Πυκνώνουν τα σύννεφα για την επόμενη μέρα στον ΣΥΡΙΖΑ. Από τη μία ο γνωστός «πονοκέφαλος» που ακούει στο όνομα «διάδοχος του γραμματέα Σκουρλέτη ». Από την άλλη, η «πασοκοποίηση» που ενοχλεί ιδιαίτερα στελέχη όπως τον Ευκλείδη Τσακαλώτο. 

Πρόσφατα, ο τέως υπουργός Οικονομικών ρωτήθηκε για το αν φοβάται να μην μολυνθεί ο ΣΥΡΙΖΑ από την «πασοκοποίηση», απαντώντας ότι θα ήταν αφελής ή ανιστόρητος αν δεν ανησυχούσε. Έσπευσε, πάντως, να δηλώσει σίγουρος ότι η ηγεσία και η βάση του ΣΥΡΙΖΑ θα αποτρέψουν το... pasokification.

Ως κορωνίδα σε όλα αυτά είναι το θέμα της ηγεσίας. Μπορεί ο Αλέξης Τσίπρας να δήλωνε στην πρόσφατη συνεδρίαση της Πολιτικής Γραμματείας του ΣΥΡΙΖΑ ότι δεν χρειάζεται εκλογή από τη βάση για να αποκτήσει κύρος (γεγονός που δεν άφησε ασχολίαστο η ΝΔ), ωστόσο, στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ δεν συμμερίζονται όλοι τη βεβαιότητα για το κύρος του.

Tο θέμα της εκλογής προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ από τη βάση του κόμματος επανέφερε η Ρένα Δούρου, διαφοροποιούμενη από τον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ.

«Αν χρειαστεί, και αυτό το θέμα θα συζητηθεί ανοιχτά, οργανωμένα και δημοκρατικά», σχολιάζει η τέως Περιφερειάρχης Αττικής, τονίζοντας ότι δεν υπάρχουν συζητήσεις-ταμπού.

Σε συνέντευξή της στο news247.gr, η τέως περιφερειάρχης είπε:

«Το καθοριστικό είναι να γίνει ο ΣΥΡΙΖΑ σημείο αναφοράς στην κοινωνία. Αυτό σημαίνει ότι και η εκλογή του προέδρου πρέπει να συμβάλει σε αυτή την προσπάθεια με τρόπο που θα καθορίσουμε συλλογικά όπως πάντα. Εννοείται ότι δεν υπάρχουν συζητήσεις-ταμπού και αν χρειαστεί, και το θέμα της εκλογής προέδρου από τη βάση θα συζητηθεί ανοικτά, οργανωμένα και δημοκρατικά. Γονιδιακά άλλωστε ο ΣΥΡΙΖΑ δεν ήταν ποτέ αρχηγοκεντρικός μηχανισμός. Όμως σήμερα εκείνο που προέχει είναι ο ριζικός, προγραμματικός μετασχηματισμός του ΣΥΡΙΖΑ σε εκφραστή ενός πλατιού δημοκρατικού, προοδευτικού μετώπου».

Σε ερώτηση για το τι θέσεις θα διεκδικήσει στην ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ τονίζει με νόημα: «Ο ΣΥΡΙΖΑ ποτέ δεν υπήρξε κόμμα διεκδίκησης αξιωμάτων ή θέσεων, κόμμα δελφίνων ή κληρονόμων. Αυτή άλλωστε ήταν και είναι η διαφορά του από τα παραδοσιακά αρχηγοκεντρικά κόμματα, όπου οι αποφάσεις λαμβάνονται από στενούς κύκλους εξουσίας. Προσωπικές στρατηγικές και θεσιθηρία δεν χωρούν στη συλλογική δουλειά ειδικά μάλιστα σήμερα που ο ΣΥΡΙΖΑ καλείται να ανταποκριθεί στη διπλή ευθύνη αφενός της δομικής ανασυγκρότησής του και αφετέρου της προάσπισης των επιτευγμάτων της κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ που επιχειρεί να ακυρώσει η σημερινή κυβέρνηση. Στον ΣΥΡΙΖΑ λειτουργούσαμε και λειτουργούμε ανοικτά, συλλογικά, δημοκρατικά, χωρίς να κρύβουμε τις όποιες διαφορετικές μας απόψεις, όμως αυτές είναι και η δύναμή μας. Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν ήταν ποτέ κόμμα για προσωπική καριέρα».

Απαντώντας, τέλος, στο σχόλιο ότι η ίδια είναι «δυνάμει δελφίνος», επισημαίνει: «Όσοι επιδίδονται σε δελφινολογίες, είναι μακράν νυχτωμένοι. Δεν γνωρίζουν τη Δούρου αλλά δεν γνωρίζουν και τον ΣΥΡΙΖΑ.»

Και κίνημα «δεν πληρώνω» στο κόμμα

Υπάρχει ακόμα μία διάσταση της αμφισβήτησης στο εσωτερικό του κόμματος. Ομάδα 20 βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ αρνούνται να συμμορφωθούν με την απόφαση του Τσίπρα και δεν καταβάλλουν το 40% της μηνιαίας αποζημίωσης στο κομματικό ταμείο.

Παράλληλα, δεν αποδέχονται να παραχωρήσουν στο κόμμα τους τρεις από τους πέντε κοινοβουλευτικούς συνεργάτες, σύμφωνα με εσωτερική οδηγία.