Όλοι έχουμε στο μυαλό μας τον κανονισμό των 100 ml όταν βάζουμε υγρά και τζελ στη χειραποσκευή με την οποία θα ταξιδέψουμε!

Ο κατάλογος των αντικειμένων που απαγορεύονται σε ένα αεροπλάνο είναι μεγάλος και αφήνει πίσω σου τα ποτά, τα προϊόντα περιποίησης, τα σπρέι και άλλα πολλά.

Και γιατί συμβαίνει λοιπόν αυτό;

Επειδή απλά, είναι δύσκολο να ξεχωρίσεις ένα επικίνδυνο υγρό από ένα ακίνδυνο όταν έχεις πολύ περιορισμένο χρόνο ελέγχου - για παράδειγμα να ξεχωρίσεις ένα μπουκάλι γεμάτο νερό από ένα μπουκάλι γεμάτο από μια χημική ουσία όπως το υπεροξείδιο του υδρογόνου που θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για την παραγωγή εκρηκτικών υγρών .

Όλα ξεκίνησαν το 2006...
Στην Ιαπωνία, έχουν ήδη σαρωτές μπουκαλιών που μπορούν να εντοπίσουν ύποπτα υγρά. Αυτά υιοθετούνται ολοένα και περισσότερο από άλλες χώρες, και όταν αποκτήσει όλος ο πλανήτης αυτά τα μηχανήματα κατά πάσα πιθανότητα η απαγόρευση θα αρθεί.

Όλα αυτά ξεκίνησαν μετά τη σύλληψη ενός τρομοκράτη, ενός Βρετανού από το Μπέρμιγχαμ, ονόματι Αχμέντ Αλί,, που δοκίμασε να περάσει εκρηκτικά υγρά το 2006.

Φυσικά δεν είναι δυνατόν κανείς να ελέγχει ένα ένα τα υγρά στα μπουκάλια των επιβατών, όταν υπάρχουν εκατοντάδες άτομα που θέλουν να μπουν στο αεροπλάνα τους, έτσι όλα τα υγρά κάθε είδους απαγορεύτηκαν από την TSA.