Εκεί που το Μέγαρο Μαξίμου περίμενε κάμποσους από τους γενικούς γραμματείς να παραιτηθούν για να πολιτευτούν στις επόμενες βουλευτικές εκλογές (που έχω την αίσθηση ότι έρχονται ολοένα και πιο κοντά), τελικά η σοδειά δεν είναι η αναμενόμενη. Αν εξαιρέσει κανείς τη Βίκυ Λοΐζου, γ.γ. Τουριστικής Πολιτικής και Ανάπτυξης, και τη Σοφία Νικολάου, γ.γ. Αντεγκληματικής Πολιτικής, μέχρι στιγμής δεν υπάρχει κανένας άλλος που να έχει δηλώσει σχετική επιθυμία.

Επ’ αυτού υπάρχουν δύο εξηγήσεις. Η πρώτη ότι είναι βολεμένοι (οι γενικοί, ειδικοί και πρόεδροι οργανισμών) στις καρέκλες τους και η δεύτερη (ενδεχομένως και η επικρατέστερη) ότι σχεδόν κανείς δεν έχει πιθανότητες να εκλεγεί. Επειδή οι περισσότεροι φοβούνται το ρίσκο, αποφάσισαν να παραμείνουν (μέχρι νεωτέρας) στις καρέκλες τους.