ΕΚΤΑΚΤΗ ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ
ΣΥΡΙΖΑ: Eσωκομματικές ενστάσεις για το αδίκημα του βιασμού στον νέο ΠΚ
Εν μέσω των έντονων αντιδράσεων και κινητοποιήσεων από φεμινιστικές οργανώσεις
Εσωκομματικές ενστάσεις σχετικά με το αδίκημα του βιασμού, εν μέσω των έντονων αντιδράσεων και κινητοποιήσεων από φεμινιστικές οργανώσεις, εξέφρασαν βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ σήμερα στην αρμόδια επιτροπή της Βουλής, παρά τη γενικότερη ομοφωνία περί ανάγκης προώθησης του νέου Ποινικού Κώδικα και Κώδικα Ποινικής Δικονομίας.
Ειδικότερα, διευκρινίσεις για τον ορισμό του βιασμού και τις ποινές που θεσπίζονται ζήτησαν από τον υπουργό Δικαιοσύνης, η Αννέτα Καββαδία και η Μαρία Θελερίτη, στη σκιά ανακοινώσεων από οργανώσεις - μεταξύ των οποίων και η Διεθνής Αμνηστία - που μιλούν για διάκριση των βιασμών με τον νέο Κώδικα σε κακουργηματικού και πλημμεληματικού χαρακτήρα.
«Το θύμα βιασμού είναι θύμα βιασμού σε κάθε περίπτωση, είτε τετελεσμένης πράξης βίας είτε απειλής παράνομης πράξης», ανέφερε κατά τη συζήτηση η βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, Αννέτα Καββαδία.
Η βουλευτής επισήμανε την ανάγκη ξεκάθαρης αποσαφήνισης σε ό,τι αφορά το θέμα του βιασμού, και την κατηγορηματική αναφορά της συναίνεσης ή μη.
Αναφερόμενη στην κρισιμότητα και τη βαρύτητα ψήφισης των Κωδίκων, η Αννέτα Καββαδία, αφού αναγνώρισε τον συγκεκριμένο τρόπο με τον οποίον, όπως είπε, δομείται η έννομη τάξη και ιδίως η ποινική νομοθεσία με βάση τις αρχές της κλιμάκωσης και της αναλογικότητας των ποινών, ήταν κατηγορηματική: «Το θύμα βιασμού είναι θύμα βιασμού σε κάθε περίπτωση, είτε τετελεσμένης πράξης βίας είτε απειλής παράνομης πράξης (όπως προβλέπει η παράγραφος 5 του άρθρου 336), με ευθεία αναφορά στην άσκηση ψυχολογικής βίας. Όπως και να έχει, η απουσία συναίνεσης συνιστά βιασμό και σε αυτό, φαντάζομαι, δεν διαφωνεί κανείς και καμιά μας. Βιασμός, δηλαδή, που δεν μπορεί να αποδειχθεί δεν είναι βιασμός;».
Επίσης, υπογράμμισε την ανάγκη να ενθαρρύνονται οι γυναίκες για να καταγγέλλουν τέτοιου είδους εγκλήματα, διότι «όσο και αν οι απαντήσεις - σε νομικό επίπεδο - μπορεί να φαντάζουν ξεκάθαρες, δεν συμβαίνει το ίδιο με το πώς αυτές προσλαμβάνονται από την κοινωνία».
Σύμφωνα με το skai.gr, στη διεύρυνση του τι νοείται βιασμός μέσω της κύρωσης της Σύμβασης της Κωνσταντινούπολης, που ορίζει το δεσμευτικό νομικό πλαίσιο για την πρόληψη όλων των μορφών βίας κατά των γυναικών και την προστασία των θυμάτων έμφυλης και ενδοοικογενειακής βίας, στάθηκε και η βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, Μαρία Θελερίτη, υπογραμμίζοντας ότι αυτή η διάσταση της διεύρυνσης θα έπρεπε να αποτυπώνεται και στον νέο Ποινικό Κώδικα. «Ο βιασμός ακόμα και όταν δεν μπορεί να αποδειχθεί δεν παύει να είναι βιασμός», τόνισε.
Από την πλευρά του πάντως, ο υπουργός Δικαιοσύνης Μιχάλης Καλογήρου υπεραμύνθηκε των διατάξεων του νέου Ποινικού Κώδικα, υποστηρίζοντας ότι διασφαλίζουν πλήρως τα δικαιώματα του θύματος.
Όπως είπε ο κ. Καλογήρου, πέρα από το αδίκημα σε βαθμό κακουργήματος για βιασμό μέσω σωματικής βίας ή σωματικής απειλής και το αδίκημα σε βαθμό πλημμελήματος, προβλέπεται έκτιση ποινής 3 ετών, εξηγώντας ότι αφορά τις περιπτώσεις που ο δράστης όταν δεν καταργεί δια της βίας τη βούληση του θύματος περιορίζει την ελευθερία επιλογής του, όπως για παράδειγμα ο εκβιασμός για την αποφυγή δημοσιοποίησης ευαίσθητων προσωπικών δεδομένων.
