Όταν πρέπει να γράψεις ένα ρεπορτάζ µε τίτλο «Από τον Πολάκη στον Μιθριδάτη », νοµίζω πως η δηµοσιογραφία σηκώνει τα χέρια ψηλά και, ως εκ τούτου, ο καλύτερος τρόπος για να περιγράψεις τις επιλογές του Αλ. Τσίπρα είναι να δώσεις µια σατιρική διάσταση στο όλο θέµα, µε την ελπίδα πως θα συµβάλεις στο να γίνουν «σουξέ» οι υποψηφιότητές τους στις εθνικές εκλογές της 21ης Μαΐου.

Με λένε Μιθριδάτη και αγαπώ Αλέξη, γι’ αυτό και τον προσκύνησα µήπως και βρω µια θέση.

Αν ήµουν αρλεκίνος σε άλλη εποχή, στη στέψη του ως βασιλιάς θα ήµουνα εκεί.

Από τα «Ηµισκούµπρια» δεν έκανα καριέρα, ο Μέντζελος και ο Πρύτανης µου παίρναν τον αέρα.

Το γύρισα στο σόλο και σαν τον δολοφόνο βρήκα πού είναι τα θύµατα και τους έπιανα τον κώλο.

Έγραφα άσµατα γλυκά για αγανακτισµένους, στο Σύνταγµα ήµουν µαζί µε όλους τους κολασµένους.

Εδώ είναι αλώνι για χορό, σκεφτόµουν κάθε µέρα, και η πελατεία εύκολη να πάω παραπέρα.

«Σκίσε, Αλέξη, τα µνηµόνια», ράπαρα το δεκαπέντε και η πλατεία από κάτω δεν µε έλεγε «βλαµµένε».

Είχα γίνει σύµβολό τους, δεν µε τρώγανε οι τύψεις, µε αβάνταρε και ο πρόεδρος για να παίζω στις ειδήσεις.

Θαύµαζα και τον Πολάκη και του έµοιαζα λιγάκι, είχαµε ίδιες ιδέες, και ας ήτανε χυδαίες.

Σηµασία είχε ούλοι να πειστούν πως είναι δούλοι. Και µετά το δεκαεννιά, που δεν πήγαµε καλά, δείχναµε εχθρό τον Κούλη.

Του έγραψα και ένα τραγούδι «Πάρ' τα να µη σ' τα χρωστάω», και ο ΣΥΡΙΖΑ στους στίχους βρήκε νέο «Bella ciao».

Με διαφήµισαν δεόντως, την αλήθεια δεν θα κρύψω. Ητανε πλέον θέµα χρόνου και εγώ να υποκύψω.

Θέλω να πολιτευτώ, στη Βουλή να βολευτώ, να πικάρω τους αστούς και να τρώω αστακούς.

Σε όλους τους κυρ-Παντελήδες να φωνάζω τώρα είδες πώς ένας επαναστάτης θα σου γίνει και επιστάτης.

Κάτσε εσύ στο µεροδούλι να ψηφίζεις µόνο Κούλη, όταν στην Αριστερά είναι πιο φανταχτερά.

Πρωταπριλιά συνάντησα τον µέγιστο ηγέτη και έθεσα υποψηφιότητα «αµέτι µουχαµέτι».

Κανένας δεν µας πίστεψε όταν δίναµε τα χέρια. Νόµιζαν πως πετούσαµε ψέµατα µε πανέρια.

Βλέπετε η παραπλάνηση τους έγινε συνήθεια, και όµως την Πρωταπριλιά είπαµε και µια αλήθεια.

Εγώ ανακοινώθηκα στον Νότιο Τοµέα, να δώσω τον αγώνα µου για µια Ελλάδα νέα.

Νιώθω καλά που ο αρχηγός ποτέ δεν ήταν οπαδός του Μπίου Μπίου, γιατί θα έβαζε στη θέση µου την Άντζυ τη Σαµίου.

Στη Γλυφάδα και στη Βούλα και στον Αλιµο πριν φέξει, τον σταυρό θα κυνηγάω για να φέρω στον Αλέξη.

Ψήφο-ψήφο τον καηµό σας θα µετρήσω ως την κάλπη και άµα δεν µε αποδεχτείτε, θα σας δέρνω όπου λάχει.

Εχω φίλους τσαµπουκάδες, που δεν παίρνουνε χαµπάρι, τον Πολάκη αν φωνάξω, θα σας κόψει το κεφάλι.

Τρία µέτρα θε να σκάψει προκειµένου να σας θάψει, αν δεν έχετε σκοπό ψήφο σε αριστερό.

Είµαι ο Μιθριδάτης, του Τσίπρα ο αγωγιάτης, δεν είµαι µισθοφόρος, αλλά ένας αχθοφόρος.

Πιστέψτε µε, αλήθεια σας το λέω, µπορώ και στις κηδείες σας να έρχοµαι να κλαίω.

Στους γάµους σας θα φέρνω και ένα δώρο, αλλά θα βάζω την ψήφο σας ως όρο. Και αν το απαιτήσει η ανάγκη, µπορώ να γίνω και παρανυφάκι.

∆εν είµαι σεξιστής, δεν τα έχω µε τους γκέι, τώρα που πολιτεύοµαι µου είναι αναγκαίοι. ∆εν θεωρώ τα γύναια εξώλης και προώλης, έβγαλα µίσος κάποτε γιατί ήµουν µικροπώλης.

Γι’ αυτό λοιπόν µη δίνετε έµφαση στα παλιά µου, τώρα είµαι πολιτικός, δείτε την αρχοντιά µου.

Θέλω την έδρα στη Βουλή, δίπλα από τον Πολάκη, να ρίχνω χειροκρότηµα και µη γελάς κοσµάκη.

*Δημοσιεύθηκε στο ένθετο Secret της εφημερίδας «Παραπολιτικά» στις 8/04/2023