Το συγκλονιστικό βιβλίο «Άλωση 1453» που κυκλοφορεί για πρώτη φορά με εφημερίδα

Με αφορμή την επέτειο της Άλωσης της Πόλης, τα Παραπολιτικά εξασφάλισαν για όλους τους αναγνώστες ένα σπάνιο ιστορικό ντοκουμέντο.

Το νέο αυτό βιβλίο αποτελεί μία πραγματική προσφορά στο αναγνωστικό κοινό, αφού πόρρω απέχει από το να αποτελεί μια ακόμα κοινότυπη αφήγηση της οδυνηρής αλώσεως της Βασιλεύουσας.

Αντιθέτως, για πρώτη φορά παρουσιάζονται στο ελληνικό αναγνωστικό κοινό δύο άγνωστες μαρτυρίες - χρονικά της Αλώσεως, γραμμένα από αυτόπτες μάρτυρες των γεγονότων. Η πρώτη μαρτυρία είναι γραμμένη προς τον Πάπα της Ρώμης Νικόλαο ΣT' απο τον Λεονάρδο τον Χίο, τον Γατελούζο Καθολικό Αρχιεπίσκοπο Μυτιλήνης που έζησε μέσα στα τείχη της Πόλεως την επιθανάτια αγωνία της και τον ύστατο αγώνα της εναντίον των βαρβάρων κατακτητών. Σε αυτόν τον αγώνα έλαβε και ο ίδιος μέρος και κατά την άλωση αιχμαλωτίσθηκε από τους Oθωμανούς. Η δεύτερη μαρτυρία είναι γραμμένη από τον Άντζελο Λομμελίνο, τον τελευταίο Γενουάτη Ποτεστά (Διοικητή) του Πέραν και απευθύνεται προς τον αδερφό του στη Γένοβα, διεκτραγωδώντας με τη σειρά του τα όσα είδε και έζησε. Και τα δύο πολύτιμα αυτά κείμενα για την ιστορική μας αυτογνωσία, γραμμένα πρωτοτύπως στη Λατινική γλώσσα, παρέμεναν επί έξι ολόκληρους αιώνες αμετάφραστα κι είναι μια πραγματική εθνική προσφορά εκ μέρους του κ. Τσοπάνη να τα αποδώσει στη νέα ελληνική γλώσσα, ούτως ώστε να έχει πρόσβαση σε αυτά τα πολύτιμα ιστορικά ντοκουμέντα και το ελληνικό αναγνωστικό κοινό. Για αυτό τον λόγο αξίζει ο κάθε Έλληνας και ο κάθε φιλίστωρ να διαβάσει αυτά τα μεσαιωνικά κείμενα, αυτές τις προσωπικές μαρτυρίες των αυτοπτών μαρτύρων της Αλώσεως, όχι μόνο για να δει από πρώτο χέρι το τι ακριβώς έγινε, αλλά και πως είδαν το κοσμοϊστορικό αυτό γεγονός οι Δυτικοί που πολέμησαν στα τείχη της Βασιλεύουσας για τη σωτηρία της Πόλεως, πιστοί "άχρι τέλους" στον τελευταίο μαρτυρικό Αυτοκράτορα Κωνσταντίνο ΙΒ' Παλαιολόγο

«Πριν ακόμα ο Φοίβος (ήλιος) εξαγνίσει το ημισφαίριο, ολόκληρη σχεδόν η Πόλις είχε παραδοθεί λεία στους ειδωλολάτρες… Για τις τρείς επόμενες ημέρες η Πόλις αφέθηκε ως λεία να κουρσευθεί και να ερημωθεί από τους άρπαγες, κι όταν αυτοί κουράσθηκαν από τα πλούτη, άφησαν ότι απέμεινε για τον Τούρκο μονάρχη. Κάθε πλούτος και κάθε λεία μεταφέρθηκε στις σκηνές τους. Όλοι οι Χριστιανοί, σε έναν αριθμό περίπου εξήντα χιλιάδων ατόμων, αιχμαλωτίσθηκαν και δέθηκαν με σχοινιά. Οι σταυροί αποκολλήθηκαν από τους θόλους και τους τοίχους των εκκλησιών και ποδοπατήθηκαν. Οι σύζυγοι βιάσθηκαν, οι παρθένοι απανθίστηκαν, οι άλικοι έφηβοι με αισχρότητες κηλιδώθηκαν, οι μοναχοί, οι μοναχές και όσοι τους υπηρετούσαν αισχρά διεστράφησαν. Ω Θεέ μου, πόσο εξοργισμένος θα πρέπει να ήσουν μαζί μας, και με πόση σκληρότητα απέτρεψες το πρόσωπό σου από εμάς τους πιστούς σου!»