Μόνο σαν κεραυνός εν αιθρία δεν έπεσε η υπόθεση του Αλέξη Γεωργούλη στην ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ.

Σύμφωνα με τις πληροφορίες, η καταγγελία που είχε γίνει εναντίον του εδώ και τουλάχιστον δύο χρόνια ήταν γνωστή στην Κουμουνδούρου, αλλά και στην ευρωομάδα του ΣΥΡΙΖΑ, όμως η διαχείρισή της έγινε με όρους «μυστικοπάθειας» ώστε να μην εκτεθεί ούτε το κόμμα μήτε και ο ίδιος ο ευρωβουλευτής, ειδικά σε μια περίοδο που το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης είχε κάνει σημαία τις «γυναικοκτονίες» και το κίνημα #MeΤoo.

Με βάση τη λογική, αλλά και τη διαδικαστική οδό που ακολουθείται σε τέτοιες περιπτώσεις, αποκλείεται μια τέτοια καταγγελία να κρατιέται ως επτασφράγιστο μυστικό ανάμεσα σε δύο ανθρώπους. Πάντα λαμβάνουν εμπιστευτική ή θεσμική ενημέρωση οι ηγεσίες των κομμάτων που έχουν στις τάξεις τους πρόσωπα ταοποία υφίστανται κάποια καταγγελία. Αυτό σημαίνει ότι στον ΣΥΡΙΖΑ κάποιοι ήξεραν για τη συγκεκριμένη υπόθεση. Όπως και στο παρελθόν είχε συμβεί κάτι αντίστοιχο. Όταν κάλυπταν τον πρέσβη της Βενεζουέλας που «την έπεφτε» σε γυναίκες υπαλλήλους και προσπαθούσαν με επιστολές, που έφεραν την υπογραφή του Αλ. Τσίπρα, να κουκουλώσουν την υπόθεση.

Το ερώτημα όμως που προκύπτει είναι αν για την υπόθεση αυτή είχε γνώση και ο Ν. Ανδρουλάκης, ο οποίος τη φερόμενη ως καταγγέλλουσα την προόριζε για υψηλόβαθμα αξιώματα στη Χαριλάου Τρικούπη. Στενοί συνεργάτες του διαρρηγνύουν τα ιμάτιά τους, σημειώνοντας ότι για το θέμα δεν είχαν καμία απολύτως ενημέρωση. Επίσης, οι βελγικές Αρχές είχαν «ορκίσει» τη φερόμενη ως καταγγέλλουσα να μη «γνωστοποιήσει» σε κανέναν τις δικαστικές ενέργειες.

Δημοσιεύτηκε στη στήλη «Αλάτι & Πιπέρι» της ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗΣ στις 18/4