Σύμφωνα με το γερμανικό πρακτορείο ειδήσεων ΜΝΙ, το οποίο επικαλείται έγγραφα της κομισιόν, το ταμείο εμμένει σε νέο μνημόνιο με σκληρούς όρους, έτσι ώστε, όπως αναφέρεται, να συμπέσει καλύτερα με την εναρμόνιση του προγράμματος της ΕΕ και να παρέχει πιο επαρκή χρόνο για την κατάλληλη οικονομική προσαρμογή.

Εκτιμάται ότι η μορφή του προγράμματος του ΔΝΤ θα είναι τετραετής χωρίς να αποκλείεται ένα μικρότερο διετές πρόγραμμα το οποίο μπορεί να χρησιμοποιηθεί.

Αν το συμπληρωματικό πρόγραμμα του ΔΝΤ δεν υπάρξει, το DSA πρέπει να τροποποιηθεί.

Σύμφωνα μάλιστα με το MNI σε περίπτωση που τελικά το Ταμείο αποφασίσει να μην μετέχει η ευρωπαϊκή πλευρά θα κληθεί να ξανασχεδιάσει την ανάλυση βιωσιμότητας χρέους (DSA) λαμβάνοντας υπόψη και αυτή την παράμετρο. Και αυτό γιατί στην υφιστάμενη έχει ληφθεί ως παράμετρος η εκτίμηση ότι το ΔΝΤ θα μετέχει με ένα ποσό της τάξης των 6 δισ. ευρώ «παρότι το ΔΝΤ υπονόησε επίσης την πιθανότητα χαμηλότερου ποσού, γύρω στα 5 δισ. ευρώ», όπως αναφέρεται στο έγγραφο. «Αυτό είναι αρκετά μικρό και πιθανότατα μικρότερο απ’ όσο έχουν κατά νου τα κράτη-μέλη», αναφέρει.

Βέβαια επισημαίνεται ότι το κείμενο του ΔΝΤ θα μπορούσε να υποδηλώνει την πρόθεση συμμετοχής στο πρόγραμμα, όμως «δεν έχει καμία επίπτωση ως προς την πίεση σε μια πραγματική δέσμευση και καμία δεσμευτική ισχύ».

«Είναι πιο πιθανό να είναι μια επιλογή τακτική για να ασκηθεί πίεση τόσο στα κράτη μέλη όσο και στην Ελλάδα να κινηθούν κοντύτερα προς τις θέσεις του Ταμείου» σημειώνεται.

Σε άλλο σημείο του κειμένου που επικαλείται το MNI σημειώνεται ότι ενώ «αρχικά το ΔΝΤ ήθελε DSA έως το 2060, τώρα έχει προσαρμοστεί στο 2030» και ότι «η αρχή του ΔΝΤ ότι η Ελλάδα δεν θα καταφέρει να διατηρήσει βιώσιμα πρωτογενή πλεονάσματα 3% του ΑΕΠ για μια δεκαετία είναι ‘λογική’».

Εχοντας αυτό κατά νου, Κομισιόν, ΕΚΤ και ESM θα μπορούσαν να συμφωνήσουν σε χαμηλότερα πρωτογενή πλεονάσματα «γύρω στο 2% του ΑΕΠ μετά το 2018» κάτι που σύμφωνα με το έγγραφο «ίσως συναντήσει αντίσταση από κάποια κράτη-μέλη».

Στο έγγραφο σημειώνεται επίσης ότι αν το ΔΝΤ συμφωνήσει «ακόμα και σε ένα 2ετές πρόγραμμα η ΕΕ περιμένει να είναι ένα σκληρό πρόγραμμα μεταρρυθμίσεων αφήνοντας την Ελλάδα σε πολύ δύσκολη θέση, δεδομένου ότι το 2018 θα είναι ουσιαστικά προεκλογική χρονιά».