Η μία όψη είναι τα κοράκια, τα funds  και οι εισπρακτικές, που επί ΣΥΡΙΖΑ απέκτησαν θεσμική συμμετοχή στη διαχείριση της περιουσίας του κόσμου.

Ακόμη και εξ αποστάσεως διά της ηλεκτρονικής μεθόδου, ώστε να μη διεξάγονται πλειστηριασμοί με τον πατροπαράδοτο τρόπο όπου ο κάθε αδικημένος είχε το δικαίωμα να κάνει σαματά και νταβαντούρι. Να «αλυσοδένεται» έξω από ένα γραφείο συμβολαιογράφου ή ενός δικαστηρίου και να απειλεί πως θα «αυτοκτονήσει» εάν του πάρουν το σπίτι. Όμως, πριν φτάσουμε εδώ, παραβλέπουμε κάτι ακόμη πιο σημαντικό: Το παιχνίδι στον τομέα του real estate, όπου κάνουν στην κυριολεξία πάρτι οι πολιτικοί μηχανικοί μαζί με τους μεσίτες για να ξεσπιτώνεται κόσμος και κοσμάκης από τα σπίτια του σε διάφορες γειτονιές της Αθήνας και έτσι να στήνεται μια νέα οικονομική πραγματικότητα, αφορά τον χώρο της ενοικίασης και της αγοράς ακινήτων.

Αλήθεια, ο ΣΥΡΙΖΑ που στις τάξεις του διαθέτει ουκ ολίγους επιδραστικούς πολιτικούς μηχανικούς στον χώρο των ακινήτων, οι οποίοι έχουν σχέσεις με μεσίτες και κατασκευαστές, γιατί δεν αναδεικνύει το συγκεκριμένο ζήτημα; Καλό το αφήγημα πως ο Πάτσης είχε εισπρακτική εταιρεία με τους «πολιτικούς μηχανικούς» της Αριστεράς και τους κατασκευαστές με τους οποίους συνεργάζονται στον τομέα του real estate, δεν πρέπει όμως να δούμε τι στο καλό παίζει;

Ας απαντήσουν οι πολιτικοί μηχανικοί του ΣΥΡΙΖΑ, ο Αλέξης Τσίπρας και ο Χρήστος Σπίρτζης που ήταν και πρόεδρος στο ΤΕΕ.

Δημοσιεύτηκε στην ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗ στις 12/4