Νικολόπουλος: Η δίωξη κατά Ψυχάρη δικαιώνει τον αγώνα μου
"Πρόκειται για δικαίωση του δοκιμαζόμενου ελληνικού λαού που ζητάει να έλθουν πίσω τα κλεμμένα πίσω"
Ο Πρόεδρος του Χριστιανοδημοκρατικού Κόμματος Ελλάδος Ανεξάρτητος Βουλευτής Νίκος Νικολόπουλος, όπως είναι γνωστό έχει συγκρουστεί μετωπικά με τους «νταβατζήδες» και με τον ΔΟΛ, την ναυαρχίδα (κάποτε…) του τύπου στην Ελλάδα. Ανέλαβε κοινοβουλευτικές πρωτοβουλίες, από την εποχή Κώστα Καραμανλή, και παρέθετε στοιχεία στην Βουλή των Ελλήνων, που αξιοποιήθηκαν από τις οικονομικές ελεγκτικές (ΣΔΟΕ, ΚΕΦΟΜΕΠ) και τις δικαστικές αρχές (Οικονομικοί Εισαγγελείς)) και χτες ασκήθηκε ακόμα μία ποινική δίωξη σε βάρος του εκδότη του «Βήματος» Στ. Ψυχάρη, σε βαθμό κακουργήματος, για εκτεταμένη φοροδιαφυγή. Η δίωξη Ψυχάρη ήρθε να προστεθεί στις διώξεις που ήδη έχουν ασκηθεί σε Αλαφούζο, Μπόμπολα, Κοντομηνά, Ρέστη, Κυριακίδη κ.α. και «υπακούει» στο αίτημα «ΦΕΡΤΕ ΠΙΣΩ ΤΑ ΚΛΕΜΜΕΝΑ».
Με αφορμή την ανωτέρω εξέλιξη, ο Νίκος Νικολόπουλος προέβη στην ακόλουθη δήλωση:
«Η άσκηση δίωξης, σε βαθμό κακουργήματος, σε βάρος του εκδότη Στ. Ψυχάρη για φοροδιαφυγή αποτελεί την προσωπική δικαίωση ενός πολύχρονου και πολύμοχθου αγώνα, που έχει ως στόχο την «εξάρθρωση» της νταβατζηδοκρατίας, η οποία επί δεκαετίες λυμαινόταν τον δημόσιο πλούτο ανεβοκατεβάζοντας κυβερνήσεις.
Η συγκεκριμένη άσκηση δίωξης καταρρίπτει πολλούς μύθους, καθώς αποδεικνύεται ότι όταν η πολιτική και η δικαστική εξουσία δεν είναι εξαρτημένες, επιτελούν στο ακέραιο το καθήκον τους, φέρνοντας σε ισοϋψή θέση αντιμετώπισης όλους τους Έλληνες.
Ουδείς, λοιπόν, αήττητος. Ουδείς άτρωτος και ιδίως εν έτει 2016, ουδείς υπεράνω του νόμου. Κάνω την εν λόγω επισήμανση , γιατί μέχρι πρότινος πολλοί παροικούντες εν τη Ιερουσαλήμ της διαπλοκής, της ασυδοσίας και της ατιμωρησίας, λοιδορούσαν τον αγώνα μου, λέγοντας ότι κυνηγώ χίμαιρες και ότι στο τέλος «θα σπάσω τα μούτρα μου». Όμως το αντίθετο συνέβη, καθώς έχει ήδη σπάσει το «απόστημα» και η νταβατζηδοκρατία καταρρέει.
Ένας – ένας δε, οι δράστες της λεηλασίας και της περιφρόνησης του ιδρώτα και του «αίματος» που δίνει ο Ελληνικός λαός από το υστέρημα του την τελευταία 7ετία, είναι βέβαιο ότι θα συναντήσουν τον Ψυχάρη στα σκαλοπάτια του Εισαγγελέα, στα ανακριτικά γραφεία και στα εδώλια των κατηγορουμένων. Και ας είναι προνοητικοί, εξασφαλίζοντας από το τώρα «ριγέ» φόρμες!
Η Εισαγγελία Πρωτοδικών έκανε το καθήκον της. Προσωπικά έκανα το χρέος μου και έχω ήσυχη την συνείδηση μου . Η περιπέτεια του Στ. Ψυχάρη, από ανθρώπινης πλευράς, με λυπεί και ας με είχαν «περιποιηθεί» με τον πιο αναίσχυντο τρόπο, τα δημοσιογραφικά του όργανα. Υπεράνω όμως από κάθε συναίσθημα ο απολογισμός που αδιαλείπτως κάνω απέναντι στους συμπατριώτες μου μας, οι οποίοι με στέλνουν ανελλιπώς στην Βουλή.
Έχει σημασία να θυμίσω τον προκλητικό, υποτιμητικό και ειρωνικό τρόπο των ρεπορτάζ και σχολίων του ΔΟΛ σε βάρος μου. Να θυμίσω, ότι ήδη έχω ασκήσει όλα τα ένδικα μέσα σε βάρος 6-7 «δικτατορίσκων» της δημοσιογραφίας, που προσπάθησαν να με εξοντώσουν πολιτικά και ηθικά, σπιλώνοντας την τιμή και την υπόληψη μου. Αναφέρομαι, για την ιστορία, στους Στ. Ψυχάρη, Γ. Πρετεντέρη, Β. Χιώτη, Αντ. Καρακούση, Λευτ. Γιαννακόπουλο, Ιωσήφ Πολυμίλη και Δήμητρα Κρουστάλλη.
Αντιμετώπισα ένα κρεσέντο ύβρεων και λοιδοριών. Με αποκάλεσαν ειρωνικά «εντιμότατο» . Έγραψαν ότι όσοι φεύγουν από το «μαντρί…» θέλουν γιατρό., Ας κοιταχτούν τώρα μεταξύ τους και ας συνειδητοποιήσουν το μέγεθος της περιπέτειας του αφεντικού τους, μήπως και συνέλθουν και αποφύγουν την επίσκεψη σε…γιατρό!
Φυσικά, ασκώντας τα καθήκοντα μου ουδέποτε εμφιλοχώρησε η χαιρεκακία στις πρωτοβουλίες μου. Γι αυτό και χαίρομαι που οι τράπεζες έχουν εκπονήσει σχέδιο για να συνεχιστεί η λειτουργία του πιο ιστορικού δημοσιογραφικού συγκροτήματος της χώρας μας. Χαίρομαι για την μεγάλη πλειοψηφία των εργαζομένων στο ΔΟΛ, που δεν έχουν συμπράξει , ούτε … εξουσιοδότησαν τον Στ. Ψυχάρη να οδηγήσει το συγκρότημα στον ολισθηρό κατήφορο της χρεοκοπίας.
Τέλος, ελπίζω ότι η εξυγίανση του ΔΟΛ θα εντείνει τον αγώνα της συντεταγμένης πολιτείας, για να καθαρίσει η ήρα από το στάρι, στον χώρο των ΜΜΕ, προκειμένου να επανατοποθετηθεί η χαμένη, εν πολλοίς, αξιοπιστία τους».