Η ανακοίνωση του ονόµατός της στον πρόσφατο ανασχηµατισµό για την ανάληψη του χαρτοφυλακίου της υφυπουργού Υγείας για θέµατα ψυχικής υγείας µπορεί να αποτέλεσε έκπληξη για το ευρύ κοινό, καθώς το προηγούµενο διάστηµα δεν περιλαµβανόταν στα προς αξιοποίηση «γαλάζια» πρόσωπα πρώτης γραµµής, ωστόσο οι καλά γνωρίζοντες τα νεοδηµοκρατικά παρασκήνια στοιχηµάτιζαν για την ένταξή της στο κυβερνητικό σχήµα, δεδοµένης της µέχρι τώρα επιτυχηµένης κοινοβουλευτικής της παρουσίας, της άρτιας νοµικής της κατάρτισης, αλλά και την σεµνής συµπεριφοράς της.

Ο λόγος για τη Ζωή Ράπτη, η οποία έρχεται να ενισχύσει τη γυναικεία παρουσία στο Υπουργικό Συµβούλιο, από πέντε σε έξι µέλη, κάτι που ήταν στόχευση του Μεγάρου Μαξίµου εδώ και καιρό.

Η ίδια, µάλιστα, σε παλαιότερη συνέντευξή της στα «ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ» είχε εξηγήσει, «προβλέποντας» το µέλλον, ότι «ο µικρότερος αριθµός των γυναικών στο πρώτο κυβερνητικό σχήµα δεν είναι εσκεµµένος ή ενδεικτικός µειωµένης εµπιστοσύνης στις ικανότητές τους, αλλά αποτελεί τυχαίο γεγονός.

Στην πορεία, µε τόσες νέες και αξιόλογες γυναίκες που έχουν εκλεγεί µε την παράταξή µας, είµαι βεβαία ότι ο αριθµός αυτός βαθµιαία θα αυξηθεί».

βωψβψωβωψ


ΣΕ ΚΟΜΒΙΚΗ ΘΕΣΗ

Πρόκειται για ένα πρόσωπο που έχει δηµιουργήσει υψηλές προσδοκίες, καθώς εντάχθηκε στο κρίσιµο -λόγω της εποχής του COVID-19- υπουργείο Υγείας, δίπλα στον υπουργό Βασίλη Κικίλια και τον υφυπουργό Βασίλη Κοντοζαµάνη.

«Από µικρή αγαπούσα την ακρίβεια, που κάποιοι χαρακτηρίζουν τελειοµανία. Εγώ τη συσχέτιζα µε την αγάπη µου για το άριστο αποτέλεσµα», είχε δηλώσει παλαιότερα σε συνέντευξή της στα «ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ», κάτι που είχε δείξει από τα µαθητικά της χρόνια στη Σχολή Μωραΐτη, απ’ όπου αποφοίτησε µε άριστα.

«Στο σχολείο, παρότι συµµετείχα στην πιο «φασαριόζικη» παρέα, οι φίλοι µου µε αποκαλούσαν “Λούσυ”, ταυτίζοντάς µε µε την οµώνυµη φιγούρα του διαχρονικού κόµικ της παρέας του Τσάρλι Μπράουν», είχε εξηγήσει στην ίδια συνέντευξη, προσθέτοντας ότι «η Λούσυ ήταν η καλύτερη µαθήτρια, υποστήριζε µε θέρµη την άποψή της και επιζητούσε να καθοδηγήσει την παρέα. ∆εν είναι τυχαίο, λοιπόν, που από νωρίς, θέλοντας να πείθω τους άλλους, αποφάσισα να µπω στη Νοµική και να γίνω δικηγόρος».


***Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