Στα δύο μεγάλα δημαρχεία της χώρας τα κάλαντα είχαν τις δικές τους ιδιαιτέρες στιγμές. Γράφει σχετικά ο Μικροπολιτικός των Νέων:

«Στην Αθήνα διαπιστώθηκε ότι έλειπε ένα από τα δώρα, ένα κουτί σοκολατάκια συγκεκριμένα, από αυτά που θα μοίραζε ο Μπακογιάννης στα παιδιά που του τραγούδησαν, και έγινε ένα μίνι... σαφάρι τελευταία στιγμή (τελικά βρέθηκε). Στη Θεσσαλονίκη Κρητικοί τραγούδησαν στον δήμαρχο με αναφορά στον Μακεδονικό Αγώνα και ο Ζέρβας δάκρυσε, κυριολεκτικά, από τη συγκίνηση, και με σπασμένη φωνή τούς μίλησε για τον Ελευθέριο Βενιζέλο.»