Τη στιγμή που το τουρκικό ερευνητικό σκάφος Oruc Reis βρίσκεται στην περιοχή της Navtex και σε ύδατα υπερκείμενα της ελληνικής υφαλοκρηπίδας, η τελευταία παραμένει μη οριοθετημένη λόγω των γνωστών διαφορών.

Είναι άλλωστε και η μοναδική μας διαφορά με την Τουρκία, σύμφωνα με την πάγια ελληνική θέση, για την οποία πρόθεση της χώρας μας είναι να βρεθεί λύση είτε σε διμερές επίπεδο μέσω διαπραγματεύσεων, είτε μέσω προσφυγης στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης.

Τη μη οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας στην Ανατολική Μεσόγειο εκμεταλλεύεται η Τουρκία, προβάλλοντας τις παράλογες θεωρίες που εξαιρούν τα νησιά από κάθε θαλάσσια ζώνη, θεωρώντας ότι είναι δική τους υφαλοκρηπίδα.

Υπάρχει όμως για την Ελλάδα διέξοδος; Την απάντηση έχουν δώσει καθηγητές που γνωρίζουν καλά τα ζητήματα του Διεθνούς Δικαίου και δη των Ελληνοτουρκικών, όπως ο Στέλιος Περράκης.

Ένα «όπλο» το οποίο έχει η Ελλάδα στα χέρια της σε αυτόν τον διπλωματικό μαραθώνιο με την Τουρκία, είναι η γνωστοποίηση στον Οργανισμό Ηνωμένων Εθνών των ενδεικτικών απώτατων ορίων της ελληνικής υφαλοκρηπίδας.

Πρόκειται για μία διαδικασία διευθέτησης και όχι οριοθέτησης των θαλασσίων ζωνών μεταξύ αντικείμενων κρατών, όπως είναι η Ελλάδα και η Τουρκία στο Αιγαίο, λαμβάνοντας ως βάση τον κανόνα της ίσης απόστασης / μέσης γραμμής και με πλήρη επήρεια των νήσων.

Είναι όμως και μία ενέργεια ιδιαίτερα αποφασιστική, η οποία είναι ικανή να δείξει της προθέσεις της Αθήνας, σε μία περίοδο που η τουρκική προκλητικότητα βρίσκεται στο απόγειό της.

Η υφαλοκρηπίδα, ακόμα και μη οριoθετημένη, υφίσταται «ipso facto» και «ab initio» (αυτοδικαίως και εξυπαρχής) και τα εξωτερικά όρια θα έδιναν μία μορφή στην υφαλοκρηπίδα μας. Παράλληλα θα μπορούσε να εξελιχθεί σε ένα ουσιαστικό σήμα προς την Τουρκία για την έναρξη επαφών.

map-660_3
Τα «οικόπεδα Μανιάτη» σε Νότια Κρήτη και Ιόνιο.
Η γνωστοποίηση των ενδεικτικών απώτατων ορίων της υφαλοκρηπίδας δεν είναι μία άγνωστη πρακτική καθώς ακολουθήθηκε από την κυβέρνηση του Αντώνη Σαμαρά το 2014 όταν ο τότε υπουργός ΠΕΚΑ, Γιάννης Μανιάτης, εδινε στη δημοσιότητα τον χάρτη με τα είκοσι θαλάσσια οικόπεδα σε Ιόνιο και Νότια Κρήτη τα οποία είναι υπό παραχώρηση για έρευνα και εκμετάλλευση υδρογονανθράκων και έγιναν γνωστά ως «οικόπεδα Μανιάτη».

Μία τέτοια εξέλιξη από την άλλη θα έδινε τη δυνατότητα στις ελληνικές δυνάμεις να ειδοποιούν ότι τα τουρκικά σκάφη ότι πλέουν σε ύδατα υπερκείμενα της ελληνικής υφαλοκρηπίδας, όχι σε θεωρητική βάση αλλά με εξωτερικά όρια τα οποία έχει γνωστοποιήσει το παράκτιο κράτος το οποίο έχει δικαιώματα αυτοδικαίως και εξυπαρχής.