Tηλεφωνική συνομιλία με τον πρόεδρο της διεθνώς αναγνωρισμένης Βουλής των Αντιπροσώπων της Λιβυής Αγκίλα Σάλεχ Ίσα (Aguila Saleh Eissa) είχε χθες βράδυ ο υπουργός Εξωτερικών Νίκος Δένδιας. Υπενθυμίζεται ότι ο κ. Σάλεχ είχε συναντηθεί με τον υπουργό Εξωτερικών και με τον πρόεδρο της Βουλής Κωνσταντίνο Τασούλα, όταν επισκέφθηκε την Αθήνα, τον περασμένο Δεκέμβριο.

Σύμφωνα με διπλωματικές πηγές, η συζήτηση εστιάστηκε στην κατάσταση που επικρατεί στη Λιβύη και στις πρόσφατες εξελίξεις, καθώς και στις προοπτικές δημιουργίας συνθηκών που θα μπορέσουν να οδηγήσουν σε ειρηνική, πολιτική επίλυση της κρίσης, υπό την αιγίδα του ΟΗΕ. Προς τούτο, τονίστηκε η σημασία ορισμού νέου Ειδικού Απεσταλμένου του ΓΓ ΟΗΕ το συντομότερο δυνατόν.

Οι κ.κ. Δένδιας και Σάλεχ επανέλαβαν τη θέση τους υπέρ των Συμπερασμάτων του Βερολίνου, τονίζοντας την ανάγκη εφαρμογής του εμπάργκο όπλων και κατάπαυσης του πυρός. Επιπλέον, δεν παρέλειψαν να τονίσουν τον ανυπόστατο και αποσταθεροποιητικό χαρακτήρα του τουρκολιβυκού μνημονίου, το οποίο είναι άκυρο και εκτός πλαισίου διεθνούς δικαίου, σημείωναν οι ίδιες πηγές.

Ο κ. Σάλεχ ανέλυσε το σχέδιο οκτώ σημείων που έχει προτείνει και το οποίο προβλέπει, μεταξύ άλλων, τη σύσταση ενός νέου Προεδρικού Συμβουλίου στο οποίο θα εκπροσωπούνται οι τρεις επαρχίες της Λιβύης καθώς και τον ορισμό Επιτροπής απαρτιζόμενης από εμπειρογνώμονες και διανοούμενους και επιφορτισμένης με τη σύνταξη του νέου Συντάγματος της χώρας, πρόσθεσαν οι ίδιες πηγές. Το σχέδιο αυτό παρουσιάστηκε στα τέλη Απριλίου και έχει αποσπάσει πολλές δηλώσεις υποστήριξης από τη διεθνή κοινότητα.

Σημειώνεται ακόμη ότι η ανωτέρω επικοινωνία πραγματοποιήθηκε λίγες ώρες μετά την συνομιλία του Ν. Δένδια με τον πρέσβη των ΗΠΑ στη Λιβύη, Ρίτσαρντ Νόρλαντ (Richard Norland) και εντάσσεται στο πάγιο ενδιαφέρον της ελληνικής διπλωματίας για τις εξελίξεις στην περιοχή της Μεσογείου, αλλά και στον ενεργό και εποικοδομητικό της ρόλο στις προσπάθειες ειρήνευσης στην Λιβύη, τόσο σε περιφερειακό, όσο και σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Μια θετική εξέλιξη προς την κατεύθυνση επίλυσης της λιβυκής κρίσης θα είχε θετικές επιπτώσεις όχι μόνο στον σκληρά δοκιμαζόμενο λιβυκό λαό, αλλά και στην σταθερότητα της ευρύτερης περιοχής.