Τόνισε, δε, ότι στο νέο Ποινικό Κώδικα τιμωρείται η κατάχρηση εξουσίας εκ μέρους συγκεκριμένων προσώπων προκειμένου να επιτύχουν γενετήσια επαφή με πρόσωπα που εξαρτώνται από αυτούς.
Ειδικότερα, διευκρινίσεις για τον ορισμό του βιασμού και τις ποινές που θεσπίζονται ζήτησαν από τον υπουργό Δικαιοσύνης, η Αννέτα Καββαδία και η Μαρία Θελερίτη, στη σκιά ανακοινώσεων από οργανώσεις - μεταξύ των οποίων και η Διεθνής Αμνηστία - που μιλούν για διάκριση των βιασμών με τον νέο Κώδικα σε κακουργηματικού και πλημμεληματικού χαρακτήρα.
«Το θύμα βιασμού είναι θύμα βιασμού σε κάθε περίπτωση, είτε τετελεσμένης πράξης βίας είτε απειλής παράνομης πράξης», ανέφερε κατά τη συζήτηση η βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, Αννέτα Καββαδία.
Η βουλευτής επισήμανε την ανάγκη ξεκάθαρης αποσαφήνισης σε ό,τι αφορά το θέμα του βιασμού, και την κατηγορηματική αναφορά της συναίνεσης ή μη.
Αναφερόμενη στην κρισιμότητα και τη βαρύτητα ψήφισης των Κωδίκων, η Αννέτα Καββαδία, αφού αναγνώρισε τον συγκεκριμένο τρόπο με τον οποίον, όπως είπε, δομείται η έννομη τάξη και ιδίως η ποινική νομοθεσία με βάση τις αρχές της κλιμάκωσης και της αναλογικότητας των ποινών, ήταν κατηγορηματική: «Το θύμα βιασμού είναι θύμα βιασμού σε κάθε περίπτωση, είτε τετελεσμένης πράξης βίας είτε απειλής παράνομης πράξης (όπως προβλέπει η παράγραφος 5 του άρθρου 336), με ευθεία αναφορά στην άσκηση ψυχολογικής βίας. Όπως και να έχει, η απουσία συναίνεσης συνιστά βιασμό και σε αυτό, φαντάζομαι, δεν διαφωνεί κανείς και καμιά μας. Βιασμός, δηλαδή, που δεν μπορεί να αποδειχθεί δεν είναι βιασμός;».
Επίσης, υπογράμμισε την ανάγκη να ενθαρρύνονται οι γυναίκες για να καταγγέλλουν τέτοιου είδους εγκλήματα, διότι «όσο και αν οι απαντήσεις - σε νομικό επίπεδο - μπορεί να φαντάζουν ξεκάθαρες, δεν συμβαίνει το ίδιο με το πώς αυτές προσλαμβάνονται από την κοινωνία».
Σύμφωνα με το skai.gr, στη διεύρυνση του τι νοείται βιασμός μέσω της κύρωσης της Σύμβασης της Κωνσταντινούπολης, που ορίζει το δεσμευτικό νομικό πλαίσιο για την πρόληψη όλων των μορφών βίας κατά των γυναικών και την προστασία των θυμάτων έμφυλης και ενδοοικογενειακής βίας, στάθηκε και η βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, Μαρία Θελερίτη, υπογραμμίζοντας ότι αυτή η διάσταση της διεύρυνσης θα έπρεπε να αποτυπώνεται και στον νέο Ποινικό Κώδικα. «Ο βιασμός ακόμα και όταν δεν μπορεί να αποδειχθεί δεν παύει να είναι βιασμός», τόνισε.
Από την πλευρά του πάντως, ο υπουργός Δικαιοσύνης Μιχάλης Καλογήρου υπεραμύνθηκε των διατάξεων του νέου Ποινικού Κώδικα, υποστηρίζοντας ότι διασφαλίζουν πλήρως τα δικαιώματα του θύματος.
Όπως είπε ο κ. Καλογήρου, πέρα από το αδίκημα σε βαθμό κακουργήματος για βιασμό μέσω σωματικής βίας ή σωματικής απειλής και το αδίκημα σε βαθμό πλημμελήματος, προβλέπεται έκτιση ποινής 3 ετών, εξηγώντας ότι αφορά τις περιπτώσεις που ο δράστης όταν δεν καταργεί δια της βίας τη βούληση του θύματος περιορίζει την ελευθερία επιλογής του, όπως για παράδειγμα ο εκβιασμός για την αποφυγή δημοσιοποίησης ευαίσθητων προσωπικών δεδομένων.
Τόνισε, δε, ότι στο νέο Ποινικό Κώδικα τιμωρείται η κατάχρηση εξουσίας εκ μέρους συγκεκριμένων προσώπων προκειμένου να επιτύχουν γενετήσια επαφή με πρόσωπα που εξαρτώνται από αυτούς.