Το περίφηµο κίνηµα του «∆εν πληρώνω», που κατά την περίοδο της αντιµνηµονιακής υστερίας ο ΣΥΡΙΖΑ το µετέτρεψε σε ευκαιριακή σηµαία για να καταδείξει, τάχα µου, την επαναστατική του ιδιοσυγκρασία απέναντι στους δανειστές, µε τους οποίους στο τέλος συµβιβάστηκε δυσβάστακτα για τα συµφέροντα της χώρας, όταν ανήλθε στην εξουσία, στην παρούσα φάση εκδηλώνεται εντός της Κοινοβουλευτικής Οµάδας της αξιωµατικής αντιπολίτευσης.

Η συντριπτική πλειονότητα των µελών της αρνείται να συµµορφωθεί µε την καταστατική πρόβλεψη που επιβάλλει ότι το 40% της βουλευτικής αποζηµίωσής τους θα «παρακρατείται» από το ταµείο της Κουµουνδούρου για τις ανάγκες λειτουργίας του κόµµατος, µε αποτέλεσµα να µην υπάρχει ενιαία και ισόποση καταβολή εισφορών, όπως συµβαίνει στην περίπτωση του ΚΚΕ.

Είναι κυρίως πρώην στελέχη του ΠΑΣΟΚ, που η συγκεκριμένη υποχρέωση φαντάζει στα μάτια τους ως μια διαδικασία «παλαιοκομμουνιστικής» έμπνευσης

Αντίθετα ο κάθε βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, επικαλούµενος ή έκτακτες οικογενειακές ανάγκες ή ακόµη και προβλήµατα βιοπορισµού, δεν ανταποκρίνεται στις οικονοµικές του υποχρεώσεις.

Σύµφωνα µε τις πληροφορίες, οι τζαµπατζήδες της Κουµουνδούρου, δηλαδή αυτοί που δεν καταβάλλουν κανένα ποσό της βουλευτικής τους αποζηµίωσης στο κόµµα ή εάν το πράττουν µε βαριά καρδιά αυτό δεν ξεπερνά τα 1.000 ευρώ µηνιαίως, είναι κυρίως πρώην στελέχη του ΠΑΣΟΚ, που η συγκεκριµένη κοµµατική υποχρέωση φαντάζει στα µάτια τους ως µια διαδικασία «παλαιοκοµµουνιστικής» έµπνευσης και ως εκ τούτου δεν έχουν κανέναν λόγο να την εφαρµόσουν πιστά και απαρέγκλιτα.

ΑΠΟΦΕΥΓΟΥΝ

Οι οικονοµικές υπηρεσίες της Κουµουνδούρου, επειδή ακριβώς δεν είναι σε θέση να ορίσουν µε διαφάνεια την ισοτιµία των εισφορών από την καταστατικά προβλεπόµενη οικονοµική καταβολή της αποζηµίωσης των βουλευτών και των ευρωβουλευτών του κόµµατος, αποφεύγουν να δώσουν στη δηµοσιότητα την ονοµαστική τους συµβολή υπέρ των ταµείων της.

Το θέµα φυσικά των βουλευτών και των ευρωβουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ που δεν ανταποκρίνονται µε τον ίδιο τρόπο στις οικονοµικές τους υποχρεώσεις απέναντι στο κόµµα δεν είναι τωρινό, αλλά κυριαρχεί στις συνεδριάσεις των οργάνων την τελευταία τουλάχιστον πενταετία, καθώς και στο παρελθόν όσοι ακολουθούσαν πιστά τους καταστατικούς κανόνες δεν έκρυβαν την αγανάκτησή τους απέναντι στους συναδέλφους τους, οι οποίοι τα ήθελαν όλα δικά τους.

∆εν έδιναν τίποτα στο κόµµα. Τους τζαµπατζήδες συναδέλφους του είχε καταγγείλει στο παρελθόν από το βήµα της Κ.Ε. του ΣΥΡΙΖΑ ο πρώην βουλευτής ∆ράµας Χ. Καραγιαννίδης, ο οποίος εµµέσως πλην σαφώς χαρακτήριζε τον εαυτό του «κορόιδο» που ακολουθεί πιστά τις εντολές του κόµµατος.

Επίσης, το θέµα ανάµεσα σε αυτούς που πληρώνουν και σε αυτούς που δεν πληρώνουν τίποτα είχε αναδειχθεί την περίοδο που η Σοφία Σακοράφα αποχώρησε από τον ΣΥΡΙΖΑ και αυτονοµήθηκε από την οµάδα της Αριστεράς στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.

Τότε ο ΣΥΡΙΖΑ, µε επίσηµη ανακοίνωση που εξέδωσε η Κουµουνδούρου, την καλούσε να σιωπήσει αντί να παριστάνει τον κήρυκα της ηθικής, υπενθυµίζοντάς της πως όσο ήταν ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ δεν είχε δώσει ούτε ένα ευρώ στο κόµµα.

«Είναι παράδοξο η κ. Σακοράφα, η οποία µάλλον είδε την πορεία της στον ΣΥΡΙΖΑ ως µιας πρώτης τάξεως ευκαιρία για επαγγελµατική αποκατάσταση, να παριστάνει τον διαπρύσιο κήρυκα της ηθικής και της αγωνιστικότητας.

Οφείλουµε, λοιπόν, να της υπενθυµίσουµε τα εξής: Η κ. Σακοράφα, καθ’ όλη τη διάρκεια της συµπόρευσης µε τον ΣΥΡΙΖΑ, ουδέποτε έδωσε ένα (1) ευρώ συνδροµής στο κόµµα, παρά την καταστατική πρόβλεψη και παρά τις επανειληµµένες οχλήσεις των αρµοδίων».

Η σχετική αντιπαράθεση συνεχίζεται µέχρι και σήµερα, καθώς το πρόβληµα µε τους τζαµπατζήδες βουλευτές το έχει θέσει επανειληµµένως ο γραµµατέας της Κ.Ε. του ΣΥΡΙΖΑ, Π. Σκουρλέτης, ζητώντας να συµµορφωθούν µε τους κανόνες του καταστατικού του κόµµατος, ενώ την ίδια στιγµή η γραµµατέας της Κ.Ο., Ο. Γεροβασίλη, επιδεικνύει ανοχή, δικαιολογώντας πολλούς συναδέλφους της επειδή δεν καταβάλλουν ολόκληρο τον οβολό τους για την ενίσχυση των ταµείων του ΣΥΡΙΖΑ.