Αλυσιδωτές αντιδράσεις προκάλεσε η ανάρτηση του Παύλου Πολάκη με την οποία απειλούσε δημοσιογράφους, δικαστές και τραπεζικούς, γεγονός που οδήγησε και στο να συζητούν στον ΣΥΡΙΖΑ να μην συμπεριληφθεί στα ψηφοδέλτια του κόμματος.

Ωστόσο, εδώ και καιρό φαίνεται πως είχε «ραγίσει το γυαλί» μεταξύ του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης, Αλέξη Τσίπρα και του Παύλου Πολάκη.

Ενδεικτικός ήταν ο «Πολιτικός Καφές» του Γιάννη Κουρτάκη τον περασμένο Ιουνίου στο Secret των Παραπολιτικών.

Δείτε αναλυτικά όσα αναφέρονταν στον «Πολιτικό Καφέ» στις 4 Ιουνίου 2022 :

«Η “Αυγή” δεν κάνει αντιπολίτευση με τα χταπόδια. Κάθε μέρα δίνει την πολιτική μάχη για λογαριασμό της Αριστεράς όσο πιο μαχητικά και τεκμηριωμένα μπορεί», επισημαίνοντας επίσης πως «το θέμα εδώ είναι ότι κάποιοι σύντροφοι θεωρούν τον εαυτό τους νόμιμο ιδιοκτήτη της παλικαρίσιας αντιπολίτευσης. Και ως νόμιμοι ιδιοκτήτες της αντιπολίτευσης, θεωρούν όλους τους άλλους νερόβραστους, συμβιβασμένους, θολοκουλτουριάρηδες, δικαιωματιστούληδες, ανίκανους για “αντρίκεια” αναμέτρηση με τον αντίπαλο. Και τους ξινίζουν τα χταπόδια».

Τα παραπάνω δεν τα γράφει κάποιος από τους δημοσιογράφους που ονειρεύεται να «χώσει τρία μέτρα κάτω από τη γη» ο Πολάκης ούτε κάποιος άλλος που ακόμα και σήμερα δεν έχει αντιληφθεί ότι «η δεύτερη φορά Αριστερά θα είναι ΑΛΛΙΩΣ» (πάντα με κεφαλαία). Οι ως άνω επισημάνσεις ανήκουν στον διευθυντή της κομματικής «Αυγής», Αγγελο Τσέκερη, και αποτελούν απάντηση στα όσα υποστήριξε από το βήμα της Κεντρικής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ ο Παύλος Πολάκης. Το γεγονός ότι μέσα από το κομματικό έντυπο της Κουμουνδούρου, και μάλιστα με άρθρο του διευθυντή της εφημερίδας, επιλέγεται να αποδοκιμαστεί η πολιτική μαρκίζα του ΣΥΡΙΖΑ είναι ενδεικτικό της απόφασης του Τσίπρα να κρατήσει αποστάσεις από τον αψύ Σφακιανό.

Οπως έχουμε γράψει εδώ και αρκετό καιρό, ο πρώην πρωθυπουργός, από την επομένη των εκλογών, δεχόταν εισηγήσεις που τον προέτρεπαν να διαχωρίσει τη θέση του από τον Πολάκη. Επί σχεδόν τρία χρόνια όχι μόνο δεν τόλμησε να υιοθετήσει αυτές τις εισηγήσεις, αλλά, απεναντίας, θεωρούσε ότι ο πρώην υπουργός ήταν χρήσιμος στη μάχη που έδινε με τον Μητσοτάκη και τη Δεξιά. Δυστυχώς για τον ίδιο, τα στοιχεία των δημοσκοπήσεων έρχονται να αποδοκιμάσουν την ανοχή του, δείχνοντας ότι και μόνο η παρουσία Πολάκη είναι αρκετή για να ναρκοθετηθεί ό,τι μα ό,τι επιχειρεί να οικοδομήσει στον χώρο της Κεντροαριστεράς. Η εκλογή του Νίκου Ανδρουλάκη στην ηγεσία του ΠΑΣΟΚ έκανε ακόμα πιο εμφανές το πρόβλημα που δημιουργούσε στον ΣΥΡΙΖΑ κυρίως η ρητορική (κατά τον διευθυντή της «Αυγής») του «ιδιοκτήτη της παλικαρίσιας αντιπολίτευσης».

Πλέον έχει γίνει διά γυμνού οφθαλμού αντιληπτό ότι ο Τσίπρας όχι μόνο έχει καταλάβει πως ο Πολάκης είναι το απόλυτο (πολιτικό) βαρίδι τόσο για τον ίδιο όσο και για τον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά, έχοντας συνειδητοποιήσει το μέγεθος της ζημιάς, φαίνεται ότι αποφάσισε τη σταδιακή αποδόμηση του αψύ Σφακιανού. Η εξέλιξη αυτή έχει προκαλέσει έντονη ανησυχία στη Ν.Δ. και προσωπικά στον Κυριάκο Μητσοτάκη, αφού, αν τελικώς ο πρόεδρος Αλέξης επιμείνει σε αυτό που ξεκίνησε σε σχέση με τον πρώην στενό συνεργάτη του, αυτομάτως το κυβερνών κόμμα χάνει τον βασικότερο εκ των πολιτικών του «χορηγών». Μάλιστα, κατά κοινή παραδοχή, είναι δύσκολο να αντικατασταθεί ο Πολάκης. Δηλαδή ένα στέλεχος που να υπονομεύει τόσο σταθερά και τόσο διαχρονικά κάθε προσπάθεια που καταβάλλει ο Τσίπρας για να σηκώσει κεφάλι.

