ΕΚΤΑΚΤΗ ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ
Το σχέδιο της Ελλάδας για επάρκεια φυσικού αερίου - Στο μικροσκόπιο η αποθήκευση σε Ιταλία και Βουλγαρία
Τα σενάρια που εξετάζονται για την εξασφάλιση ασφάλειας εφοδιασμού τον επόμενο χειμώνα
H αποθήκευση επαρκούς ποσότητας φυσικού αερίου
ενόψει του επόμενου χειμώνα, αποτελεί πρώτη προτεραιότητα για τις χώρες της ΕΕ.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση έδωσε τις κατευθυντήριες γραμμές στα κράτη μέλη. Η Κομισιόν παρουσίασε την περασμένη εβδομάδα τις προτάσεις της, σύμφωνα με τις οποίες «τα κράτη μέλη υποχρεούνται να διασφαλίσουν ότι οι δεξαμενές υπόγειας αποθήκευσης αερίου που διαθέτουν θα έχουν πληρωθεί σε ποσοστό τουλάχιστον 80 % της χωρητικότητάς τους έως την 1η Νοεμβρίου 2022, ποσοστό το οποίο θα ανέλθει στο 90 % για τα επόμενα έτη, ενώ θα υπάρχουν ενδιάμεσοι στόχοι για την περίοδο από τον Φεβρουάριο έως τον Οκτώβριο».
Για τις χώρες - μέλη που δεν διαθέτουν αποθήκες φυσικού αερίου - όπως η Ελλάδα - προβλέπεται υποχρέωση να εξασφαλίσουν ως την 1η Νοεμβρίου, συμφωνίες με χώρες που διαθέτουν αποθήκες, για ποσότητες που ισοδυναμούν με το 15 % της ετήσιας κατανάλωσης αερίου. Στην περίπτωση της Ελλάδας η ετήσια κατανάλωση φυσικού αερίου το 2020 ήταν 5,8 δισ. κυβικά μέτρα, που σημαίνει ότι απαιτείται η εξασφάλιση αποθηκευμένης ποσότητας 0,9 δισ. κυβικών μέτρων.
Έτσι, η Ελλάδα θα πρέπει να αποθηκεύσει το ένα έβδομο της ετήσιας κατανάλωσης φυσικού αερίου. Με δεδομένο ότι η Ελλάδα δεν έχει επαρκείς αποθήκες αυτό θα γίνει κατόπιν συμφωνιών με Βουλγαρία και Ιταλία λόγω της διασύνδεσης με τους αγωγούς ΤΑP και Τurkstream, σύμφωνα με την ΕΡΤ.
Η μία λύση είναι η Βουλγαρία, με την οποία είναι διασυνδεδεμένο το ελληνικό σύστημα του ΔΕΣΦΑ (στα τέλη Ιουνίου θα προστεθεί και δεύτερο σημείο διασύνδεσης μέσω του ελληνοβουλγαρικού αγωγού IGB). Όμως η υπόγεια αποθήκη της Βουλγαρίας έχει δυναμικότητα 600 εκατ. κυβικών.
Γι αυτό, μια ακόμα επιλογή αποτελούν οι αποθήκες της Ιταλίας των οποίων η δυναμικότητα ανέρχεται σε 20 δισ. κυβικά μέτρα. Εδώ έρχεται ο ρόλος του αγωγού ΤΑΡ. Έτσι οι απαιτούμενες ποσότητες μπορούν να εξασφαλιστούν με “παρακράτηση” φυσικού αερίου που προορίζονται για την Ιταλική αγορά.
Για την ασφάλεια εφοδιασμού της ελληνικής αγοράς υπάρχει και η δυνατότητα χρήσης των εγκαταστάσεων της Ρεβυθούσας όπου σχεδιάζεται η επέκταση της. Η κατάσταση αναμένεται να εξομαλυνθεί μετά το 2023 καθώς θα αρχίσουν να λειτουργούν οι νέοι τερματικοί σταθμοί LNG με πρώτο αυτών της Αλεξανδρούπολης.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση έδωσε τις κατευθυντήριες γραμμές στα κράτη μέλη. Η Κομισιόν παρουσίασε την περασμένη εβδομάδα τις προτάσεις της, σύμφωνα με τις οποίες «τα κράτη μέλη υποχρεούνται να διασφαλίσουν ότι οι δεξαμενές υπόγειας αποθήκευσης αερίου που διαθέτουν θα έχουν πληρωθεί σε ποσοστό τουλάχιστον 80 % της χωρητικότητάς τους έως την 1η Νοεμβρίου 2022, ποσοστό το οποίο θα ανέλθει στο 90 % για τα επόμενα έτη, ενώ θα υπάρχουν ενδιάμεσοι στόχοι για την περίοδο από τον Φεβρουάριο έως τον Οκτώβριο».
Για τις χώρες - μέλη που δεν διαθέτουν αποθήκες φυσικού αερίου - όπως η Ελλάδα - προβλέπεται υποχρέωση να εξασφαλίσουν ως την 1η Νοεμβρίου, συμφωνίες με χώρες που διαθέτουν αποθήκες, για ποσότητες που ισοδυναμούν με το 15 % της ετήσιας κατανάλωσης αερίου. Στην περίπτωση της Ελλάδας η ετήσια κατανάλωση φυσικού αερίου το 2020 ήταν 5,8 δισ. κυβικά μέτρα, που σημαίνει ότι απαιτείται η εξασφάλιση αποθηκευμένης ποσότητας 0,9 δισ. κυβικών μέτρων.
Έτσι, η Ελλάδα θα πρέπει να αποθηκεύσει το ένα έβδομο της ετήσιας κατανάλωσης φυσικού αερίου. Με δεδομένο ότι η Ελλάδα δεν έχει επαρκείς αποθήκες αυτό θα γίνει κατόπιν συμφωνιών με Βουλγαρία και Ιταλία λόγω της διασύνδεσης με τους αγωγούς ΤΑP και Τurkstream, σύμφωνα με την ΕΡΤ.
Η μία λύση είναι η Βουλγαρία, με την οποία είναι διασυνδεδεμένο το ελληνικό σύστημα του ΔΕΣΦΑ (στα τέλη Ιουνίου θα προστεθεί και δεύτερο σημείο διασύνδεσης μέσω του ελληνοβουλγαρικού αγωγού IGB). Όμως η υπόγεια αποθήκη της Βουλγαρίας έχει δυναμικότητα 600 εκατ. κυβικών.
Γι αυτό, μια ακόμα επιλογή αποτελούν οι αποθήκες της Ιταλίας των οποίων η δυναμικότητα ανέρχεται σε 20 δισ. κυβικά μέτρα. Εδώ έρχεται ο ρόλος του αγωγού ΤΑΡ. Έτσι οι απαιτούμενες ποσότητες μπορούν να εξασφαλιστούν με “παρακράτηση” φυσικού αερίου που προορίζονται για την Ιταλική αγορά.
Για την ασφάλεια εφοδιασμού της ελληνικής αγοράς υπάρχει και η δυνατότητα χρήσης των εγκαταστάσεων της Ρεβυθούσας όπου σχεδιάζεται η επέκταση της. Η κατάσταση αναμένεται να εξομαλυνθεί μετά το 2023 καθώς θα αρχίσουν να λειτουργούν οι νέοι τερματικοί σταθμοί LNG με πρώτο αυτών της Αλεξανδρούπολης.
