Η περίπτωση του Στέλιου Κυμπουρόπουλου είναι ξεχωριστή από τις άλλες. Ενας αγωνιστής της ζωής, που έχει συγκινήσει με όσα έχει πετύχει, αποτελεί παράδειγμα για τα άτομα με κινητικά προβλήματα και όχι μόνο. Ενας επιστήμονας που επελέγη να είναι υποψήφιος ευρωβουλευτής της Ν.Δ. και συγκέντρωσε 577.114 ψήφους, ξεπερνώντας κατά πολύ το προηγούμενο ρεκόρ του Μανώλη Γλέζου στις ευρωεκλογές του 2014. Ψηφίστηκε από το 10% όσων ψήφισαν συνολικά, ανεξαρτήτως κόμματος.

Στην Ευρωβουλή ανέλαβε καθήκοντα στα λεγόμενα «βαριά» χαρτοφυλάκια: Επιτροπή Απασχόλησης και Κοινωνικών Υποθέσεων, μέλος των αντιπροσωπιών στην Κοινοβουλευτική Συνέλευση της Ενωσης για τη Μεσόγειο και με χώρες του Μασρέκ, αναπληρωτής στην Επιτροπή Περιφερειακής Ανάπτυξης και την Υποεπιτροπή Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων. Εχουν περάσει σχεδόν τέσσερις μήνες από τις ευρωεκλογές και περισσότεροι από δύο από τις εθνικές εκλογές. Είναι μια απόσταση που μας επιτρέπει να δούμε τα πράγματα διαφορετικά, πιο καθαρά.

Συναντήσαμε τον Στέλιο Κυμπουρόπουλο στο περιθώριο της Ολομέλειας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, για να μας πει τις εκτιμήσεις του για τις πρώτες ημέρες της κυβέρνησης, της νέας περιόδου που ξεκινά για την Ε.Ε. και για τις νέες αρμοδιότητές του στην Ευρωβουλή.

Πώς βλέπετε τον ρόλο σας στην Ευρωβουλή;

Το Ευρωκοινοβούλιο είναι απίστευτα οργανωμένο και οι διοικητικοί μηχανισμοί λειτουργούν με απίστευτο επαγγελματισμό. Η ευθύνη που μου έχουν αναθέσει οι συμπολίτες μου δεν περιορίζεται μόνο στην εξυπηρέτηση των αμιγώς ελληνικών ζητημάτων, αλλά επεκτείνεται στη διαμόρφωση συνολικά νέων συνθηκών και προοπτικών για όλους τους Ευρωπαίους. Σε αυτό κατευθύνω και τις μέχρι τώρα προσπάθειές μου, ζητώντας online εκπαιδευτικά μέσα και μέσα τηλε-εργασίας, εκπαίδευση και κατάρτιση για τη μετάβαση σε καθαρές μορφές παραγωγής ενέργειας, εργαλεία για την ενίσχυση της απασχόλησης των αναπήρων και προνομιακή αντιμετώπιση των περιφερειών που δέχονται ασύμμετρα κύματα μετανάστευσης και προσφύγων.

Στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο είστε μέλος της Επιτροπής Απασχόλησης και Κοινωνικών Υποθέσεων. Ποιους στόχους έχετε βάλει;

Υπάρχουν τεράστια περιθώρια αύξησης της απασχόλησης στοχεύοντας σε συγκεκριμένους θυλάκους ανεργίας, όπως οι περιοχές που βίωσαν την αποβιομηχάνιση, αλλά και πληθυσμιακές ομάδες, όπως οι γυναίκες, οι πτυχιούχοι νέοι και οι ανάπηροι. Υπάρχει, επίσης, το μείζον ζήτημα της εναρμόνισης της εργατικής και της κοινωνικής νομοθεσίας, για να διαμορφωθεί ένα ελάχιστο κοινό ευρωπαϊκό κοινωνικό κράτος σε παροχές και υπηρεσίες, αλλά και μια ελάχιστη κοινή ευρωπαϊκή ασφαλιστική και εργατική νομοθεσία, προς όφελος εργαζομένων και εργοδοτών. Στην επίτευξη αυτών των στόχων κατευθύνω τις ενέργειές μου. Γνωρίζω ότι είναι μεγαλεπήβολοι και δύσκολοι, όμως είναι απαραίτητο να δράσουμε αποφασιστικά, έτσι ώστε η Ευρώπη να κρατήσει την πρωταγωνιστική θέση της στην παγκόσμια οικονομία, αλλά και να διατηρήσει ή ακόμα και να ενισχύσει το κοινωνικό κράτος.

