*Επειδή από μικρός ήμουν επαναστάτης και ήθελα να τα βάλω με το κατεστημένο δεν έχανα river party για river party στη νησιωτική και ηπειρωτική Ελλάδα. Όπως είναι γνωστό, το όμορφο νησί της Σαμοθράκης φημίζεται για τη φιλοξενία τέτοιου είδους περιστάσεων, κι έτσι, ως επαναστατημένος νέος κατάφερα να αποκτήσω καλές άκρες εκεί . Έμαθα λοιπόν ότι στο Μέγαρο Μαξίμου και την Πειραιώς, Μαρινάκης, Νέζης και σία έχουν κυκλώσει για το «γαλάζιο» ψηφοδέλτιο του νομού Έβρου, το όνομα της πρώην αντιδημάρχου του νησιού, Κατερίνας Καραμήτσου - Γιαννέλου.

*Τώρα που είπα Μαρινάκης, δεν μπορώ να μην αναγνωρίσω την ατυχία του ανδρός, ο οποίος αντί να χαίρεται τις ομορφιές της Θεσσαλονίκης με την εξαιρετική σύζυγό του (ακόμη νιόπαντρος θεωρείται οπότε το ερωτικό περιβάλλον της πόλης θα ήταν ό,τι έπρεπε για την περίπτωσή του), είναι αναγκασμένος να ταξιδεύει κάθε λίγο και λιγάκι στην συμπρωτεύουσα για να μαζεύει τα ασυμμάζευτα. Βλέπετε, όσο δεν ανοίγει η ΝΔ τη διαφορά από τον ΣΥΡΙΖΑ στην πρώτη εκλογική περιφέρεια, είναι σίγουρο, ότι ο «γαλάζιος» γραμματέας, ο Μπρατάκος κι ο Κονταδάκης θα γίνουν με μαθηματική ακρίβεια κάτι σαν... μόνιμοι κάτοικοι Θεσσαλονίκης που έλεγε κι ο Πασχάλης Τερζής. Για να ξέρετε μάλιστα τι παίζει, τώρα τελευταία, κάποιοι πέριξ της πρωθυπουργικής αυλής αναζητούν φόρμουλα προκειμένου να ενεργοποιηθεί λίγο περισσότερο, ενθυμούμενος τις κομματικές του καταβολές, ο περιφερειάρχης Κεντρικής Μακεδονίας, Απόστολος Τζιτζικώστας. Βλέπετε, οι ίδιοι κύκλοι έχουν αρχίσει να λένε ότι... παραπάει η υψηλή πολιτική με την οποία διαχειρίζεται πρόσωπα και καταστάσεις.

*Αφήνω στην άκρη το θέμα με τον απαράδεκτο Βερναρδάκη. Σε ό,τι αφορά όμως την ουσία της πολιτικής αντιπαράθεσης για το νομοσχέδιο του υπουργείου Παιδείας, δεν μπορώ να μην ρωτήσω γιατί γι’ ακόμη μια φορά η Κεραμέως αφέθηκε να... παλεύει μόνη της με τα θηρία.

*Πολύ γέλασα πραγματικά με το στραπάτσο του Μπαλτάκου και του διδύμου Μελισσανίδη - Σαββίδη που τον στηρίζουν, μετά τη ρελάνς που τους έκανε ο Βαγγέλης Μαρινάκης και την οποία στήριξε η συντριπτική πλειοψηφία των ομάδων της Superleague. Μιλάμε φυσικά για την τη δρομολόγηση της επαγγελματικής διαιτησίας, την ψήφο εμπιστοσύνης στο πρόσωπο του αρχιδιαιτητή Κλάτενμπεργκ, τον οποίο η... προεδράρα ήθελε να εξ αρχής να «τελειώσει» με το «έτσι θέλω» για να κάνει το χατίρι των Δικεφάλων, καθώς και την τοποθέτηση των βάσεων για την πλήρη αποσύνδεση του ελληνικού πρωταθλήματος ποδοσφαίρου από τις απαρχαιωμένες λογικές που εκπροσωπεί η ηγεσία της ΕΠΟ. Νομίζω ότι χθες ο Μπαλτάκος θα αισθάνθηκε χειρότερα κι από την ημέρα που εκπαραθυρώθηκε κακήν κακώς από την κυβέρνηση Σαμαρά, εξαιτίας της συναναστροφής του με τον Κασιδιάρη.

*Επειδή οι Έλληνες που διαβάζουν την σημερινή εκδοχή της άλλοτε ιστορικής εφημερίδας «Εστία» χωράνε πια σε τηλεφωνικό θάλαμο, θα σας πούμε τι έκαναν ο μεγαλοεκδότης Φιλιππάκης και ο γενικός κουμανταδόρος του φύλλου Κοττάκης, για να... κλάψετε κυριολεκτικά και μεταφορικά. Συγκεκριμένα, δυο τους αποφάσισαν να παίξουν στο πρωτοσέλιδο της εφημερίδας την... ομιλία που ΘΑ εκφωνούσε ο Κώστας Καραμανλής στην τιμητική εκδήλωση για τον Σταύρο Ξαρχάκο, αλλά μετά από δεύτερες προφανώς σκέψεις, ο πρώην πρωθυπουργός έκανε πίσω κι έτσι οι παρευρισκόμενοι δεν την άκουσαν ποτέ. Το ακόμη πιο φαιδρό, ήταν το καπέλο στο βασικό τίτλο, στο οποίο γινόταν αναφορά περί.... μηνυμάτων του πρώην πρωθυπουργού, «από μια ομιλία για τον Σταύρο Ξαρχάκο που τελικώς δεν εκφωνήθηκε». Δεν θα μπούμε φυσικά στη λογική του παραλόγου ή μάλλον της απόλυτης παράνοιας να εξηγήσουμε πώς ακριβώς ο Καραμανλής εξέπεμψε το οποιοδήποτε μήνυμα διά της σιωπής του, ούτε θα μπούμε στον πειρασμό να αναρωτηθούμε αν το περιεχόμενο του κειμένου της εφημερίδας ανταποκρίνεται σε αυτά που ΘΑ έλεγε ο ίδιος. Το μόνο που μπορούμε να συμπεράνουμε είναι ότι η λατρεία του Κοττάκη για τον Καραμανλή έχει φθάσει σε τέτοια επίπεδα, που ο δημοσιογράφος έγινε για χάρη του ένας σύγχρονος Νώε και μάλιστα πολύ πιο προχωρημένος σε σχέση με αυτά που γνωρίζουμε από τη Βίβλο! Βλέπετε η εν λόγω βιβλική μορφή συνομιλούσε με τον Ύψιστο για την Κιβωτό χωρίς να τον ακούνε οι υπόλοιποι, αμαρτωλοί και μη. Ο Κοττάκης όμως το έφθασε ακόμη παραπέρα, αφού με έναν εντελώς μεταφυσικό και σπάνιο για τις μέρες μας τρόπο, απέκτησε το αποκλειστικό προνόμιο να ακούει και να αντιλαμβάνεται τι λέει ο Καραμανλής, χωρίς καν ο τελευταίος να αρθρώνει λέξη. Αν πραγματικά δεν είχα γνώση της διαχρονικής εγκυρότητας που χαρακτηρίζει το συγκεκριμένο σύστημα, θα έλεγα ότι πρόκειται για... θαύμα!