Σκληρό μπρά ντε φερ μεταξύ κυβέρνησης και δανειστών για το Δημόσιο στο παρασκήνιο καθώς το ΔΝΤ ζητά νέες περικοπές δαπανών ακόμα και μειώσεις μισθών ή απολύσεις.

Σκληρό μπρά ντε φερ μεταξύ κυβέρνησης και δανειστών για το Δημόσιο πραγματοποιείται στο παρασκήνιο των διαβουλεύσεων καθώς το ΔΝΤ ζητά νέες περικοπές δαπανών ακόμα και μειώσεις μισθών ή απολύσεις στον κρατικό μηχανισμό. Τα τεχνικά κλιμάκια του Ταμείου έχουν ζητήσει και στο πρόσφατο παρελθόν, κατά την πρώτη αξιολόγηση, την μείωση του μισθολογικού κόστους στο Δημόσιο εκτιμώντας ότι έχει υπερβεί κατά πολύ τα συμφωνηθέντα παρά την απομάκρυνση περίπου 300.000 υπαλλήλων από το 2010 μέχρι σήμερα. Συνάντησαν όμως την σθεναρή αντίσταση της ελληνικής κυβέρνησης η οποία αναζήτησε από άλλους τομείς την εξοικονόμηση των ποσών που ήταν απαραίτητα για την ολοκλήρωση της πρώτης αξιολόγησης.

 Σύμφωνα με πληροφορίες του TheTOC.gr το ΔΝΤ επιμένει και τώρα στην επιβολή μειώσεων σε μισθούς ακόμα και σε απολύσεις στο Δημόσιο με παράλληλη κατάργηση φορέων, στο πλαίσιο των διαρθρωτικών αλλαγών που θα επιφέρουν μόνιμα αποτελέσματα εξοικονόμησης στον κρατικό προϋπολογισμό μαζί με τις μεταρρυθμίσεις στα δημοσιονομικά (μείωση του αφορολόγητου) και στο συνταξιοδοτικό (νέες μειώσεις στις κύριες συντάξεις).

 Στο πλαίσιο αυτό το ΔΝΤ προτείνει την καθιέρωση κόφτη διαρκείας για το μισθολογικό κόστος στο Δημόσιο καθώς έχει ζητήσει να συνδεθεί με το  ΑΕΠ  της χώρας και να υπολογίζεται ως ποσοστό του Ακαθάριστου Εθνικού Προϊόντος. Το ΔΝΤ υπογραμμίζει την  ανάγκη να μειωθούν οι μισθολογικές δαπάνες του κρατικού μηχανισμού και να ιδιωτικοποιηθούν αρμοδιότητες που ανήκουν σήμερα στον δημόσιο τομέα, επαναφέροντας την συζήτηση με την ελληνική κυβέρνηση στα πρώτα χρόνια του Μνημονίου (2011-2012) όταν ζητούσε απολύσεις δημοσίων υπαλλήλων για να κλείσει η αξιολόγηση.  Οι ενστάσεις που θέτει το ΔΝΤ για την σημερινή κατάσταση στο Δημόσιο αφορούν τις προσλήψεις που έχουν πραγματοποιηθεί, την αύξηση των μετακλητών υπαλλήλων αλλά και την κυβερνητική προοπτική ν’ αυξηθούν οι οργανικές θέσεις στα νέα οργανογράμματα όπως αναφέρουν οι οδηγίες του υπουργείου Διοικητικής Ανασυγκρότησης προς τις διευθύνσεις προσωπικού που έχουν αναλάβει το συγκεκριμένο έργο.

 Οι δανειστές ζητούν να συνδεθεί η μισθολογική δαπάνη στο Δημόσιο με το ΑΕΠ και να προσδιοριστεί στο Μεσοπρόθεσμο ένα ποσοστό του ΑΕΠ που θα αφορά την μισθολογική δαπάνη του κράτους, που θα είναι ο μέσος όρος των ευρωπαϊκών κρατών. Σύμφωνα με πληροφορίες το ΔΝΤ  ζητά  να τεθεί ως ταβάνι των μισθολογικών δαπανών στο Δημόσιο το 9% του ΑΕΠ. Σε περίπτωση που η κυβέρνηση υπερβεί το όριο τότε θα συμφωνείται η επιβολή μέτρων που θα μπορεί να περιλαμβάνει οριζόντια μείωση μισθών, απολύσεις προσωπικού ή συνδυασμό των δύο μέτρων με μείωση των προσλήψεων στο μέλλον.