Η Ελλάδα στην Ευρώπη: Τι έμεινε από την κρίση; Πώς βλέπετε τη θέση της σήμερα;

Η Ελλάδα πάντα υπήρξε στην αιχμή των διαδικασιών για την υλοποίηση του ευρωπαϊκού οράματος από την αρχή και συνεχίζει να παραμένει, ανεξάρτητα από κυβερνήσεις, σε καιρούς ευημερίας ή σε καιρούς κρίσης, αταλάντευτα προσηλωμένη σε αυτό το όραμα. Ομως, αυτό δεν μου αρκεί. Θέλω η Ελλάδα να μετατραπεί σε αναπτυξιακό, θεσμικό, κοινωνικό πρότυπο για τα νεότερα μέλη της Ενωσης και για όσα θα ενταχθούν. Θέλω η χώρα μας όχι μόνο να υποστηρίζει τις πολιτικές διεύρυνσης και εμβάθυνσης, αλλά και να είναι πρωτοπόρος σε αυτές τις πολιτικές. Θέλω μια Ελλάδα που θα αποτελεί τον δίαυλο οικονομικής συνεργασίας και πολιτικής επικοινωνίας της Ενωσης με την Μέση Ανατολή. Θέλω μια Ελλάδα που, όπως είπε και ο Paul Valery, θα συνδράμει την Ευρώπη, για να μην είναι ένα μικρό ακρωτήρι της Ασίας, αλλά το πολύτιμο κομμάτι του σύμπαντος, το μαργαριτάρι της Γης, το μυαλό ενός μεγάλου σώματος.

Η καθημερινότητά σας στην Ευρωβουλή;

Η καθημερινότητά μου στο Ευρωκοινοβούλιο είναι εύκολη, καθώς δεν αντιμετωπίζω κανένα απολύτως πρόβλημα που να μην μπορεί να επιλυθεί σε επίπεδο προσβασιμότητας. Τώρα, αν ρωτάτε για τον καθημερινό όγκο εργασίας, αυτός πραγματικά είναι τεράστιος, όχι όμως τόσο ώστε να μην μπορείς να αντεπεξέλθεις. Αρκεί να είσαι μεθοδικός, οργανωτικός και να έχεις καλούς συνεργάτες.

Πώς κρίνετε τις πρώτες ημέρες της νέας κυβέρνησης;

Διαρκώς κατά τη διάρκεια των ευρωεκλογών και των εθνικών εκλογών δήλωνα την απόλυτη εμπιστοσύνη μου στον Κυριάκο Μητσοτάκη και τη Νέα Δημοκρατία, γιατί πίστευα πως μπορούν να κάνουν τα πράγματα καλύτερα σε κοινωνικό και πολιτικό επίπεδο. Γιατί πίστευα πως μπορεί να θέσει και να υλοποιήσει αυτήν τη στρατηγική και το πλάνο που έχει για την Ελλάδα και τους Ελληνες και αυτό φάνηκε ήδη αυτούς τους δύο πρώτους μήνες διακυβέρνησης. Είναι ένας νέος άνθρωπος και μια νέα κυβέρνηση, η οποία έχει βάσεις, καλλιέργεια και θέλει να πάει μπροστά την Ελλάδα. Θεωρώ ότι αυτό αποδείχθηκε από τα πρώτα βήματα, με τις πρώτες επιλογές. Η συνέχεια της νέας κυβέρνησης πιστεύω ότι θα είναι ακόμα καλύτερη.

Της αντιπολίτευσης;

Η αντιπολίτευση προσπαθεί να μαζέψει τα κομμάτια από μια κυβερνητική θητεία η οποία δεν είχε αποτέλεσμα και άφησε έντονες θεσμικές και κοινωνικές πληγές στην ελληνική κοινωνία. Το χειρότερο, όμως, είναι πως η αντιπολίτευση αρνείται να δει την πραγματικότητα και να κάνει έστω την αυτοκριτική της, για να γίνει χρήσιμη στη χώρα και στον λαό, αλλά και στο πολιτικό σύστημα. Αντίθετα, παραμένει εγκλωβισμένη στις εμμονές και τις ιδεοληψίες της.

Τι θα λέγατε σήμερα στον Παύλο Πολάκη, αν τον συναντούσατε;

Αν συναντιόμουν τετ-α-τετ με οποιονδήποτε βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ, και ειδικότερα με τον κ. Πολάκη, θα πρότεινα να σταματήσουμε τα επικοινωνιακά και να ασχοληθούμε με την ουσία. Οχι γιατί αυτά που είπε ήταν ασήμαντα ή αδιάφορα ή γιατί αρμόζει ή δεν αρμόζει σε έναν υπουργό να εκφέρει τέτοιου χαμηλού επιπέδου πολιτικό λόγο, αλλά γιατί αυτό δεν οδηγεί στην επίλυση των προβλημάτων.

Δημοσιεύθηκε στα Παραπολιτικά 28/9/2019