Η ιστορική συμφωνία ανάμεσα στην Ελλάδα και την Ιταλία για τον καθορισμό θαλασσίων ζωνών στο Ιόνιο πέλαγος , συμφωνία που επικυρώνεται με τη συνάντηση Δένδια-Ντι Μάιο στην Αθήνα, δεν είναι κάτι καινούργιο.

Αντιθέτως κρύβει ιστορία πίσω της και ενστάσεις από την πλευρά των Ιταλών με ιδιαίτερο ενδιαφέρον.

Η καταρχήν συμφωνία μεταξύ των δύο χωρών, χρονολογείται από το 1977 και την σχετική ελληνοϊταλική συμφωνία η οποία όμως σκόνταφτε σε ένα συγκεκριμένο ζήτημα το οποίο εκκρεμούσε εδώ και 43 χρόνια.

Το ζήτημα αυτό ήταν τα δικαιώματα αλιείας στη θαλάσσια περιοχή με τους Ιταλούς αλιείς να διεκδικούν το δικαίωμα για την αλίευση της κόκκινης γαρίδας. Πρόκειται για ένα είδος αρθρόποδων τα οποία έχουν μεγάλη αξία στην αγορά και οι Ιταλοί ψαράδες διατηρούσαν παραδοσιακά δικαιώματα αλίευσης. Οι Ιταλοί ψαράδες υποστηρίζουν ότι διατηρούν το σχετικό παραδοσιακό δικαίωμα φτάνοντας μέχρι τα 6 μίλια των ελληνικών χωρικών υδάτων.

Σύμφωνα με διπλωματικές πηγές, για το παραπάνω ζήτημα υπογράφτηκε Κοινή Γνωστοποίηση προς την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, με την οποία τα δύο κράτη ζητούν την μελλοντική τροποποίηση του κανονισμού περί κοινής αλιευτικής πολιτικής ώστε, όταν η Ελλάδα αποφασίσει να επεκτείνει την αιγιαλίτιδα ζώνη της έως τα 12 ν.μ., να διατηρηθεί η υπάρχουσα αλιευτική δραστηριότητα των Ιταλών αλιέων στην περιοχή μεταξύ 6-12 ν.μ., η οποία σήμερα αποτελεί διεθνή ύδατα. Επισημαίνεται ιδιαίτερα η αυτονόητη σημασία της αναφοράς στην Κοινή Γνωστοποίηση του δικαιώματος επέκτασης παντού της αιγιαλίτιδας ζώνης μας.


Η ελληνική πλευρά εμφανιζόταν έτοιμη να επιταχύνει τη διαδικασία για τη χάραξη θαλάσσιων ζωνών με την Ιταλία και την Αίγυπτο ήδη από τον περασμένο Δεκέμβριο. Με το Κάιρο, μάλιστα, οι σχετικές διαπραγματεύσεις βρίσκονται ήδη σε προχωρημένο στάδιο.

Το ζήτημα της αλίευσης της κόκκινης γαρίδας αποτελεί πρόβλημα και για την ανάλογη συμφωνία με την Αλβανία καθώς οι Ιταλοί ψαράδες διατηρούν το ίδιο δικαίωμα για την αλίευση της κόκκινης γαρίδας και είναι πολύ πιθανό να επηρεαστούν από τη ενδεχόμενη συμφωνία Ελλάδας-Αλβανίας για τις θαλάσσιες ζώνες.

Η συγκεκριμένη διαδικασία αποτελεί το πρώτο βήμα της Ελλάδας στο διπλωματικό πεδίο απέναντι στην Τουρκία. Τα επόμενα βήματα είναι οι συμφωνίες με Αλβανία, Αίγυπτο και Κύπρο με την πρώτη περίπτωση να «κολλάει» ε εσωτερικά προβλήματα της γειτονικής χώρας.