Από τη λιγοστή γνώση που έχω επί των επιχειρηµατικών, διαπιστώνω εσχάτως ότι ο Ολλανδός µεγαλοεπιχειρηµατίας Χένρι Χόλτερµαν  έχει αποφασίσει (εδώ και καιρό) να στραφεί επενδυτικά (πάντα) προς τις τράπεζες. Προφανώς γιατί πιστεύει ότι είναι ένα πεδίο όπου υπάρχουν πολλά περιθώρια να βγουν πολλά λεφτά, που είναι και το ζητούµενο για τους επιχειρηµατίες, όσο πολλά κι αν έχουν (λεφτά).

Στο πλαίσιο αυτό, ο ισχυρός άνδρας της Reggeborgh ξεκίνησε να επενδύει στην Alpha Bank, αγοράζοντας σιγά-σιγά µετοχές. Και εκεί που όλοι ανέµεναν να αυξήσει περαιτέρω το ποσοστό του, µάθαµε ότι υπήρξε ένα deal µε τη UniCredit προκειµένου να αγοράσει τις µετοχές που κατέχει το ΤΧΣ. ∆εν ξέρω και προσωπικά δεν µε απασχολεί αν είχε ενηµερωθεί η πλευρά Χόλτερµαν για τη συγκεκριµένη εξέλιξη. Με δεδοµένο όµως ότι το deal (εκτός από τον πωλητή) το γνώριζε µέχρι και η κουτσή Μαρία, θεωρώ λογικό ένας από όλους να είχε ενηµερώσει και τον Ολλανδό µεγαλοµέτοχο. Οχι τίποτα άλλο, µπορεί ο άνθρωπος τώρα που αποφάσισε να επενδύσει στο εγχώριο τραπεζικό σύστηµα να έδινε κάτι παραπάνω από τους Ιταλούς. Θα µου πείτε τώρα, και είναι οι µετοχές της τράπεζες να µπαίνουν σε πλειστηριασµό;

Επ’ αυτού (αν και δεν γνωρίζω πολλά) σας έχω απάντηση. Από τη στιγµή που το ΤΧΣ είναι υποχρεωµένο να ανοίξει βιβλίο που θα δέχεται προσφορές, δεν νοµίζω ότι θα ήταν κακό να ζητηθεί και µια προσφορά από τον Χόλτερµαν. Εκτός κι αν πιστέψω αυτά που ακούω δεξιά κι αριστερά, ότι δηλαδή η κεντρική κυβέρνηση δεν θα ήθελε να διευρύνει τη συµµετοχή του στο τραπεζικό σύστηµα ο Ολλανδός. Αλλωστε, θυµήθηκα και µια παλιά ιστορία, σύµφωνα µε την οποία ο Χάρης Ηλιάδης της Goldman Sachs είχε ενηµερώσει την κυβέρνηση (του προέδρου Μητσοτάκη) για το ενδιαφέρον του Ολλανδού µεγαλοεπιχειρηµατία να αγοράσει τις µετοχές που κατέχει το ΤΧΣ στην Εθνική Τράπεζα. Με δεδοµένο ότι τελικά δεν είδα τον Χόλτερµαν να γίνεται µέτοχος στην Εθνική, υποθέτω ότι η απάντηση ήταν αρνητική.

Αν λοιπόν µαζέψω τα παλιά µε τα φρέσκα, καταλήγω σε ένα (σχετικώς αυθαίρετο) συµπέρασµα: ότι κάποιοι εντός των ελληνικών συνόρων παίρνουν ως υπόθετο την τοποθέτηση του Ολλανδού στις συστηµικές τράπεζες. ∆εν θα συνεχίσω, γιατί δεν θέλω τώρα, που είµαι σε διάθεση εθνικής ανάτασης, να χαλάσω τη διάθεση σε κάτι φίλους µου που νοµίζουν ότι τα ξέρουν (και κυρίως ότι τα κανονίζουν) όλα. Πέραν τούτου, αντιλαµβάνοµαι ότι, αν γράψω αυτά που ξέρω, θα χαλάσω και το τριήµερο του Κουρτάκη, µε τον κίνδυνο να µε αφήσει (πάλι) κάνα τρίµηνο εκτός στήλης.

*Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα «Παραπολιτικά» στις 27/10