Παράλληλα, στις 16 Απριλίου 2022, στο Secret o Γιάννης Κουρτάκης ανέφερε:

Την ώρα που ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ προσπαθεί να κάνει μια νέα αρχή, ανοίγοντας το κόμμα στο Κέντρο της πολιτικής, εμφανίζεται ο Παύλος Πολάκης και ανατινάζει ό,τι έχει οικοδομήσει σε επίπεδο στρατηγικής όλο αυτό το διάστημα ο Αλέξης Τσίπρας. Τα όσα εκτυλίχθηκαν την Τετάρτη στη Βουλή με αφορμή τη συζήτηση επί ακόμα μίας αίτησης για την άρση της βουλευτικής ασυλίας του πρώην αναπληρωτή υπουργού Υγείας, είναι λίγο έως πολύ γνωστά στο ευρύ κοινό και ικανά να υπονομεύσουν κάθε (διαφορετική) σε επίπεδο πολιτικού πολιτισμού προσπάθεια που καταβάλλει η ηγεσία της Κουμουνδούρου. Πλέον, δεν είναι λίγοι εκείνοι που έχουν αρχίσει, μεταξύ σοβαρού κι αστείου, να προσχωρούν σε μια extreme άποψη, σύμφωνα με την οποία θα πρέπει να αξιολογηθεί το timing που επιλέγει κάθε φορά για να «χτυπήσει» ο Πολάκης. Για παράδειγμα, αν κάποιος ήθελε να κάνει ζημιά προσωπικά στον κ. Τσίπρα, θα έκανε ακριβώς αυτό που επέλεξε να κάνει ο αψύς Σφακιανός λίγο πριν από την κρίσιμη μάχη των προηγούμενων ευρωεκλογών στον τότε υποψήφιο ευρωβουλευτή της Ν.Δ. Στέλιο Κυμπουρόπουλο.

Από τα στοιχεία των δημοσκοπήσεων εκείνης της περιόδου προέκυψε η τεράστια ζημιά που υπέστη ο ΣΥΡΙΖΑ εξαιτίας των όσων είπε ο Πολάκης εναντίον ενός ανθρώπου που αντιμετωπίζει σοβαρά κινητικά (και όχι μόνο) προβλήματα. Και προφανώς δεν ήταν ούτε η πρώτη, αλλά ούτε και η τελευταία φορά που ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ επέλεξε να επιδείξει μια συμπεριφορά που, δυστυχώς για τον ίδιο, είναι απορριπτέα από τη συντριπτική πλειονότητα των κεντρογενών ψηφοφόρων. Παρά τη ζημιά που κάνει στο προοδευτικό αφήγημα του Τσίπρα, μέχρι σήμερα ουδείς έχει τολμήσει να λάβει μέτρα προς την κατεύθυνση του συνετισμού. Απεναντίας, τα όσα εκτυλίχθηκαν στη Βουλή ανάμεσα στον Πολάκη και τη βουλευτή της Ν.Δ. Φωτεινή Αραμπατζή καταδεικνύουν ότι ο πρώτος έχει δημιουργήσει μια ιδιότυπη αυτονομία εντός του ΣΥΡΙΖΑ. Φυσικά, αυτό που δεν υπολογίζουν όσοι εξακολουθούν να ανέχονται (αν όχι και σε πολλές περιπτώσεις να ενθαρρύνουν) τη συμπεριφορά του είναι ότι ο σοβαρός κόσμος που τον ακούει φεύγει τρέχοντας από το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης.

Οπως, επίσης, πρέπει να γίνει αντιληπτό από τον τέως πρωθυπουργό ότι κανένας ψηφοφόρος της Κεντροαριστεράς δεν αρέσκεται στη φρασεολογία «θα σε πάω αίμα», και δη όταν απευθύνεται σε γυναίκα, ούτε φυσικά γίνονται ανεκτές οι απειλές του τύπου «τη δεύτερη φορά θα είναι αλλιώς». Είναι σαφές ότι πρωτίστως για τη Ν.Δ. και δευτερευόντως για το ΚΙΝ.ΑΛ. η εν γένει συμπεριφορά του κ. Πολάκη αποτελεί ένα από τα πιο δυνατά χαρτιά στην πορεία προς τις κάλπες. Και αυτό γιατί, εκτός του ότι λειτουργεί υπονομευτικά σε κάθε προσπάθεια του Τσίπρα να προσεγγίσει τον μεσαίο χώρο, δίνει σε κρίσιμες στιγμές επιχείρημα σε όσους θέλουν να κάνουν ζημιά στον ΣΥΡΙΖΑ.