Η Έλενα Ράπτη, βουλευτής Α’ Θεσσαλονίκης στην ομιλία της στο Νομοσχέδιο του Υπουργείου Δικαιοσύνης «Διαμεσολάβηση σε αστικές και εμπορικές υποθέσεις» μίλησε για τη μεγάλη αξία του νομοσχεδίου που αποτελεί μια τεράστια ευκαιρία να αλλάξει ο χάρτης επίλυσης των συγκρούσεων στη χώρα μας, για την τάση αποδικαστηριοποίησης σε ολόκληρο τον κόσμο και την αναμφίβολη χρησιμότητά του στην αναβάθμιση της λειτουργίας της δικαιοσύνης.
Τόνισε την κοινωνική διάσταση του νόμου, που σημαίνει πολύ λιγότερες συγκρούσεις, νέα κουλτούρα επίλυσης και μικρότερη οικονομική επιβάρυνση για τον πολίτη αλλά και αξία του νόμου για την επιχειρηματικότητα, που σημαίνει άμεση λύση για χιλιάδες υποθέσεις, συνέχιση της εμπορικής σχέσης των μερών, οικονομία που δε σταματά να παράγει ΑΕΠ.

Η Έλενα Ράπτη μίλησε για την μεγάλη τομή του νόμου, που είναι η υποχρέωση των μερών μιας διαφοράς να προσέλθουν σε μια αρχική συνεδρία με έναν ουδέτερο διαμεσολαβητή προκειμένου να εξετάσουν τη δυνατότητα να επιλυθεί η διαφορά τους με διαμεσολάβηση αποφεύγοντας τα δικαστήρια, ενώ αναφέρθηκε και στη διεύρυνση των διαφορών που υπόκεινται στην υποχρεωτική διαμεσολάβηση. Τέλος τόνισε την ανάγκη ο νόμος να στηριχθεί από μια διαρκή εκστρατεία προβολής και ενημέρωσης της κοινής γνώμης για τη διαμεσολάβηση.

Ολόκληρη η ομιλία της Έλενας Ράπτη


Ο λόγος που ήθελα να μιλήσω στη συζήτηση ψήφισης αυτού του νόμου είναι ακριβώς επειδή θεωρώ πως αποτελεί μια τεράστια ευκαιρία να αλλάξει ο χάρτης επίλυσης των συγκρούσεων στη χώρα μας.

Δέκα χρόνια από την ψήφιση του πρώτου νόμου για τη διαμεσολάβηση (Ν.3898/2010) το Υπουργείο Δικαιοσύνης φέρνει στην Ολομέλεια έναν πραγματικά εξαιρετικό Νόμο.

πάνε στα δικαστήρια. Και να τονίσω σε αυτό το σημείο με έμφαση πως ο νέος νόμος είναι και σε απόλυτη αρμονία με τις βασικές συνθήκες που κρίνουν τη συνταγματικότητα της υποχρεωτικής διαμεσολάβησης του άρθρου 6.
Κάτι που με εκκωφαντικό τρόπο επιβεβαίωσε και η προ ημερών γνωμοδότηση 43 ανώτατων δικαστών της Διοικητικής ολομέλειας του Αρείου Πάγου.
Είμαστε επιτέλους μπροστά σε ένα νέο ξεκίνημα, με τη σφραγίδα όλων. Σε μια πραγματικά μεγάλη τομή, που επιτρέψτε μου να πω πως θα έπρεπε να ισχύει στην Ελλάδα εδώ και πολλά χρόνια.
Και πάντως γίνεται σήμερα.
Με τη διάταξη της υποχρεωτικότητας, και δε μεταβάλλεται ο εθελοντικός χαρακτήρας της διαδικασίας και τα μέρη έχουν πλέον την οδό μιας συναινετικής λύσης μέσα από μια δομημένη διαδικασία.
Μια διαδικασία με κύρος και με θεαματικές στατιστικές επίλυσης υποθέσεων διεθνώς.
Είναι επίσης εξαιρετικά θετικό πως σε σχέση με τον προηγούμενο νόμο, ο νέος νόμος διευρύνει σημαντικά το αντικείμενο των διαφορών που υπάγεται στην υποχρεωτική διαμεσολάβηση. Όπως είναι επίσης εύστοχη η πρόβλεψη του νόμου για σταδιακή εισαγωγή των υποθέσεων, ώστε να υπάρχει ο αναγκαίος χρόνος προσαρμογής του συστήματος που θα τις διαχειριστεί.
Θέλω να πιστεύω πως η νομική κοινότητα, που είναι άλλωστε στο κέντρο αυτής της διαδικασίας, με τους δικηγόρους τόσο ως διαμεσολαβητές όσο και ως νομικούς παραστάτες, θα στηρίξει το νέο νόμο στην πράξη, κάνοντάς τον μέρος της καθημερινής δικηγορικής πρακτικής.
Χιλιάδες δικηγορικά γραφεία σε ολόκληρο τον κόσμο παρέχουν υπηρεσίες διαμεσολάβησης, και χρησιμοποιούν το θεσμό για εκατομμύρια υποθέσεις.
Και είναι ισχυρή πεποίθησή μου πως ο νέος θεσμός θα προσθέσει νέα ύλη και νέες δυνατότητες στο δικηγορικό επάγγελμα.
Θέλω επίσης να πιστεύω πως οι Έλληνες δικαστές θα αξιοποιήσουν την πρόβλεψη του νόμου καλώντας χιλιάδες διαδίκους να βρούνε λύση στη διαμεσολάβηση.

