Το ποινικό μας δίκαιο σε νεκρό χρόνο είχε προβλέψει αυστηρές κυρώσεις σε περίπτωση που κάποιος παραβίαζε μέτρα για την αποτροπή της εισβολής ή μετάδοσης μιας μεταδοτικής ασθένειας. Στον προηγούμενο Ποινικό Κώδικα αυτό προβλεπόταν στο αρ. 284 και με την τροποποίηση του 2019 το αρ. 285 πλέον προβλέπει τα ακόλουθα: Στην παρ. 1 ορίζεται ότιόποιος παραβιάζει τα μέτρα που έχει διατάξει ο νόμος ή η αρμόδια αρχή για την αποτροπή της εισβολής ή διάδοσης μιας μεταδοτικής ασθένειας τιμωρείται με φυλάκιση έως πέντε έτη εάν από την παραβίαση αυτή μπορεί να προκύψει κίνδυνος ζωής για άνθρωπο.

Μάλιστα οι παρ. 2 και 3 αυστηροποιούν την περίπτωση που τελικώς εκ του αποτελέσματος βάσει αυτήν της παραβίασης προκύψει κίνδυνος και μεταδοθεί η ασθένεια, οπότε ο υπεύθυνος τιμωρείται με κάθειρξη έως δέκα έτη, ενώ εάν βάσει αυτής της μετάδοσης επέλθει θάνατος ανθρώπου τιμωρείται με κάθειρξη έως και 15 έτη. Μάλιστα εάν προκύψει θάνατος μεγαλύτερου αριθμού ανθρώπων το δικαστήριο μπορεί να τιμωρήσει τον υπεύθυνο και με ισόβια κάθειρξη.

Οι αυστηρές αυτές ποινές προβλέπονται βέβαια για τις περιπτώσεις που ο υπαίτιος θα λειτουργήσει με δόλο, ενώ εάν λειτουργήσει με αμέλεια τελικώς οι ποινές είναι πάλι αυστηρές αλλά πλημμεληματικές.

Το ποινικό μας λοιπόν δίκαιο αντιμετωπίζει με ιδιαίτερη αυστηρότητα την περίπτωση που ο πολίτης θα παραβιάσει τα μέτρα που έχει λάβει η πολιτεία για την αποτροπή διάδοσης μεταδοτικής ασθένειας. Το αυστηρό αυτό πλαίσιο δικαιολογείται από την ανάγκη προστασίας της δημόσιας υγείας από εγκληματικές συμπεριφορές ατόμων που βάζουν πάνω από την ασφάλεια της δημόσιας υγείας την προσωπική τους υποτιθέμενη ελευθερία και βούληση να αγνοήσουν το καλό του κοινωνικού συνόλου και με την συμπεριφορά τους να συμβάλουν στην μετάδοση ασθενειών και το θάνατο συνανθρώπων μας.

Προφανώς η δημοκρατία μας απευθύνεται σε υπεύθυνους πολίτες που δεν χρειάζονται τις κυρώσεις του ποινικού δικαίου για να καταλάβουν ότι όλοι οφείλουμε να πειθαρχήσουμε για το καλό μας και το καλό της κοινωνίας.
Υπάρχουν όμως και ανεύθυνοι που θεωρούν την καθημερινή κίνηση ανώτερη της δημόσιας υγείας και οι οποίοι προφανώς θα αναθαρρούν, όταν βλέπουν αρχηγό πολιτικού κόμματος επιδεικτικά να αγνοεί τα μέτρα, να μην πειθαρχεί σε ελέγχους των αρχών και να εκμεταλλεύεται το δικαίωμα κίνησης του βουλευτή, που ρητώς είναι για την άσκηση των καθηκόντων του για να επισκεφθεί το νησί της Αίγινας και την εκεί κατοικία του.

Η καραντίνα λοιπόν είναι μέτρο που ελήφθη με νόμο για την αποτροπή διάδοσης μεταδοτικής ασθένειας. Η παραβίαση της ξεκινά με φυλάκιση έως 5 έτη και εάν τυχόν αυτός που παραβεί τα μέτρα καραντίνας και μεταδώσει την ασθένεια η ποινή γίνεται κακουργηματική και υπό προϋποθέσεις πολύ αυστηρή και κατά βάση εκτιτέα. Η τήρηση των μέτρων ασφάλειας είναι δείγμα υψηλού αισθήματος ευθύνης του πολίτη που κατά βάση η τεράστια πλειοψηφία του ελληνικού λαού έδειξε ότι το αντιλαμβάνεται. Όσοι όμως δεν
το καταλαβαίνουν ας γνωρίζουν ότι η παραβίαση αυτών των μέτρων επειδή είναι εγκληματική είναι και ποινικώς κολάσιμη πράξη.