Την πεποίθηση τους ότι οι έμποροι θα προσπαθήσουν να ανταποκριθούν με κάθε τρόπο στην υβριδική λειτουργία του click away εκφράζει ο πρόεδρος του Εμπορικού Βιομηχανικού Επιμελητηρίου Πειραιά Βασίλης Κορκίδης.

Σε τοποθέτηση του στα parapolitika.gr τονίζει τα εξής:

«Η φετινή χριστουγεννιάτικη αγορά θα είναι όχι μόνο διαφορετική, αλλά και περιορισμένη, αφού στα εμπορικά καταστήματα επιτρέπεται μια ''υβριδική λειτουργία'', μέσω του ''click away'' ή αλλιώς ''παράδοση εκτός καταστήματος''.  Στο λιανεμπόριο, δεν υπάρχει βεβαίως ικανοποιητικός τρόπος να αντισταθμίζεται, η φυσική παρουσία του καταναλωτή εντός καταστήματος. Είναι γεγονός, πως οι οικονομικές μας ανάγκες απαιτούσαν τη λειτουργία της αγοράς, η ψυχολογία μας το ήθελε πολύ, η οικονομία το χρειαζόταν, αλλά η λογική λέει να προτάξουμε την υγεία και να δείξουμε εμπιστοσύνη σε όσα επίμονα επισήμαναν οι ειδικοί στη κυβέρνηση, αλλά και όσα εξελίσσονται στην Βόρεια Ευρώπη. Μια μίνι τηλεφωνική έρευνα του ΠΕΣΑ, στην Περιφέρεια Αττικής κατά τη διάρκεια της πρώτης εβδομάδας λειτουργίας με click away, δείχνει πως 3 στους 10 καταναλωτές ανταποκρίθηκαν στη νέα μέθοδο πώλησης, άλλοι 3 στους 10 σκέφτονται να ανταποκριθούν, ενώ οι 4 στους 10 δεν το προτιμούν. Ο ημερήσιος τζίρος των μικρών, μεμονωμένων ή συνοικιακών μαγαζιών δεν ξεπερνά σύμφωνα με τη συντριπτική πλειοψηφία το 10% του αντίστοιχου περυσινού, ενώ συνολικά ο φετινός εορταστικός τζίρος αναμένεται να κυμανθεί στο 35-40% των περυσινών 3,5 δις ευρώ και δύσκολο να ξεπεράσει το 1,5 δις ευρώ. Επίσης πρόσφατη έρευνα του Ο.Π.Α. δείχνει πως φέτος 7 στους 10 καταναλωτές θα περιορίσουν τις χριστουγεννιάτικες αγορές τους κατά 34%, με 3 στους 10 να μην κάνουν καθόλου αγορές ή το πολύ μέχρι 50€, οι 2 στους 10 να κάνουν αγορές μέχρι 100€, οι 3 στους 10 μέχρι 200€ και οι 2 στους 10 μέχρι 500€. Σε κάθε περίπτωση οι καταστηματάρχες, αν και απογοητευμένοι, αφού δεν υπάρχουν μέτρα που να αναπληρώνουν τις απώλειες μιας κλειστής επιχείρησης, θα προσπαθήσουν να ανταποκριθούν με κάθε ασφαλή και δυνατό τρόπο στις χριστουγεννιάτικες ανάγκες των πελατών τους, μέσα στο πλαίσιο της μεθόδου της ''παράδοσης εκτός καταστήματος. Τουλάχιστον το click away μας δίνει τη δυνατότητα να βρισκόμαστε μέσα στα καταστήματα μας και να αυτοσχεδιάζουμε. Πολλοί μάλιστα έμποροι επιβεβαιώνουν την ευρηματικότητα τους με βιντεοκλήσεις στους πελάτες του δείχνοντας τα εμπορεύματα τους, ενώ άλλοι παρέχουν delivery κατ’ οίκον, ειδικά σε συνταξιούχους και άλλες ευπαθείς ομάδες καταναλωτών. Επίσης μπορούμε να εκμεταλλευτούμε δύο πράγματα την ευελιξία και την ταχύτητα μας, απέναντι στις καθυστερήσεις εκτέλεσης και παράδοσης παραγγελιών από μεγάλα οργανωμένα e-shops και εταιρίες courier, ώστε να εξυπηρετούμε αυθημερόν τους πελάτες μας. Πολλές μάλιστα τοπικές αγορές με την ενίσχυση των Επιμελητηρίων και των Εμπορικών Συλλόγων θα επιδιώξουν σε αυτή τη μάχη επιβίωσης, με ''εξπρές καμπάνιες'' ενημέρωσης και προβολής, να σώσουν ότι σώζεται με κάθε έξυπνο τρόπο. Η μεγαλύτερη βοήθεια πάντως προς τις μεμονωμένες εμπορικές επιχειρήσεις και τα συνοικιακά καταστήματα θα προέλθει από τις τελικές επιλογές και την προτίμηση των καταναλωτών. Η αλήθεια είναι πως όλοι περιμέναμε ένα προσεκτικό άνοιγμα των μικρών εμπορικών καταστημάτων στις γιορτές, που θα έδινε μεγάλη ανάσα και τη δυνατότητα να σωθεί κάτι από τον εορταστικό τζίρο. Αυτή η προσδοκία επαναλειτουργίας, οδήγησε πολλούς εμπόρους να κάνουν νέες αγορές, να γεμίσουν ράφια, να στολίσουν βιτρίνες και τελικά να χρεωθούν περαιτέρω, χωρίς κανένα αντίκρυσμα. Προτάθηκαν μάλιστα πολλά και διάφορα από όλους τους εμπλεκόμενους φορείς στο αρμόδιο Υπουργείο, για βελτίωση και απλοποίηση των συναλλαγών, χωρίς όμως κανένα αποτέλεσμα. Η κυβέρνηση βεβαίως οφείλει να παίρνει αποφάσεις σύμφωνα με τα επιστημονικά δεδομένα και όχι υπό τη πίεση των εορτών. Σωστά, πάντως αποφάσισε το μικρής κλίμακας άνοιγμα, για τα 110 αμιγώς εποχικά καταστήματα, τα κομμωτήρια, κουρεία και τα 1784 συνοικιακά βιβλιοπωλεία, ενώ ως προς την επιλογή του click away όλοι καταλαβαίνουμε πως είναι ''παρηγοριά στον έμπορο'', αλλά είναι κάτι. Είναι το μόνο όπλο που έχουμε στη μάχη της επιβίωσης και πρέπει να το χρησιμοποιήσουμε με κάθε τρόπο. Θα πρέπει πάντως να επισημάνω, πως ιδιαίτερα σε περιόδους κρίσης, έκτακτης ανάγκης και ανωτέρας βίας, όπως η φονική πανδημία, δεν πρέπει να προσφεύγουμε σε κοινωνικούς και ''επαγγελματικούς αυτοματισμούς''. Άλλωστε δεν τρώει πάντα το μεγάλο ψάρι το μικρό, αλλά και το γρήγορο το αργό. Δεν αρμόζει λοιπόν στους εμπόρους να δείχνει ο ένας τον άλλο, ο κλειστός τον ανοιχτό, ο μικρός τον μεγάλο, ούτε να μετατρέπουμε τον περιορισμό λειτουργίας μας σε απαγόρευση του καταναλωτή. Αυτό όμως που πρέπει να γίνει είναι οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις να στηριχτούν επαρκώς, τόσο μέσα στη πανδημία, όσο και για όσο καιρό απαιτηθεί μετά από αυτή. Αυτό θα είναι για την οικονομική ζωή των εμπόρων, το σωστό...κλικ!».