Συμβαίνει σε δικαστικά συστήματα δεκάδων χωρών με θεαματικά αποτελέσματα.
Είμαι τέλος βέβαιη πως το Υπουργείο σε συνεργασία με όλους τους φορείς της αγοράς, την επομένη της ψήφισης του νόμου, θα εκμεταλλευτεί τη μεγάλη αυτή ευκαιρία να προβάλλει το νέο θεσμό με όλα τα διαθέσιμα μέσα, ώστε η διαμεσολάβηση όχι απλά να χρησιμοποιηθεί αλλά να γίνει μέρος της συνείδησης και καθημερινής μας συνήθειας.
Μπροστά μας έχουμε έναν πολύ σύγχρονο νόμο.

Αποδεικνύοντας την ισχυρή πολιτική βούληση της κυβέρνησης να κάνει βήματα μπροστά. Ευθυγραμμίζοντας την Ελλάδα με σύγχρονες πρακτικές που ισχύουν με μεγάλη επιτυχία σε δεκάδες νομικά συστήματα πολλών χωρών του κόσμου. Και ταυτόχρονα, ικανοποιώντας ένα αίτημα της ώριμης ελληνικής κοινωνίας που ζητά να μεταφερθεί ένας μεγάλος όγκος επίλυσης ιδιωτικών διαφορών από τις αίθουσες των δικαστηρίων στις αίθουσες της διαμεσολάβησης.
Η διαμεσολάβηση δεν ήρθε να υποκαταστήσει κάτι, πολύ περισσότερο τη δικαιοσύνη. Ήρθε να τη βοηθήσει. Η σύγχρονη τάση που υπάρχει σε ολόκληρο τον κόσμο είναι η αποδικαστηριοποίηση.

Ο Νόμος για τη διαμεσολάβηση, Θα αποφορτίσει ένα επιβαρυμένο δικαστικό σύστημα από χιλιάδες υποθέσεις. Θα δώσει περισσότερο χρόνο στην ακροαματική διαδικασία. Θα κάνει πιο ανθρώπινες τις συνθήκες λειτουργίας των δικαστών & των δικαστηρίων. Θα επισπεύσει τους χρόνους έκδοσης των αποφάσεων.

Κάποιοι μίλησαν για ιδιωτικοποίηση της δικαιοσύνης. Απλά για να δημιουργήσουν εντυπώσεις. Η διαμεσολάβηση όμως, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, δεν βγάζει αποφάσεις.

Ο διαμεσολαβητής δεν είναι δικαστής. Υπάρχουν εξαίρετοι δικαστές που έχουν αυτό τον ρόλο. Στη διαμεσολάβηση, η απόφαση είναι στα χέρια των μερών.
Και ξέρετε τι σημαίνει αυτό;

Στην κοινωνική του διάσταση, σημαίνει πολύ λιγότερες συγκρούσεις, νέα κουλτούρα επίλυσης, μικρότερη οικονομική επιβάρυνση για τον πολίτη.
Σε επιχειρηματικό επίπεδο, σημαίνει άμεση λύση για χιλιάδες υποθέσεις, συνέχιση της εμπορικής σχέσης των μερών, οικονομία που δε σταματά να παράγει ΑΕΠ κλπ.  Και σε δημοσιονομικό & θεσμικό επίπεδο, μια δικαιοσύνη που λειτουργεί αποτελεσματικότερα και με χαμηλότερο κόστος.

Η μεγάλη τομή αυτού του νόμου είναι αναμφίβολα η υποχρεωτικότητα. Δηλαδή, η υποχρέωση των μερών μιας διαφοράς να προσέλθουν σε μια αρχική συνεδρία με έναν ουδέτερο διαμεσολαβητή προκειμένου να εξετάσουν τη δυνατότητα να επιλυθεί η διαφορά τους με διαμεσολάβηση ώστε να μην Και ισχυρές προοπτικές να αλλάξουμε την εικόνα των διαδικασιών επίλυσης διαφορών. Το Υπουργείο έκανε μια εξαιρετική δουλειά. Χρήσιμες νομοτεχνικές βελτιώσεις που προέκυψαν από τη συζήτηση στις επιτροπές.  Με ανοιχτό πνεύμα νομοθέτησης σε κάθε στάδιο της διαδικασίας.

Μπροστά μας είναι το μεγάλο στοίχημα της νομικής κοινότητας να ενσωματώσει πλήρως αυτόν τον θεσμό. Θεωρώ πως είναι στοίχημα που θα κερδηθεί.
Κλείνω με τη βεβαιότητα πως ο νόμος αυτός θα ψηφιστεί από όλες τις παρατάξεις της Βουλής, στέλνοντας ένα μήνυμα πως η Ελλάδα περνάει σε μια νέα εποχή.