Αθηναΐς Νέγκα: «Είμαι 43 ετών και έγκυος»
Την αποκάλυψη έκανε η ραδιοφωνική παραγωγός μέσα από τη στήλη της στην εφημερίδα «Παραπολιτικά».
Έγκυος και μάλιστα στον 8ο μήνα είναι η Αθηναΐς Νέγκα, που το καλοκαίρι παντρεύτηκε. Η αγαπημένη ραδιοφωνική παραγωγός έκανε την αποκάλυψη για το ευτυχές γεγονός μέσα από τη στήλη της στην εφημερίδα «Παραπολιτικά».
Όπως αποκάλυψε η ίδια στα «Παραπολιτικά»: «Θα ήθελα να πω πως είμαι 43 χρόνων έγκυος, χωρίς να το προσπαθήσω ιδιαίτερα και πως, αν και σε λίγο καιρό θα γεννήσω, επέλεξα, όπως και στην προηγούμενη εγκυμοσύνη μου, να μην το πολυσυζητώ. Όχι ότι φοβάμαι το κακό μάτι, αλλά γιατί πλήττω με τις πολλές κουβέντες και θέλω να διασκεδάζω και να εργάζομαι με το ίδιο κέφι, γιατί είμαι ο ίδιος άνθρωπος που ήμουν και πριν και δεν απολαμβάνω να με κοιτάζουν περίεργα. Αν κάτι τέτοιο σας φαίνεται ακατόρθωτο, έχω να σας πω ότι ακόμη και μια κοιλιά στον όγδοο μήνα περνά απαρατήρητη, αν δεν πεις τι σου συμβαίνει. Κάνω το ίδιο κοινωνικό πείραμα δεύτερη φορά και οι περισσότεροι πρέπει να νομίζουν πως παράφαγα ή χόντρυνα, που είναι πολύ καλύτερο από το να σε περάσουν για έγκυο και να μην βρίσκεις ησυχία».
Συνέχισε, μάλιστα, δίνοντας και κάποιες «συμβουλές» αλλά και κάνοντας γενικότερες παρατηρήσεις περί εγκυμοσύνης :
«Αν µε διαβάζετε και είστε έγκυες, θα σας έλεγα να µην αφήνετε αγνώστους να σας πιάνουν την κοιλιά, όταν δεν έχετε όρεξη. Από την άλλη, αν έχετε όρεξη να κάνετε βούκινο κάθε κλωτσιά του µωρού σας και κάθε πρωινή ναυτία είναι και πάλι στο χέρι σας. Ό,τι γουστάρει ο καθένας. Μη ζείτε, όµως, όπως θέλουν οι άλλοι. Μη νοµίζετε πως ζείτε κάτι δύσκολο, γιατί θα µιζεριάσετε και θα καταπιεστείτε και θα φορτωθείτε µε πρόσθετο βάρος, που µια καηµένη εγκυµοσύνη ποτέ δεν φέρνει από µόνη της» είπε χαρακτηριστικά.
Αναλυτικά το κείμενο της έχει ως εξής:
Αν αναρωτιέστε γιατί έχουµε έκρηξη στις εγκυµοσύνες, θα σας απαντήσω πως έτσι όπως πάνε τα πράγµατα δεν υπήρχε περίπτωση να µην έχουµε. Κάτι παθαίνουν οι άνθρωποι και επιλέγουν να γεννοβολήσουν όταν ακριβώς υπάρχουν όλες οι αντενδείξεις: σε πολέµους, οικονοµικές κρίσεις ή όταν απλώς αποφασίζουµε εµείς ή τα σώµατά µας, µόνα τους, να επιστρέψουµε στην κανονικότητα (έξω από εµάς και εντός µας).
Ίσως για αυτό οι γυναίκες επιλέγουν να κάνουν ακόµα ένα παιδί στα 40. Επιθυµούν να θυµηθούν πως είναι νέες, να επιβεβαιώσουν εγωιστικά αυτό που ήταν πολύ καθηµερινό για τις γιαγιάδες µας και γενεές γυναικών πριν από αυτές: η µέση ηλικία που οι µαµάδες στην Αγγλία έκαναν το τελευταίο τους παιδί στις αρχές του περασµένου αιώνα ήταν τα 41, σύµφωνα µε τα στοιχεία. Κανείς προφανώς δεν το σχολίαζε. Ήταν εξάλλου πολύ συνηθισµένες οι πολύτεκνες οικογένειες µε 6-7 παιδιά και ένα στερνοπαίδι, που ερχόταν εκεί που κάνεις δεν το περίµενε.
Από τότε, όµως, που αρχίσαµε να βλέπουµε στατιστικές γονιµότητας, αρχίσαµε και υπερβολικά, κατά τη γνώµη µου, να αγχωνόµαστε για τα βιολογικά µας ρολόγια και, όπως κι εσείς, έτσι κι εγώ έχω δει γυναίκες να συζητούν, καπνίζοντας, θέµατα υγείας και να ανησυχούν πως τις πήραν τα χρόνια (ενώ η καύτρα του στριφτού κοντεύει να τους κάψει τα δάχτυλα…).
Το σπέρµα επίσης έχει τις τελευταίες δεκαετίες τα χάλια του. Οι άντρες το παράγουν αδύναµο, σε θλιβερά χαµηλούς αριθµούς, καµία σχέση δηλαδή µε το σπέρµα του 1950. Κι όµως, µε ωοθήκες και όρχεις σε µαζικό µαρασµό, καταφέρνουµε να αναπαραχθούµε σε ρυθµούς ικανοποιητικούς.