 Το ΔΝΤ υποστηρίζει ότι υπάρχει ακόμα μεγάλη διαφορά μεταξύ των μισθών στο Δημόσιο και στον ιδιωτικό τομέα σε μεγαλύτερο βαθμό απ΄ ότι ισχύει στις υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες, και πως στην Ελλάδα απασχολούνται διπλάσιοι μισθωτοί (16%) απ΄ ότι στην Ευρώπη των 27 (8%)  σε σχέση με το σύνολο της μισθωτής απασχόλησης. Σύμφωνα με στοιχεία που έχουν δημοσιευτεί από τον ΣΕΒ  οι αμοιβές του προσωπικού της γενικής κυβέρνησης ανέρχονται στο 12,2% του ΑΕΠ ενώ στην ΕΕ-28 στο 10,2%, για συγκριτικά, πολύ χαμηλότερης ποιότητας προσφερόμενες υπηρεσίες.

 Το ΔΝΤ παράλληλα φέρεται να υποστηρίζει ότι πρέπει να περικοπεί ο μέσος μισθός στον δημόσιο τομέα έτσι ώστε οι σχέσεις μεταξύ μισθών και απασχόλησης στην Ελλάδα να μην διαφέρει από εκείνους στη μέση ευρωπαϊκή χώρα, γεγονός που θα επέφερε μειώσεις στον μέσο μισθό κατά -3% ή 565 ευρώ ετησίως.  Επίσης το ΔΝΤ ζητά να πλησιάσουν ακόμα περισσότερο οι μισθοί του δημόσιου με τον ιδιωτικό τομέα υπολογίζοντας ότι οι  μέσες καθαρές μηνιαίες αποδοχές στον δημόσιο τομέα ανέρχονταν  σε 1.050 ευρώ, όταν στον ιδιωτικό τομέα δεν υπερβαίνουν τα 780 ευρώ. Σύμφωνα με στοιχεία του ΣΕΒ το 2015 ήταν η πρώτη χρονιά όπου στον δημόσιο τομέα καταγράφηκε αύξηση κατά 1,5% (έναντι οριακής μείωσης -0,1% το 2014) ενώ η μεταβολή των μισθών στον ιδιωτικό τομέα κινήθηκε σε αρνητικό επίπεδο (-1,1%), όπως έγινε και το 2014 (-1,3%).

 Αξίζει να σημειωθεί ότι ο σημερινός υπουργός Επικρατείας και πρώην υπουργός Διοικητικής Ανασυγκρότησης Χρ. Βερναρδάκης, στο παρελθόν είχε αντιπαρατεθεί με σφοδρότητα στον ΣΕΒ ο οποίος σε άρθρο του περιοδικού που εκδίδει είχε υποστηρίξει ότι η μισθολογική δαπάνη στο Δημόσιο έχει υπερβεί το 13% παρα τις προσπάθειες να μειωθεί και την αποχώρηση περίπου 300.000 υπαλλήλων από το 2010 μέχρι σήμερα. Ο κ. Βερναρδάκης είχε κατηγορήσει τον ΣΕΒ για εσκεμμένη παραπληροφόρηση υποστηρίζοντας με στοιχεία ότι η μισθολογική δαπάνη δεν ξεπερνά το 9% κάτω από τον μέσο όρο των υπόλοιπων ευρωπαϊκών κρατών. Η σύγκρουση Βερναρδάκη με τον ΣΕΒ ουσιαστικά προετοίμαζε την μετωπική μεταξύ κυβέρνηση και δανειστών σύμφωνα με εκτιμήσεις στελεχών που γνωρίζουν καλά το περιεχόμενο των διαπραγματεύσεων.