις «Άγριες µέλισσες» και συµµετέχει και στον 2ο κύκλο του «Κάνε ότι κοιµάσαι» της ΕΡΤ. Θεατρικά βρίσκεται στην παράσταση «12 ένορκοι», που έχει ανέβει για ένατη χρόνια στο θέατρο «Αλκµήνη».

Ο Αλέξανδρος Καλπακίδης μίλησε στο ένθετο «Secret» της εφημερίδας ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ και τον Γιάννη Ξυνόπουλο για την δουλειά του, το θέατρο και την τηλεόραση που φέτος έχει κατακλυστεί από σειρές μυθοπλασίας. 

Για την παράσταση «12 ένορκοι»

«Συνεχίζεται µε επιτυχία η παράσταση “12 ένορκοι”, όπου συµµετέχω, και η επιτυχία που σηµειώνει είναι κάτι το αδιανόητο. Ξεκινήσαµε στις 30 Σεπτεµβρίου 2023 και από την πρώτη εβδοµάδα είµαστε sold out. Οσοι ενδιαφέρονται πρέπει να κλείσουν για δύο εβδοµάδες µπροστά. Όταν γεµίζεις θέατρο για εννέα συνεχόµενες χρονιές µε το ίδιο έργο, τότε κάτι κάνουµε καλά, όλοι µας. Πιστεύω ότι αυτή είναι η ευτυχία του ηθοποιού».

Εκτός όµως από το θέατρο, συµµετέχετε και σε τηλεοπτική σειρά.

Συνεχίζουµε φέτος τον δεύτερο κύκλο του «Κάνε ότι κοιµάσαι» στην ΕΡΤ, όπου πρωταγωνιστεί ο Σπύρος Παπαδόπουλος και άλλοι καταξιωµένοι συνάδελφοι. Η σειρά για την περυσινή σεζόν βραβεύτηκε στην Κορέα στα 18α διεθνή βραβεία «Seoul International Drama Awards 2023» ως Καλύτερη Τηλεοπτική Σειρά. Αυτό ήταν µια σηµαντική διάκριση για την ΕΡΤ και τη χώρα µας, αφού είναι η πρώτη φορά που πρόγραµµα ελληνικής τηλεόρασης παίρνει µέρος στον διαγωνισµό και λαµβάνει το πρώτο βραβείο ανάµεσα σε 330 συµµετοχές.

Ασχολείστε χρόνια µε το θέατρο, όµως η πορεία σας άλλαξε µετά τη συµµετοχή σας στις «Άγριες µέλισσες».

Πρόκειται για µια τηλεοπτική σειρά-σταθµό, που άλλαξε το τηλεοπτικό τοπίο, και όλα τα κανάλια άρχισαν να κάνουν µεγάλες παραγωγές, πιο πλούσιες, µε πιο πολλούς ηθοποιούς, και τελικά άνοιξε πιο πολύ η δουλειά για όλους µας. ∆ουλεύω στο θέατρο από το 1996 στην Ελλάδα και έχω ξεκινήσει από το Βερολίνο το 1990 ως πιτσιρικάς που ψαχνόµουν για το τι θα κάνω. Οπότε από το 1996, που δουλεύω στο θέατρο, η µεγάλη, ας πούµε, αναγνώριση για το ευρύ κοινό ήρθε από τις «Άγριες µέλισσες».

Φέτος έχει πληµµυρίσει η τηλεόραση από ελληνικές σειρές.

Η αλήθεια είναι ότι δεν µπορείς να δεις όλες τις σειρές, σε καµία περίπτωση. Εγώ προσπάθησα να τις δω σχεδόν όλες, για να δω τι παίζει. Ευτυχώς, κάποιες παίζουν σε επανάληψη, οι ορισµένες, όπως οι σειρές της ΕΡΤ, ανεβαίνουν στο ERTflix και µπορώ να τις δω ανά πάσα ώρα και στιγµή. Φανταστείτε ότι η δική µας τηλεοπτική σειρά κάνει τεράστια νούµερα στο Ιντερνετ. Στις µετρήσεις, που δεν ξέρω κατά πόσο είναι αντικειµενικές, αυτή τη θέαση δεν τη µετράνε.

