«Η ΜΕΤΑ ΘΑΝΑΤΟΝ ΖΩΗ»

του Αρχιεπισκόπου Αθηνών και Πάσης Ελλάδος, Χριστόδουλου

Το βιβλίο αυτό προσπαθεί να δώσει απάντηση στο θέμα της μετά θάνατον ζωής, με βάση τα Πατερικά και Αγιογραφικά δεδομένα. Είναι φυσικό να αισθανόμεθα ενδιαφέρον και για την τύχη των προσφιλών μας ανθρώπων, ώστε να επιθυμούμε να γνωρίζουμε σε ποια κατάσταση βρίσκονται, από την ώρα που πέθαναν, μέχρι την ώρα που θα κριθούν. Αλλά και ο καθένας ενδιαφέρεται και για τον εαυτό του. Να μάθει, δηλαδή, τι μέλλει γενέσθαι μετά το φαινόμενο του θανάτου. Εμείς ως πιστοί Ορθόδοξοι Χριστιανοί, γνωρίζουμε αυτά που μόνο ο Θεός θέλησε να γνωρίζουμε. Όσα μας απεκαλύφθησαν δια της αποκεκαλυμμένης αληθείας. Αυτά, όμως, τα οποία γνωρίζουμε είναι αρκετά, ώστε να ευθυγραμμίσουμε τον τρόπο της ζωής μας στην γη αυτή,με το θέλημα του Θεού, για να αξιωθούμε της μερίδος των σωζόμενων. Όλοι θα αποθάνουμε, όμως, πρέπει να αποθάνουμε με ζωντανή την πίστη μας, ζώντες το μυστήριο της Βασιλείας του Θεού ήδη από την ζωή αυτή. Το μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας δεν είναι μόνον ανάμνηση του πάθους του Κυρίου μας, αλλά είναι επιπλέον και κάτι ακόμη, είναι η βίωση της μελλούσης κληρονομιάς, είναι η βίωση της Βασιλείας των Ουρανών απ’ αυτή την ζωή. Ζώντας μέσα στην Εκκλησία ζούμε στον μέλλοντα αιώνα. Μακάρι να μας αξιώνει ο Θεός, όσο ζούμε στην ζωή αυτή μέσα στην Εκκλησία, να βιώνουμε καθημερινώς την παρουσία Του. Να αξιωθούμε δε, όταν πεθάνουμε, να γίνουμε κληρονόμοι του Παραδείσου, με την άφθαρτη χαρά που ο Θεός έχει επιφυλάξει στους ανθρώπους της πίστεως, των έργων, της ασκήσεως και της αρετής.

ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΝΕΟΦΑΝΕΙΣ ΕΝΔΟΞΟΙ ΜΑΡΤΥΡΕΣ

Ραφαήλ, Νικόλαος και Ειρήνη

Οι Άγιοι Ραφαήλ, Νικόλαος και Ειρήνη συγκαταλέγονται στη χορεία των Νεοφανών Αγίων, και μάλιστα εκείνων που μαρτύρησαν σχεδόν αμέσως μετά την άλωση της Κωνσταντινούπολης. Οι πρώτες πληροφορίες για τη ζωή και το μαρτύριό τους αποκαλύφθηκαν με θαυματουργικό και αποκαλυπτικό τρόπο από το 1959, όταν σε μια ανασκαφή που έγινε στη Θερμή της Λέσβου, ανακαλύφθηκε ο τάφος ενός αγνώστου προσώπου, που όπως αποκαλύφθηκε σε συνεχή οράματα, ανήκε στον Άγιο Ιερομάρτυρα Ραφαήλ (1410-1463), ο οποίος καταγόταν από τους Μύλους της Ιθάκης. Το κοσμικό όνομα του Αγίου ήταν Γεώργιος Λάσκαρης ή Λασκαρίδης και πριν από τη μοναχική κουρά του είχε σταδιοδρομήσει ως ιατρός και χιλίαρχος στον βυζαντινό στρατό. Μετά τη χειροτονία του σε πρεσβύτερο, τιμήθηκε και με το οφίκιο του αρχιμανδρίτη και του πρωτοσύγκελου του Οικουμενικού Πατριαρχείου και σε μια αποστολή του στο Μορλαί της Γαλλίας γνώρισε τον φοιτητή της Νομικής Νικόλαο (Κωσταντάκη), ο οποίος αποφάσισε να ακολουθήσει κι αυτός την οδό της ιεροσύνης και χειροτονήθηκε διάκονος. Μετά την Άλωση της Κωνσταντινούπολης (1453), οι δύο κληρικοί κατέφυγαν στη Θερμή της Λέσβου, όπου μόνασαν στον λόφο των Καρυών, στην παλαιά Μονή του Γενεσίου της Θεοτόκου, η οποία στο παρελθόν ήταν γυναικεία και είχε καταστραφεί από πειρατές το 1235. Το 1462 η Λέσβος έπεσε στα χέρια των Τούρκων, οι οποίοι σε μια επιδρομή τους στο μοναστήρι, συνέλαβαν τον Άγιο Ραφαήλ, ο οποίος μαρτύρησε με σκληρά και ανηλεή βασανιστήρια και αποκεφαλίστηκε διά πριονισμού από τη σιαγόνα, την Τρίτη της Διακαινησίμου, στις 9 Απριλίου 1463, μαζί με τον Άγιο Οσιομάρτυρα Νικόλαο (+ 1463) και τη δωδεκάχρονη Αγία Ειρήνη, θυγατέρα του προεστού της Θερμής Βασιλείου. Με τους Αγίους συνεμαρτύρησαν ο πατέρας της Αγίας Ειρήνης, Βασίλειος, η σύζυγός του Μαρία, το βρέφος τους Ραφαήλ, η ανιψιά τους Ελένη, ο δάσκαλος Θεόδωρος και ο γιατρός Αλέξανδρος, τα οστά των οποίων βρέθηκαν κοντά στους τάφους των Αγίων, μέσα σε ξεχωριστούς τάφους. Το παρόν βιβλίο, το οποίο περιέχει ένα ιδιαίτερα πλούσιο φωτογραφικό υλικό, αφηγείται τη ζωή και το μαρτύριο των Αγίων, καθώς τον θαυματουργικό τρόπο με τον οποίο έγινε γνωστή η ύπαρξη των λειψάνων τους και υποδείχθηκαν τα σημεία όπου βρίσκονταν οι τάφοι τους.