Αρνητική εντύπωση έχει προκαλέσει σε εκδοτικούς και οικονοµικούς κύκλους ότι εδώ και αρκετούς µήνες η Εθνική Τράπεζα συντηρεί το καθεστώς επιχειρηµατικής αυθαιρεσίας µε το οποίο λειτουργεί η εκτυπωτική µονάδα Ιρις. Το γεγονός αυτό γεννά από µόνο του ουκ ολίγα ερωτήµατα, πολλώ δε µάλλον αν αναλογιστεί κανείς το πρόσφατο παρελθόν, όταν και µε την ενθάρρυνση του Μεγάρου Μαξίµου τα εγχώρια χρηµατοπιστωτικά ιδρύµατα είχαν λάβει σκληρά µέτρα έναντι της αδυναµίας των εκδοτικών µαγαζιών -ακόµη και των κορυφαίων- να εξυπηρετήσουν τις υποχρεώσεις τους.

Χαρακτηριστικότερα παραδείγµατα βεβαίως ο ∆ΟΛ και ο Πήγασος των Ψυχάρη και Μπόµπολα, αντίστοιχα, οι οποίοι, ως γνωστόν, κατείχαν και το 50% του πάλαι ποτέ κραταιού πιεστηρίου.

Οπως είναι λοιπόν φυσικό, αυτή η διαφορετική και άκρως ευνοϊκή για την Ιριδα αντιµετώπιση προκαλεί µοιραία υπόνοιες περί κυβερνητικού δακτύλου στην όλη υπόθεση, προκειµένου να µη διαταραχθεί το status quo ορισµένων φίλα προσκείµενων στο Μαξίµου εφηµερίδων που τυπώνονται στη µονάδα.

Στον αντίποδα, σύµφωνα µε απόλυτα διασταυρωµένες πληροφορίες της στήλης, η Alpha Bank, έτερη πιστώτρια τράπεζα της προβληµατικής επιχείρησης, έχει κινήσει ήδη τις καθ’ όλα νόµιµες διαδικασίες περί εντολών κατάσχεσης εις χείρας τρίτων, ώστε να διασφαλίσει τα συµφέροντά της. Αυτό πρακτικά σηµαίνει ότι οι πληρωµές από τις εκδοτικές εταιρείες για το έργο της εκτύπωσης θα καταλήγουν όχι στα ταµεία της Ιριδας, αλλά στην τράπεζα.

Την ίδια ώρα, στο µικροσκόπιο βρίσκεται και η τακτική της µονάδας να αποπληρώνει τους προµηθευτές (όπως, π.χ., του χαρτιού), όχι απευθείας, αλλά κατόπιν συνεννόησης µε τους εκδότες µε τους οποίους συνεργάζεται, και να εκπληρώνει τις σχετικές υποχρεώσεις της µέσω της καταβολής των αντίστοιχων ποσών από τους τελευταίους.