Στην Ελλάδα, µάλιστα, κάνουµε εκτρώσεις που σπάνε ρεκόρ, καθώς παραµένουµε ένας «τραχύς», ανενηµέρωτος βαλκάνιος λαός, που έχει περίεργες ηθικές αρχές και πότε δεν χειραφετήθηκε, όπως οι υπόλοιποι Ευρωπαίοι - αυτά σας τα έγραψα για να περιγράψω πως, ενώ γενικά δεν φαίνεται να έχουµε πρόβληµα στο να κάνουµε παιδιά, ένα υπερβολικό δέος µάς κατακυριεύει τελευταία.
Κουτσοµπολεύουµε το τίποτα, λέµε ηµιµάθειες για «κοιλιές µυτερές που έχουν αγόρι» και δεν σηµειώνουµε καµία πρόοδο, ούτε γινόµαστε εξυπνότεροι ή επί της ουσίας πιο µοντέρνοι.
∆είξτε σε κάποιον µια εγκυµονούσα και θα φανερωθεί ο πραγµατικός του εαυτός: τα άγχη, η χαζοµάρα, ο µισογυνισµός, ο πολιτισµός, η διακριτικότητα, το χιούµορ, η κακία, η καλοσύνη και η ζήλια.
Από την πλευρά τους, φταίνε και οι ίδιες οι «σύγχρονες» γυναίκες, που θέλουν να νιώθουν βασίλισσες, γιατί καταφέρνουν το απολύτως κανονικό, να κάνουν δηλαδή παιδί: τρέφουν µόνες τους τον ρατσισµό για τη µητρότητα. Κάνουν µε τον εγωισµό τους τούς εργοδότες να τρέµουν ακόµα µια αφόρητη µαµά στο γραφείο, από αυτές που συζητούν µόνο για τοκετούς και τον Γιωργάκη, που δεν µπορεί να κάνει κακάκια του, γιατί είναι δυσκοίλιος - µόνες µας γινόµαστε χαζοµαµάδες µε την κακή έννοια, γιατί κακώς αφήνουµε πράγµατα απλούστατα να µας χαζέψουν στα αλήθεια.
∆εν πάω να πω ότι η άποψή µου για πιο cool εγκυµοσύνες και µητρότητα είναι η σωστή, είναι όµως αυτό που πιστεύω και θα εξακολουθήσω να πιστεύω: Οι γυναίκες οφείλουν στους εαυτούς τους πιο χαρούµενη ζωή από εκείνη της µάνας που ζορίζεται µόνη της και, βεβαίως, εννέα µήνες καλύτερης εγκυµοσύνης και, επειδή όταν εγκυµονείς ελάχιστα πράγµατα ελέγχεις, την υστερία που δεν επιθυµείς να λουστείς µπορείς να δοκιµάσεις να την περιορίσεις, να βάλεις ένα όριο για να µην τρελαθείς αδίκως. Και ο κόσµος µη νοµίζετε πως δεν θα καταλάβει. Περισσότερο ασχολούνται οι δηµοσιογράφοι και τα site µε τις εγκυµονούσες, παρά ο τηλεθεατής - οι εγκυµοσύνες, το ξέρουµε πια, δεν κάνουν ούτε ιδιαίτερη τηλεθέαση.
Τέλος, δεν είµαστε όλες δυσάρεστα γκαστρωµένες (τι απαίσια λέξη), ούτε έχουµε γλυκούλικες χαζοκοιλιές, που προσφέρονται για σχολιασµό, ούτε φοβόµαστε να περπατήσουµε, να πάµε γυµναστήριο και να εργαστούµε.
Αν µε διαβάζετε και είστε έγκυες, θα σας έλεγα να µην αφήνετε αγνώστους να σας πιάνουν την κοιλιά, όταν δεν έχετε όρεξη. Από την άλλη, αν έχετε όρεξη να κάνετε βούκινο κάθε κλωτσιά του µωρού σας και κάθε πρωινή ναυτία είναι και πάλι στο χέρι σας. Ό,τι γουστάρει ο καθένας. Μη ζείτε, όµως, όπως θέλουν οι άλλοι. Μη νοµίζετε πως ζείτε κάτι δύσκολο, γιατί θα µιζεριάσετε και θα καταπιεστείτε και θα φορτωθείτε µε πρόσθετο βάρος, που µια καηµένη εγκυµοσύνη ποτέ δεν φέρνει από µόνη της.
Κλείνοντας, θα ήθελα να πω πως είµαι 43 ετών έγκυος χωρίς να το προσπαθήσω ιδιαίτερα και πως, αν και σε λίγο καιρό θα γεννήσω, επέλεξα, όπως στην προηγούµενη εγκυµοσύνη µου, να µην το πολυσυζητήσω. Όχι γιατί φοβάµαι το κακό µάτι, αλλά γιατί πλήττω µε τις πολλές κουβέντες και θέλω να διασκεδάζω και να εργάζοµαι µε το ίδιο κέφι, γιατί είµαι ο ίδιος άνθρωπος που ήµουν και πριν και δεν απολαµβάνω να µε κοιτάζουν περίεργα. ∆εν θέλω να εξυπηρετήσω την περιέργεια κανενός - αν κάτι τέτοιο σας φαίνεται ακατόρθωτο, έχω να σας πω ότι ακόµα και µια κοιλιά στον όγδοο µήνα περνά απαρατήρητη, αν δεν πεις τι σου συµβαίνει. Κάνω το ίδιο κοινωνικό πείραµα δεύτερη φορά και οι περισσότεροι πρέπει να νοµίζουν πως παράφαγα ή χόντρυνα, που είναι πολύ καλύτερο από το να σε περάσουν για έγκυο και να µη βρίσκεις ησυχία».