Την πραγµατικότητα την παρακολουθείτε; Ενηµερώνεστε γι' αυτά που συµβαίνουν γύρω µας;

Προσπαθώ. Ως καλλιτέχνης δεν γίνεται να µην παρακολουθώ αυτά που γίνονται γύρω µου. Προσπαθώ να είµαι µακριά από κόµµατα και προσπαθώ να είµαι περισσότερο ενεργός πολίτης - µε την έννοια του πολίτη και όχι της πολιτικής.

∆ηλαδή για τον Στέφανο Κασσελάκη έχετε άποψη;

Η δική µου άποψη είναι να περιµένουµε λίγο. Ο κύριος Κασσελάκης έχει κάτι πολύ διαφορετικό απ' ό,τι έχουµε δει τόσα χρόνια στην Ελλάδα. Είναι ένα προφίλ δυτικοφερµένο, σχεδόν αµερικανικό. ∆εν έχω ακούσει ακόµη τον πολιτικό του λόγο. Πριν τον κρίνουµε ή κατακρίνουµε, ας περιµένουµε ακόµη λίγο καιρό για να βουτήξει λίγο στο ελληνικό σύστηµα και να δούµε τι έχει να µας πει. Αν µέσα στους επόµενους µήνες δεν µας πει κάτι πολιτικό, µετά µπορούµε να συζητήσουµε αλλιώς για τον κύριο Κασσελάκη. Σε πρώτη ανάγνωση, έχει κάτι διαφορετικό, ας το δούµε.

Πόσο δύσκολο είναι στην Ελλάδα τού σήµερα να είσαι ηθοποιός;

Είναι πραγµατικά πάρα πολύ δύσκολο στην Ελλάδα να είσαι ηθοποιός. Ειδικά αν δεν έχεις άλλου είδους εισοδήµατα και βιοπορίζεσαι µόνο από αυτό. Εγώ ζω αποκλειστικά µόνο από την τέχνη µου. ∆εν είναι εύκολη η πορεία µου, αλλά αυτό δεν µε πειράζει, γιατί τη διάλεξα, και το µυαλό µου δουλεύει σε 24ωρη βάση πάνω στους ρόλους που κάνω ή σε αυτό που θα ήθελα να κάνω αργότερα.

Τώρα που έχει καταλαγιάσει η σκόνη από το κίνηµα «#MeToo», τι πραγµατικά πιστεύετε γι' αυτό;

Θέλω να πιστεύω ότι έχουν αλλάξει τα πράγµατα µετά από αυτό. ∆ηλαδή ένας σκηνοθέτης, λόγου χάρη, που µπορεί να είχε κακή συµπεριφορά ασκώντας την εξουσία του, τώρα θα το σκεφτεί δύο-τρεις φορές παραπάνω αν κάπου πάει να ξεφύγει. ∆εν ξέρω απόλυτα αν πέτυχε ο στόχος του «#MeToo» στο 100%, γιατί θα ήθελα να δω το ίδιο και σε άλλους χώρους. Έφυγε η υπόθεση από τον Πέτρο Φιλιππίδη και τον ∆ηµήτρη Λιγνάδη και άλλους που κατηγορήθηκαν και τώρα όλα καλά, τα λύσαµε, αλλά δεν λύσαµε τίποτα.

Πιστεύετε ότι ίσως κάποιοι τυλίχτηκαν σε µια κόλλα χαρτί;

Μπορεί να υπήρχαν και κάποιοι που τυλίχτηκαν σε µια κόλλα χαρτί, εννοείται. Εχω µάθει ότι υπάρχουν και ορισµένες περιπτώσεις που δεν έχουν βγει καν στο φως. Αυτό άκουσα σε µια συνέντευξη, ότι υπάρχουν πολλές περιπτώσεις που δεν προχώρησαν. Αυτό που ισχύει είναι ότι µέσα στα ξερά καίγονται και τα χλωρά, αδίκως. Φυσικά, η ∆ικαιοσύνη είναι ένα ανάχωµα, που στις περισσότερες περιπτώσεις λειτουργεί σωστά, ειδικά όταν κάποιος έχει δίκιο.